Philippe Le Jeune, Belgisch ruiter en wereldkampioen in Lexington in 2010 met Vigo D'Arsouilles, was in Royan aanwezig voor een competitieweekend als deelnemer en als coach van de Marokkaanse ploeg, vergezeld door drie Marokkaanse ruiters, Samy Colman, Majid Djaidi en Vincent Zacharias Bourguignon, gaf ons vlak voor de GP enkele ogenblikken de tijd om onze vragen te beantwoorden.
Hoe was je weekend hier in Royan?
Het weekend was zeer aangenaam, het is het begin voor mijn Marokkaanse ruiters die net aangekomen zijn. Na een rustige winter moeten de paarden weer een beetje op de worden voort gewerkt.
Ik ben een paar weken in Marokko geweest om de ruiters te trainen, de training is goed verlopen en dat is al te zien aan de resultaten, twee van de drie ruiters hebben zich gekwalificeerd voor de grand prix, dus dat is een goed begin.
En u persoonlijk met uw jonge paarden?
Ik ben zeer gelukkig, ik ben hier met verschillende jonge paarden waarvan mijn paarden van 6 jaar, Qui Voila J&F Chamblanc en Goss Darsouil MF.
Ik heb nog een jonge merrie waarmee ik nu begin in het 1.30m, Emeraude des Hautvent (v. Diamant de Semilly) van 8 jaar die een tijdje gestopt was en Home PL, een jonge ruin die ik aan mijn vrouw gegeven heb. Ze zijn gekwalificeerd voor de GP, dus we zullen zien.
Om terug te komen op de Olympische Spelen van Tokio, hoe analyseert u de prestaties van de Marokkaanse ruiters?
Er zijn twee ruiters die het heel goed deden met een parcours van 6 punten, nou ja 4 strafpunten en 2 punten voor de tijd, en een andere met 8 punten en 2 tijdpunten, dus dat was best goed.
Abdelkébir Ouaddar had minder geluk, hij had twee minder goede omlopen, wat erg jammer was. Maar voor een eerste deelname aan de Olympische Spelen, was het zeker niet slecht.
We waren een beetje teleurgesteld dat USA van Riverland op de rivier stopte, want hij sprong prachtig.
Ja, helaas staat hij daar om bekend. Aan de andere kant springt hij soms zonder problemen over de rivier. In de CSI5* in Sopot werd hij zevende in de GP met een dubbel foutloos en ook in de Sunshine Tour in de CSIO anderhalf jaar geleden.
Een combinatie van druk, stress en nachttijd speelde hier een rol. Veel ruiters vinden dat er 's nachts niet op rivieren gesprongen mag worden, het reflecteert de spots en lichten, sommige paarden zijn er niet bang voor, anderen wel en zullen dat altijd zijn. Rivieren springen in de donker is volgens mij niet sportief.
Het was een primeur voor Marokko, maar we hopen niet op een laatste. Hoop je je te kwalificeren voor Parijs 2024?
We zullen ons proberen te kwalificeren voor Parijs, maar we zullen vooral proberen één of twee ruiters te kwalificeren voor het Wereldkampioenschap, want er zijn twee zeer goede paarden met voldoende ervaring. De kwalificatie zal niet gemakkelijk zijn door de iets strengere regels en de tijdsdruk, maar we zullen er vol voor gaan. Ik leg ook niet te veel druk, we proberen het, als het goed gaat, gaat het goed, als het niet gaat, gaat het niet. We hebben immers heel goede paarden (acht-negenjarigen) die toppers kunnen worden, en dat natuurlijk met het oog op de Olympische Spelen van 2024.
Laatste vraag, een beetje technischer: hoe analyseert u, met uw ervaring, de overgang naar het Olympisch driepaardenformaat?
Wel, ik ben er tegen, ik ben er altijd tegen geweest, het is anti-sport, de FEI heeft het altijd over het welzijn van de paarden, ik vind dat het te veel druk legt op de paarden en de ruiters, maar vooral op de paarden, en dat is wat op de eerste plaats komt.
En ik zie het nut niet, ik zie niet wat het meer zal opleveren, zogenaamd om meer landen binnen te halen, maar om meer landen binnen te halen die niet op hetzelfde niveau zitten, ik zie niet wat het nut is, we kunnen de Olympische Spelen niet op 1.45m organiseren en het is niet aan de paarden om de rekening te betalen.
Interview en foto door Jean-Christophe Bordas