De Paralympische Spelen in Tokio komen snel dichterbij voor Manon Claeys. Samen met goede vriendin en trainster Michèle George vertegenwoordigt ze België in de individuele dressuurproef (Graad IV). “Ik heb een beperking, maar ik ben niet beperkt.”, vertelt ze tegen Sporza
In 2007 veranderde het leven van Manon Claeys plots drastisch, toen ze bij het uitstappen van het paard van haar toenmalige vriend met haar rug op beton viel. “Het was een heel stomme val, die er wel voor gezorgd heeft dat drie wervels in mijn rug verbrijzeld waren”, vertelt de 35-jarige Claeys. “Ik moest binnen de 24 uur geopereerd worden of ik was blijvend verlamd. Nu heb ik zenuwschade rechts opgelopen, zowel in mijn arm als in mijn been. Dat houdt in dat ik eigenlijk nog maar 30% kracht heb aan de rechterzijde van mijn lichaam.”
Maar Claeys vindt ondanks alles eigenlijk niet dat ze beperkt is. “Ik heb een beperking, maar ik ben niet beperkt”, benadrukt ze. “Ik heb het geluk dat ik niet in een rolstoel beland ben. Ik kan nog doen wat ik graag doe en dat is voor mij het belangrijkste.” Ze vindt het wel jammer dat ze eerst een tegenslag nodig had om te beseffen dat ze dankbaar mag zijn voor alles wat ze wel nog kan. “Wat vroeger belangrijk was voor mij, telt nu niet meer. Ik heb een andere kijk gekregen op het leven en ik apprecieer de kleine dingen nu veel meer.”
Bron: Sporza
