Voorlopig zijn wedstrijden voor 'amateurs' nog steeds niet toegelaten. Glenn Maes van Paardensport Vlaanderen verzekerde ons gisteren wel dat de federatie er alles aan doet om dit soort wedstrijden bij de eerste versoepelingen te krijgen, maar voorlopig zijn wedstrijden dus nog steeds niet toegelaten. Daarom stuurde Birthe Goossens, een jonge amazone die het vorig jaar tijdens de Gouden Laars wedstrijden erg goed deed, ons een open brief waarin ze vraagt om dringend perspectief te bieden voor jeugdruiters. Een groot deel van de jeugdruiters staat immers momenteel, omwille van de Coronacrisis, noodgedwongen aan de kant.
"Ik zou graag deze post gebruiken om jonge ruiters een hart onder de riem te steken", gaat Goossens van start. "Ikzelf heb het erg moeilijk gehad omdat de wedstrijden voor jeugdruiters niet konden doorgaan en ik ben er vast van overtuigd dat ik niet de enige ben. Als jongere is het erg moeilijk om gemotiveerd te blijven als je geen concreet doel hebt om naartoe te werken. Wat alles nog net iets moeilijker maakt, is dat je totaal geen idee hebt hoe lang deze situatie nog zal duren. Ik besef dat ik niet de enige ben die zich zo voelt en daarom schrijf ik deze open brief".
"Jeugdruiters zijn erg gedreven en gemotiveerd. We staan elke dag opnieuw klaar voor onze paarden, zetten door na een tegenslag en opgeven staat niet in ons woordenboek. Dankzij die eigenschappen zijn verschillenden van ons al erg ver geraakt. Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat de professionele ruiters voorrang krijgen aangezien zij hun geld met paarden moeten verdienen, maar elk bericht dat ik lees over een jumping, doet diep vanbinnen toch een beetje pijn. Mijn paarden springen allemaal om 1m35 niveau; het doel was om ze dit seizoen door te laten groeien naar 1m40 niveau maar daar stak Corona dus een stokje voor. In België geldt momenteel de regel dat enkel professionele ruiters van start mogen gaan, waardoor ik geen stap verder kom. Ik ga nog naar school, heb geen ondernemingsnummer en kan dus niet rijden".
"Een voor de hand liggende oplossing is er helaas niet", vertelt Goossens. "Mijn idee zou zijn dat jonge paarden én ruiters die de hoogste reeksen springen (vanaf 1m30) altijd mogen springen. Jonge paarden missen nu ervaring, wat een effect kan hebben op hun latere carrière. De enige oplossing die er voor ruiters als ik lijkt te zijn, is je paarden meegeven aan een professionele ruiter zodat ze toch kunnen springen".
"Wij jeugdruiters missen het vroege opstaan (nooit gedacht dat ik dit zou zeggen), het springen over de hindernissen en het genieten van een nulronde of een overwinning. We werken keihard om onze dromen waar te maken maar momenteel is geen enkel perspectief. Er was de afgelopen maanden veel te doen om mentale gezondheid bij jongeren en daarom wilde ik deze brief sturen om andere ruiters te laten weten dat ze niet alleen zijn. We maken momenteel allemaal hetzelfde mee en we slaan er ons wel weer door. Mijn paarden hebben momenteel rust om dat in februari weer met de trainingen aan te vangen. Hopelijk kunnen we dan nog van iets wat op een zomerseizoen lijkt, genieten".
Foto: Houou Tomita
"Ik zou graag deze post gebruiken om jonge ruiters een hart onder de riem te steken", gaat Goossens van start. "Ikzelf heb het erg moeilijk gehad omdat de wedstrijden voor jeugdruiters niet konden doorgaan en ik ben er vast van overtuigd dat ik niet de enige ben. Als jongere is het erg moeilijk om gemotiveerd te blijven als je geen concreet doel hebt om naartoe te werken. Wat alles nog net iets moeilijker maakt, is dat je totaal geen idee hebt hoe lang deze situatie nog zal duren. Ik besef dat ik niet de enige ben die zich zo voelt en daarom schrijf ik deze open brief".
"Jeugdruiters zijn erg gedreven en gemotiveerd. We staan elke dag opnieuw klaar voor onze paarden, zetten door na een tegenslag en opgeven staat niet in ons woordenboek. Dankzij die eigenschappen zijn verschillenden van ons al erg ver geraakt. Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat de professionele ruiters voorrang krijgen aangezien zij hun geld met paarden moeten verdienen, maar elk bericht dat ik lees over een jumping, doet diep vanbinnen toch een beetje pijn. Mijn paarden springen allemaal om 1m35 niveau; het doel was om ze dit seizoen door te laten groeien naar 1m40 niveau maar daar stak Corona dus een stokje voor. In België geldt momenteel de regel dat enkel professionele ruiters van start mogen gaan, waardoor ik geen stap verder kom. Ik ga nog naar school, heb geen ondernemingsnummer en kan dus niet rijden".
"Een voor de hand liggende oplossing is er helaas niet", vertelt Goossens. "Mijn idee zou zijn dat jonge paarden én ruiters die de hoogste reeksen springen (vanaf 1m30) altijd mogen springen. Jonge paarden missen nu ervaring, wat een effect kan hebben op hun latere carrière. De enige oplossing die er voor ruiters als ik lijkt te zijn, is je paarden meegeven aan een professionele ruiter zodat ze toch kunnen springen".
"Wij jeugdruiters missen het vroege opstaan (nooit gedacht dat ik dit zou zeggen), het springen over de hindernissen en het genieten van een nulronde of een overwinning. We werken keihard om onze dromen waar te maken maar momenteel is geen enkel perspectief. Er was de afgelopen maanden veel te doen om mentale gezondheid bij jongeren en daarom wilde ik deze brief sturen om andere ruiters te laten weten dat ze niet alleen zijn. We maken momenteel allemaal hetzelfde mee en we slaan er ons wel weer door. Mijn paarden hebben momenteel rust om dat in februari weer met de trainingen aan te vangen. Hopelijk kunnen we dan nog van iets wat op een zomerseizoen lijkt, genieten".
Foto: Houou Tomita