De “passie” zoals jullie het noemen en ook wel degelijk is, is eigenlijk wel met de borstvoeding meegegeven, zijnde de passie voor paarden . Van daaruit groeide dan ook de passie in het werk voor en met paarden en later voor diegene welke mijn passie delen.
Het zal nagenoeg iets meer dan 20 jaar zijn dat ik als actief medewerker HROV binnen rolde.
Hoewel ik vanaf de jaren 70 voornamelijk een actieve rol speelde in het Oost-Vlaams wedstrijdmilieu is dat snel gewijzigd door de komst van mijn twee zonen. Beiden reden actief bij de ponies, eerst via de lokale LRV club, later in de toen vernieuwde OVRV, genaamd HROV. Â Iets wat vandaag totaal ondenkbaar is, ponies tussen paarden?
De start van een lange carrière …..
Met enkelen van onze LRV ponyclub hebben  wij dan de winterwerking Hicewa ondersteund. Onze staak bestond in het 'managen' van de inschrijvingen, startlijsten enz…. Via Hicewa ben ik in contact gekomen met de toen  winterwerking van de “Gentse”.  Deze was opgericht door wijlen Heer Temmerman en was een zeer aantrekkelijke winterwerking in Waasland en de Hoefslag in Zwijnaarde. De vaste organisatoren waren Moerzeke, Hicewa, Heikant en Zwijnaarde.
Dat was pas werken, ter plaatse de inschrijvingen doen, startlijsten maken, kaarten schrijven, uitslagen verwerken, en dat alles zonder pc…… heb meerdere pennen leeg geschreven , met carbonpapier gewerkt ……terug naar de middeleeuwen !
Dit was de start van mijn secretariaatscarrière. Ondertussen ben ik mee geëvolueerd van de "middeleeuwen" naar de huidige werk-omstandigheden. Dat moment waren mijn kinderen groter en hadden ze de LRV verlaten en geruild voor de VOR-werking.
Iets later werd mij gevraagd deel te worden van het HROV bestuur. Zodoende werd ik bestuurslid en actieve medewerkster niettegenstaande wij nog steeds in VOR gingen rijden, het morele aspect bracht ons dus terug naar de HROV. Dit was ongeveer midden jaren ’90.
In deze jaren deed Philippe de Meerman en Carine het secretariaatswerk in Zwijnaarde , en stilletjes aan werd ik hierbij betrokken om startlijsten op te maken , resultaten in te geven, tot het een volwaardige full-time job werd, met elke dinsdag en donderdag op bureel en in wedstrijdseizoen wekelijks secretariaatswerking op wedstrijd.
Vraag mij dus niet hoelang ik deze job reeds doe…., ik ben de tel kwijt en heb de ganse evolutie meegemaakt ! Ik heb de tijd gekend dat de ruiters kaarten kwamen kopen, deze invulden en terug in de bus stopten, op dinsdag sorteren en ingeven op pc en startlijsten maken.
Later kwamen dan de etiketten want het geschrift was soms onleesbaar, de inschrijvingen verliepen dan via fax, wij waren één van de eerste provinciale verenigingen die deze wijze hanteerden. Betaling van de inschrijvingen gebeurden dan hoofdzakelijk via domiciliëring of ter plaatse op wedstrijd.
Dit was het begin van de totale vernieuwing om later door te groeien naar het “online” systeem.
wordt vervolgd ...Â