Wilm Vermeir springt met IQ van ’t Steentje slechts één wereldbeker, in Mechelen. Where else? 40 Jaar is hij moeten worden om aansluiting te vinden bij de top. Vandaag is hij een vaste waarde in het nationale team. Wilm Vermeir (44) dankt zijn status aan IQ van ’t Steentje, waarmee hij vorig jaar de wereldbeker van Mechelen won. Dat het geen toevalstreffer was bewees hij dit jaar in de landencompetitie, het EK en de finale van de Nations Cup serie.
Het sportieve leven van Wilm Vermeir staat volgend jaar ongetwijfeld in het teken van de Olympische Spelen. Hij benadrukt de betrokkenheid bij Jumping Mechelen, zelfs met het oog op Parijs, door te zeggen: "Het past niet echt in mijn planning en voorbereiding voor Parijs. Maar we hebben het over Jumping Mechelen en dat wil ik niet missen."
Vermeir reflecteert op zijn evolutie met IQ van ’t Steentje, waarmee hij een vaste waarde werd in het nationale team. Op de vraag naar het verschil tussen 5* landenprijzen en de tweede liga waarin hij voorheen sprong, antwoordt hij met een treffende metafoor: "10 Centimeter. En dat lijkt niet veel, maar het is heel veel." Hij wijst op het belang van een goed doordacht programma en planning, en de noodzaak om de tank niet leeg te rijden, zoals hij uitdrukt: "Elke week internationaal gaan en thuis niet naar een uur kijken. Dat zit in mij."
Dressuur blijkt een cruciale rol te spelen op het hoogste niveau, en Vermeir bewondert ruiters zoals Daniel Deusser. Hij erkent dat zijn stijl verschilt en dat hij zijn eigen benadering heeft gevonden: "Laten we zeggen dat mijn stijl niet overeenkomt met die van Daniel Deusser. Ik heb in het verleden een beetje van alles geprobeerd in de piste en nu heb ik mijn stijl gevonden."
Het keerpunt in Vermeirs carrière kwam met paarden als IQ van ’t Steentje en Jacqmotte, die nooit werden verkocht. Hij benadrukt het belang van geluk en bekent: "Joyride is met een geluk gekomen en met geluk gebleven." Hij deelt ook het verhaal van zijn broer en IQ, waarbij zijn broer besliste: "Als jij hem blijft rijden, wordt IQ niet verkocht. En we hebben het er nooit meer over gehad."
Vermeir erkent dat twijfel een constante metgezel is geweest in zijn reis naar de top, en hij reflecteert op zijn beginjaren als ruiter: "In mijn tijd kreeg je reëel onder je voeten als het slecht was." Hij wijst op het belang van doorzettingsvermogen en het vermogen om nee te zeggen tegen lucratieve aanbiedingen.
Het succes van Vermeir heeft een duidelijke formule: durf, doorzettingsvermogen, strategische planning, een goed doordacht programma afgestemd op het paard, en het vermogen om kansen te creëren en te grijpen. Hij sluit af met een erkenning van zijn grootste drive en motivatie: "Gelukkig doe ik het zo graag en dat maakt het verschil. Dat is mijn grootste drive en motivatie. En dat is niet werken hé, althans zo voelt het nooit."
Bron: Herwerkt persbericht (Kris Van Loo)
