Recap: er werd besloten om het format van de Olympische Spelen, met name dat van de landencompetitie, dit jaar te veranderen. Het idee hierachter is onder andere dat zo meer landen de kans krijgen om aan de Spelen in de paardensport deel te nemen. Wat mij betreft een mooie gedachte. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.Kleine kanttekening: door dit nieuwe Olympische format valt het schrapresultaat van alle landen weg. Er mogen slechts drie ruiters van start gaan waardoor elk resultaat meteen zwaar doorweegt.
Waar begin deze week in sommige media nog moord en brand werd geschreeuwd omdat het paard van Kilkenny met een bloedneus aan de start kwam (toegegeven: had ook niet mogen gebeuren) denk ik dat het van groter belang is om wat aandacht te besteden aan wat er zich vandaag in Tokio heeft afgespeeld. Petje af voor ruiters uit minder bedeelde jumpinglanden die het aandurfden om een parcours als dit te springen. Hiervoor is lef en een heel erg sterke moraal voor nodig. De vraag die ik mij echter stel, is of het wel nodig is om combinaties de ring te laten betreden als je eigenlijk al op voorhand kan voorspellen dat ze met een gemiddelde van 15 strafpunten buiten zullen komen of zelfs de finish helemaal niet zullen halen. Is dit wel representatief voor onze sport?
Nog erger: door het wegvallen van het schrapresultaat zagen verschillende combinaties zich genoodzaakt om koste wat kost hun ronde uit te rijden. Bij de Ier Shane Sweetnam resulteerde dit in een val van zijn paard terwijl al vanaf het begin duidelijk werd dat zijn paard Alejandro (v. Acorado’s Ass) vandaag om welke reden dan ook eigenlijk niet in staat was om dit parcours te springen. Vastberaden om de eer van zijn land te verdedigen, zette Sweetnam echter door, terwijl hij in een normale situatie altijd opgegeven zou hebben. Hetzelfde gebeurde bij Teddy Vlock. Zijn paard Amsterdam 27 (v. Catoki) was vandaag niet in zijn normale doen en zou eigenlijk best al na de vierde hindernis de piste verlaten hebben. Vastberaden om niet de oorzaak van het uitsluiten van zijn team te zijn, zette Vlock echter door, wat opnieuw resulteerde in een val van paard én ruiter.
Onze sport heeft al zo veel moeite om positief in de media te komen. Verhalen over een bloedneus en de bloedregels worden al danig uitvergroot. Is het dan echt nodig om met een veranderd format onze sport op deze manier over heel de wereld te laten uitzenden? Is het echt nodig om het verschil aan niveau zo duidelijk te manifesteren dat een leek denkt dat deze paarden ‘gedwongen en mishandeld’ worden? Stof tot nadenken…
Foto: Libby Law