Barcelona, de thuishaven van Gaudi, voetbalgoden en de Olympische Spelen anno 1992. In het indrukwekkende geschiedenisboek van de stad staat ook een uitgebreid paardenhoofdstuk, daar er al sinds 1902 jumpings verreden worden. Afgelopen weekend zorgde ervoor dat er in het bewuste hoofdstuk weer mag bijgeschreven worden.
Het begon allemaal op een morgen in de melkherberg. Neen, zo begon het dus niet. Het begon donderdagmiddag in de luchthaven van Zaventem. Het vliegtuig opstappen en een kleine twee uur later weer uitstappen om voet op Spaanse grond te zetten. Uiteraard zou het niet zo aangenaam reizen zijn zonder dito gezelschap. Daarom werd ik vergezeld door Kristof De Pauw, Equnews-journalist die wereldberoemd is in Strijtem en omstreken en door Maxim De Roeck, de Venetiaans blonde God uit Waasmunster. Tijd om richting het concours te trekken, restte er niet meer en dus besloten we de stad te gaan verkennen. Met de gedachte dat het Belgische team zich al geplaatst had voor de finale van zaterdag, konden we rustig tapas eten, naar een fenomenale live-band kijken en luisteren, onze dansschoenen aantrekken.. Het Spaanse en vakantiegevoel vierde hoogtij.
[caption id="attachment_74219" align="alignright" width="168"]
Klaar om op te stijgen in Brussel[/caption]Bij het opstaan leek er in kamer 416 een kleine jetlag aanwezig te zijn, al lag dat misschien ook aan de weinige Heinekens die de avond ervoor genuttigd waren. Tijd om te aarzelen, was er echter niet aangezien 10 minuten verderop het concours wachtte. Een bijzonder mooie omkadering en locatie in de schaduw van Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. Hier zouden we het wel gewoon kunnen worden. Pénélope Leprévost wint de eerste proef over 1.45m, Judy-Ann rijdt een fijne nulronde. Vervolgens vond de troosting van de Nations Cup plaats. De Angelsaksische landen heersen, Stars and Stripes op 1 maar op de voet gevolgd door de verrassing down under, Australië. Heel wat tijd tussen de weinige proeven maar die worden makkelijk opgevuld door een persconferentie in het groteske hotel aan het concours en een urenlang gesprek op het zonnige terras met Mr. Prudent, een respectabel man die sinds kort de nieuwe coach is van de reeds vermelde Pénélope Leprévost. Volgens hem zijn er vijf noodzakelijke sleutels om de deur naar topsport te openen, in een welbepaalde volgorde: motivatie absoluut op één, met vervolgens goed management, goede paarden, emoties en met als minst belangrijke schakel talent. Zo zou bijvoorbeeld Pénélope ongelooflijk gemotiveerd en gepassioneerd zijn. Moge het een voorbeeld en motivatie wezen voor velen.
Later op de avond wordt de ‚Longines Cup of the City of Barcelona’ gesprongen, een flinke 1m55 proef. Ik zet mijn geld vooraf op Kent Farrington en zo blijkt. 10 euro voor mij, een kleine 40.000 voor hem. Olivier (Phillipaerts, red.) krijgt 2 fouten in de barrage, de andere Belgen kampen met meer pech.
Rond middernacht vertrekken we richting hotel en gaan we nog iets eten en drinken maar de lokroep van het bed was niet te weerstaan.
[caption id="attachment_74218" align="alignleft" width="300"]
De Belgische vlag mocht niet ontbreken[/caption]Zaterdag, D-Day, de absolute finale van de Nations Cup. We trekken na het ontbijt weer richting 'Real Club de Polo de Barcelona’. Een heerlijk zonnige dag maar voor Maxim bleek het iets te warm te zijn. Net voor de namiddagproef klaagt hij over een te felle zon en enkele seconden later zijgt hij aan de ingang van de paddock neer vanwege een epileptische aanval. Ongeloof en angst bij iedereen en nog het meeste bij mij. Gelukkig zijn de hulpdiensten er snel bij en rijden we met de ambulance richting hospitaal. Wanneer hij goed en wel wakker wordt, blijken alle testen in orde te zijn en krijgt hij een viertal uur later zijn ontslag uit het ziekenhuis aangeboden.
Een ongeplande middag, al waren de verpleegsters best wel sympathiek. Een echte fanaat als Maxim is, wil hij voor geen geld van de wereld de finale missen. Na een kort bezoek aan het hotel, trekken we om 20 uur dan ook terug naar het concours. We verkennen het parcours en het moet gezegd, het staat aan de maat. Olivier bijt de spits af voor België, 1 pechfout maar een goede Cabrio gezien. Niels (Bruynseels, red.) springt er 1 af en krijgt een voetje in het water na wat uiteindelijk ook een goede ronde was. Intussen manifesteren de Nederlanders zich al bij iedereen als winnaars. Judy-Ann had vooraf best wat gezonde spanning maar rijdt als derde Belg een ongelooflijk sterke ronde met 1 puntje voor tijdsoverschrijding. „Wat een ongelooflijk paard”, zegt ze maar iedereen weet dat het zonder zo een amazone ook niet mogelijk is. Terwijl Oranje de overwinning en de daaraan gekoppelde prijzenpot al beet heeft, moet Pieter als slotruiter voor ons nog beslissen over een derde of vierde plaats. Dylano springt heel straf, komt niet in de buurt van het hout maar springt net niet ver genoeg over de sloot en dus 4 strafpunten. België eindigt vierde in deze grote finale, voor topteams als Duitsland, Groot-Britannië en Brazilië.
Op de Nederlanders stond absoluut geen maat. Een mix van ervaring, talent en teamgeest zorgt voor een uitzonderlijke prestatie waardoor zelfs zij die al zoveel meegemaakt hebben, nog door het dolle heen zijn. „Een droom die uitkomt”, dixit Jur Vrieling.
Al moet het gezegd, de jonge Belgische equipe heeft het ook uitstekend gedaan en met wat meer geluk, had het er zelfs nog beter kunnen uitzien. De kleine strubbelingen die de voorbije maanden de kop opstaken binnen de Belgische springwereld, waren helemaal niet terug te zien in Barcelona. Een leuke sfeer, de ruiters die elkaar steunen en met raad en daad bijstaan en in dat alles gesteund door de Belgische fanclub die uiteraard weer aanwezig was.
Een fijne concours was het, met een kleine down maar vooral vele ups met dank aan de geweldige sfeer die er was en de prachtige stad die Barcelona is.