Tijdens het najaar van 2016 eiste esdoornvergiftiging in Europa meer dan 250 slachtoffers. Op 30 maart 2017 sloegen de universiteiten van Luik en Gent opnieuw alarm. Op een paar dagen tijd stonden er al meer dan 30 gevallen op de teller en het ziet er niet naar uit dat de uitbraak snel voorbij zal waaien. Bovendien zijn deze cijfers een onderschatting van het werkelijke aantal slachtoffers omdat heel wat eigenaars en dierenartsen de universiteiten niet op de hoogte stellen.
Nu de zaailingen naar boven komen, is de uiterste voorzichtigheid geboden. Momenteel neemt u een risico als u paarden op weides plaatst waar esdoorns in de omgeving staan. De beste maatregel is de paarden op te stallen of te verplaatsen naar een andere, esdoornvrije, weide. Indien dit onmogelijk is, tracht dan om alle zaailingen zorgvuldig te verwijderen. Zorg ook dat de paarden voldoende gras te eten hebben. Is de weide redelijk kaal, voeder ze dan bij. Gebruik daarbij bv. een hooiruif of eetbak om te verhinderen dat je paarden de zaailingen opeten bij het grazen.
Sommige selectieve herbiciden die effectief zijn tegen netels en distels, zijn ook geschikt om esdoornscheuten te verwijderen. Vraag hierover advies bij uw tuincentrum. We weten nog niet hoe lang esdoornscheuten giftig blijven. Hierover is immers onvoldoende wetenschappelijk onderzoek beschikbaar. Voor zover bekend, verdwijnt het gif wanneer ze afsterven of gemaaid worden. In ieder geval wordt aangeraden om, na het sproeien, pas paarden op de weide te zetten als de scheuten beginnen te vergaan. Dit gebeurt pas na 2 weken of langer. Aangezien we over dit alles geen absolute zekerheid hebben, willen we er nogmaals op drukken absoluut geen risico's te nemen.
Hou je paarden ook goed in de gaten. Vooral bij paarden die veel neerliggen, moeilijk rechtkomen en zeker wanneer rode urine opgemerkt wordt, dient u onmiddellijk in te grijpen. In geval van twijfel contacteert u best de dierenarts.
Kijk hier voor meer informatie over esdoornvergiftiging.