Morgen start CHIO Aken, de moeder aller wedstrijden in het jumping circuit. Het ‘Weltfest des Pferdesports’ krijgt deze week weer 350.000 toeschouwers over de vloer. Elke ruiter droomt er van om ooit eens in Aken te rijden en die droom komt nu uit voor Koen Vereecke: ‘zo zie je maar dat je in je leven moet blijven dromen, zelfs 53 jaar lang.
Ik heb al veel in de tribune van Aken gezeten en hoopte stiekem om hier ooit eens te mogen rijden.’, glimlacht Koen, de vierde generatie Vereecke die leeft voor, door en met de paarden. Hij werd al Belgisch kampioen en won de GP van Jumping Mechelen. Mooie referenties, maar niet te vergelijken met wat hem nu te wachten staat: ‘Ik beleef momenteel de mooiste momenten van mijn leven en dat is heel eenvoudig te verklaren. Nooit eerder had ik zo’n goede paarden.
En nog belangrijker, ik kan ze houden voor de sport. Ik heb al veel toppaarden op stal gehad, telkens werden ze verkocht of verhuisde de eigenaar ze naar een andere stal. Dat is inherent aan je bestaan als ruiter. Nu heb ik met Kasanova de la Pomme en Lector vd Bisschop, allebei zonen van Bamako de Muze, twee uitzonderlijke goede hengsten van mijn schoonvader Joris De Brabander, en zij worden niet verkocht omdat ze hun haver verdienen als dekhengst. En ze zijn gegeerd omdat ze het zo goed doen in de sport. Een win win situatie.’
Vorig weekend won Vereecke met Lector de landenprijs in Deauville en werd hij derde in de GP. Met Kasanova sprong hij eerder een foutloze manche in de landenwedstrijd van Sankt-Gallen. En plots is Vereecke ook gegeerd. ‘Hoe fijn is het om dit op mijn leeftijd nog mee te maken? De meeste sportcarrières zijn kort en krachtig, ruiters gaan langer mee. Met veel vallen en opstaan, meer tegenslagen dan successen, maar als je blijft volharden word je daar vroeg of laat voor beloond. Ouder worden heeft ook voordelen’, glimlacht Vereecke die nu pas luidop durft zeggen hoe goed zijn hengsten wel zijn.
‘Toen ik de eerste keer met Kasanova reed, was ik zwaar onder de indruk. Nooit eerder had ik met zo’n fenomenaal talent gereden. Al dacht ik op dat moment niet aan Aken. Ik heb gezonde stress, ik weet dat Kasanova niet gaat misstaan in Aken, al zijn er ook externe factoren die een rol spelen. Je rijdt tenslotte een stadion binnen met 40.000 enthousiaste toeschouwers en ik weet niet hoe Kasanova en ik daar gaan op reageren. Ik hoor van veel collega’s dat paarden de eerste keer onder de indruk zijn. Ik geloof hen, vanuit de tribune is het al indrukwekkend. Misschien is dit ook een voordeel van mijn leeftijd? Ik heb al wat meegemaakt en kan alles goed relativeren. Hopelijk helpt het als ik straks aan de grote poort van het grote stadion sta’, glimlacht Vereecke, die vijfde man is in het team en hoopt zich te kwalificeren voor de Rolex Grote Prijs van zondag, met 1,5 miljoen prijzengeld de hoogst gedoteerde GP in het circuit. Donderdag is er de landenprijs met in het team Gregory Wathelet (Nevados S), Jérôme Guery (Quel Homme de Hus), Nicola Philippaerts (Katanga vh Dingeshof) en Wilm Vermeir (IQ vh Steentje)
bron: Paardensport Vlaanderen
Ik heb al veel in de tribune van Aken gezeten en hoopte stiekem om hier ooit eens te mogen rijden.’, glimlacht Koen, de vierde generatie Vereecke die leeft voor, door en met de paarden. Hij werd al Belgisch kampioen en won de GP van Jumping Mechelen. Mooie referenties, maar niet te vergelijken met wat hem nu te wachten staat: ‘Ik beleef momenteel de mooiste momenten van mijn leven en dat is heel eenvoudig te verklaren. Nooit eerder had ik zo’n goede paarden.
En nog belangrijker, ik kan ze houden voor de sport. Ik heb al veel toppaarden op stal gehad, telkens werden ze verkocht of verhuisde de eigenaar ze naar een andere stal. Dat is inherent aan je bestaan als ruiter. Nu heb ik met Kasanova de la Pomme en Lector vd Bisschop, allebei zonen van Bamako de Muze, twee uitzonderlijke goede hengsten van mijn schoonvader Joris De Brabander, en zij worden niet verkocht omdat ze hun haver verdienen als dekhengst. En ze zijn gegeerd omdat ze het zo goed doen in de sport. Een win win situatie.’
Vorig weekend won Vereecke met Lector de landenprijs in Deauville en werd hij derde in de GP. Met Kasanova sprong hij eerder een foutloze manche in de landenwedstrijd van Sankt-Gallen. En plots is Vereecke ook gegeerd. ‘Hoe fijn is het om dit op mijn leeftijd nog mee te maken? De meeste sportcarrières zijn kort en krachtig, ruiters gaan langer mee. Met veel vallen en opstaan, meer tegenslagen dan successen, maar als je blijft volharden word je daar vroeg of laat voor beloond. Ouder worden heeft ook voordelen’, glimlacht Vereecke die nu pas luidop durft zeggen hoe goed zijn hengsten wel zijn.
‘Toen ik de eerste keer met Kasanova reed, was ik zwaar onder de indruk. Nooit eerder had ik met zo’n fenomenaal talent gereden. Al dacht ik op dat moment niet aan Aken. Ik heb gezonde stress, ik weet dat Kasanova niet gaat misstaan in Aken, al zijn er ook externe factoren die een rol spelen. Je rijdt tenslotte een stadion binnen met 40.000 enthousiaste toeschouwers en ik weet niet hoe Kasanova en ik daar gaan op reageren. Ik hoor van veel collega’s dat paarden de eerste keer onder de indruk zijn. Ik geloof hen, vanuit de tribune is het al indrukwekkend. Misschien is dit ook een voordeel van mijn leeftijd? Ik heb al wat meegemaakt en kan alles goed relativeren. Hopelijk helpt het als ik straks aan de grote poort van het grote stadion sta’, glimlacht Vereecke, die vijfde man is in het team en hoopt zich te kwalificeren voor de Rolex Grote Prijs van zondag, met 1,5 miljoen prijzengeld de hoogst gedoteerde GP in het circuit. Donderdag is er de landenprijs met in het team Gregory Wathelet (Nevados S), Jérôme Guery (Quel Homme de Hus), Nicola Philippaerts (Katanga vh Dingeshof) en Wilm Vermeir (IQ vh Steentje)
bron: Paardensport Vlaanderen