De eerste ronde bestond uit 17 hindernissen en 12 combinaties en was een ware test van uithoudingsvermogen, vaardigheid en moed voor zowel paarden als ruiters. Het was de derde in de ring, Angelie Von Essen, die de eerste foutloze ronde van de klasse reed met haar Selle Francais ruin Alcapone des Carmille. Op de helft van de ronde hadden slechts vier ruiters het parcours foutloos afgelegd, waaronder de lokale favoriet Tiffany Foster, die de 'International Ring' liet schitteren met een foutloze ronde in het zadel van Figor (VDL Groep Zagreb). Uiteindelijk strandde Foster op de tweede plaats.

Teleurstelling was er voor de pas gekroonde FEI Europese kampioen en winnaar van de klasse in 2021, Steve Guerdat, die een van de 10 ruiters was die een fout maakten bij hindernis 12. Ook waren er verrassingen toen enkele favorieten van de klasse niet doorgingen naar de tweede ronde, waaronder de nummer 4 van de wereld, Ben Maher, winnaar van de Rolex Grand Slam of Show Jumping, Scott Brash, en de Nederlandse ruiter Harrie Smolders.

Met de 12 beste ruiters uit de eerste ronde die doorgingen naar de volgende ronde, konden degenen die een snel-vier-foutenrondje konden neerzetten in de race blijven voor een van de meest begeerde prijzen in de sport. Dergelijke ruiters waren onder andere Canada's Erynn Ballard en Egypte's Nayel Nassar. In totaal haalden vijf ruiters het technische parcours foutloos, waaronder Rolex Testimonee Martin Fuchs, die indrukwekkend een deel van het parcours met slechts één stijgbeugel sprong na een enorme sprong van Leone Jei over de Canadese vlagplanken.

Na een korte pauze wachtten de uitverkochte tribunes vol spanning om deze ongelooflijke combinaties weer in de zonovergoten arena te verwelkomen. Combinaties keerden in omgekeerde volgorde terug van de eerste ronde, en bij gelijke scores na deze ronde zouden ze doorgaan naar de barrage. Slechts één ruiter met vier strafpunten uit de eerste ronde zette druk op degenen die geen strafpunten hadden, en dat was Mexico's Andres Azcarraga, die er erg sterk uitzag en het parcours binnen de tijdslimiet van 77 seconden aflegde. Tot vreugde en gejuich van de fans was Tiffany Foster de eerste die een dubbel foutloze ronde sprong en de standaard zette voor de overige drie ruiters. Rolex Testimonee Martin Fuchs, een dubbele winnaar van de Rolex Grand Slam of Show Jumping Major, zorgde ervoor dat er een barrage zou zijn, terwijl het hartverscheurend was voor de laatste die de arena betrad, Fuchs' mede-Testimonee Bertram Allen, die een fout maakte bij CPKC triple, wat betekende dat slechts twee ruiters de barrage zouden springen. Allen en Pacino Amiro (Pacino) vervolledigden uiteindelijk de top drie.

De spanning was te snijden met Canadese fans in de hoop op hun eerste thuisoverwinning sinds de overwinning van Captain Canada [Ian Millar] in 2014. Foster reed een respectabele ronde met slechts één fout in een tijd van 44,45 seconden. Terwijl de opvallende grijze Leone Jei door de klokkentoren liep, kon je een speld horen vallen. De Zwitserse ruiter vloog over de 'International Ring', met de talentvolle grijze die al zijn kunnen liet zien, en kwam foutloos over de finishlijn in een tijd van 43,58 seconden en won daarmee deze prestigieuze klasse.

Over zijn overwinning zei Fuchs: "Het is ongelooflijk om hier op deze historische show te winnen - ik heb altijd deze klasse willen winnen. Mijn vader heeft hier een aantal keren meegedaan en nooit gewonnen. Hij vertelde me dat ik voor ons beiden moest winnen, en ik ben zo blij dat ik dat heb kunnen doen!"

De nieuwe livecontender van de Rolex Grand Slam of Show Jumping vervolgde: "Leone Jei is ongelooflijk - hij is zo'n geweldig paard met zoveel talent! Ik heb altijd gedacht dat hij het paard was dat deze Grand Prix kon winnen. Het is een perfect einde van een perfecte week geweest! Ik heb deze week geen enkele fout gemaakt op mijn paarden - het is een droom die uitkomt."

De Rolex Testimonee voegde eraan toe: "Hij [Leone Jei] sprong ongelooflijk in de eerste ronde - zo goed dat hij me uit het zadel sprong over de Canadese vlagplanken, en ik verloor mijn linker teugel en stijgbeugel. Ik heb hard geprobeerd om mijn stijgbeugel terug te krijgen, maar moest drie of vier hindernissen springen voordat ik hem kon pakken. Na de eerste ronde hadden we een discussie over het veranderen van zijn bit omdat hij zo enthousiast was, maar mijn vader zei me dat we dat niet moesten doen en dat ik gewoon beter moest rijden!"