Recent werd de statutaire algemene vergadering van de Vlaamse federatie georganiseerd. Daarin werd de begroting van 2022 besproken alsook de budgettering bepaald voor 2023. Naast enorme uitgaven voor personeel, administratie, marketing en IT wordt bijna 15% van het jaarbudget besteed aan topsport en het talentenplan. Opvallend is dat slechts het dubbel van dat bedrag naar de algemene sportieve werking gaat ... Mijn mening, het beleid mag zich stilaan op de subtop gaan richten!
De sport is in constante evolutie, gelukkig! Waar enkele jaren terug onze federatie(s) sterk moesten investeren in onze internationale representatie alsook ondersteuning, is dit - volgens mij - in de huidige context minder nodig. Waar we wel ondersteuning ontbreken? Dat is de subtop. Een hele reeks getalenteerde ruiters zien de kosten voor participatie in de sport jaar na jaar stijgen, en kunnen slechts op beperkte steun van overheden of federaties rekenen.
Zoals in elke sector zijn er verschillende lagen die de piramide van het systeem vormen. Dat is an sich een goede zaak, zo behouden we allemaal perspectief. We kunnen zo doelstellingen vastpinnen. Naast die piramide structuur opereert de federatie of overheid. Deze bewaakt de structuur en dient voor een gezond evenwicht te zorgen, zodat de piramide wel degelijk een piramide blijft.
Jeugd staat aan de deur te kloppen
Terwijl de jeugd zich opmaakt voor zijn intrede in het hoogste kader van de sport verliezen we vaak een andere categorie uit het oog. De internationale kalender wordt drukker en drukker, maar ons top kader? In alle eerlijkheid het verruimt niet synchroon.
Waar we enkele jaren terug zware investeringen en ondersteuningen dienden te maken om een goede representatie in de wereldtop te verzekeren, is dit op vandaag niet langer aan de orde. Maar liefst 11% van de FEI Top 100 in de Longines Wereldranglijst bestaat uit Belgische springruiters. In andere woorden, een klein land met een significante representatie. Om even te vergelijken, De Verenigde Staten staan garant voor 9%, Frankrijk 11%, Duitsland 13%, Nederland 4%, enz.
Met de jeugd zoals Gilles Thomas, Thibeau Spits, Thibault Philippaerts, enz., die zich reeds meermaals heeft bewezen, klaar om door te breken op het hoogste niveau is de continuïteit van onze representatie verzekerd voor de komende jaren. Ondertussen kampt een vijver vol talent met problemen om door te breken.
We moeten alle scenario's verzekeren
Een investering in deze vijver vol talent, maar waar bijvoorbeeld kapitaal, vast actief of algemene ondersteuning ontbreken, zou een slimme zet zijn. Met stijgende licentiegelden en voornamelijk stijgende inschrijvingsgelden gaat deze groep van semi-profs of sub-profs (als u wil) gaan snoeien in bepaalde uitgaven. Meestal de uitgaven die de ontwikkeling van de ruiters verbeteren.
De ruim 1.000.000 uitgaven die Paardensport Vlaanderen gebudgetteerd heeft voor zijn post topsport dit jaar, kunnen dus betere geïnvesteerd worden. De wereldtop maakt een berekend risico tijdens deelnames aan CSI5* competities. Dat is een deel van het ondernemerschap op dat niveau. Voor het niveau er juist onder liggen de risico's enorm hoger en zijn de mogelijkheden vaak lager... daarom een pleidooi, laten we het beleid richting de subtop richten.
Ondersteun als federatie de subtop met gratis trainingssessie in één van de gesubsidieerde hippische centra, zoals bv. Sportstal Vanderhasselt. Ondersteun een groep semi-profs met een ondersteuning voor gecombineerd transport naar buitenlandse CSI4* wedstrijden of ...
De mogelijkheden zijn oneindig om zo de toekomst, na de jeugd ook te verzekeren en onze representatie in de wereldtop nog te vergroten! De steun voor deze grote groep, moet immers niet alleen van sponsors, eigenaren of persoonlijk kapitaal komen.