De in Zwitserland woonachtige cliënt van Beelen Advocaten te Leuven en Schelstraete Advocaten in Nederland liet in juni 2010 door een in België gevestigde dierenarts een aankoopkeuring verzorgen. Het betrof een duur springpaard hetwelk door de dierenarts klinisch en radiografisch werd onderzocht. De keuring vond plaats op 4 juni 2010 waarna de dierenarts de volgende conclusie verwoordde: “Goed klinisch en radiografisch onderzoek. Het paard is gezond en krijgt een positief advies als sportpaard”. Kort na de aflevering ging het mis. Koper stelde vast dat het paard lijdende was aan podotrochleose van het linker voorbeen. Volgens koper had de keurende dierenarts dit moeten vaststellen ten tijde van de keuring daar op de door deze dierenarts gemaakte röntgenopnamen reeds zodanige veranderingen te zien waren als bijvoorbeeld verdachte voedingskanalen. De dierenarts had het straalbeen niet behoren in te dienen in de normale risicoklasse 2 doch in die van het verhoogde risico in de klasse 3. Gedagvaard werd voor de Rechtbank te Antwerpen die in 2014 de vorderingen van koper afwees. Koper liet het er niet bij zitten en dagvaardde in hoger beroep bij het Hof van Beroep in Antwerpen. Deze wees op 20 maart 2017 arrest. En wees alsnog grotendeels de vorderingen van koper toe zoals de aankoopsom, de veterinaire keuringskosten, transportkosten, behandelingskosten en enorme stallings- en proceskosten. Op de koopsom, als door de dierenarts te vergoeden, werd slechts een restwaarde van 3500 euro (5% van de koopsom) in mindering gebracht. Het restant bedrag diende door de dierenarts aan koper te worden vergoed. Conclusie: het loont om een civiele procedure aan te gaan tegen dierenartsen welke essentiële onderdelen van een aankoopkeuring niet naar behoren uitvoeren en daardoor de koper geen juist risicobeeld van het aan te schaffen paard verstrekken. Het mag zuur zijn voor de dierenarts in kwestie die voor zijn keuring slechts circa 300 euro ontving en wordt opgezadeld met de schadeclaim van bijna 100.000 euro.
Beelen Advocaten is gevestigd te Leuven en is de Belgische alliance partner van European US Asian Equine Lawyers: “a new Alliance of the world’s leading Equine law firms.”
De in Zwitserland woonachtige cliënt van Beelen Advocaten te Leuven en Schelstraete Advocaten in Nederland liet in juni 2010 door een in België gevestigde dierenarts een aankoopkeuring verzorgen. Het betrof een duur springpaard hetwelk door de dierenarts klinisch en radiografisch werd onderzocht. De keuring vond plaats op 4 juni 2010 waarna de dierenarts de volgende conclusie verwoordde: “Goed klinisch en radiografisch onderzoek. Het paard is gezond en krijgt een positief advies als sportpaard”. Kort na de aflevering ging het mis. Koper stelde vast dat het paard lijdende was aan podotrochleose van het linker voorbeen. Volgens koper had de keurende dierenarts dit moeten vaststellen ten tijde van de keuring daar op de door deze dierenarts gemaakte röntgenopnamen reeds zodanige veranderingen te zien waren als bijvoorbeeld verdachte voedingskanalen. De dierenarts had het straalbeen niet behoren in te dienen in de normale risicoklasse 2 doch in die van het verhoogde risico in de klasse 3. Gedagvaard werd voor de Rechtbank te Antwerpen die in 2014 de vorderingen van koper afwees. Koper liet het er niet bij zitten en dagvaardde in hoger beroep bij het Hof van Beroep in Antwerpen. Deze wees op 20 maart 2017 arrest. En wees alsnog grotendeels de vorderingen van koper toe zoals de aankoopsom, de veterinaire keuringskosten, transportkosten, behandelingskosten en enorme stallings- en proceskosten. Op de koopsom, als door de dierenarts te vergoeden, werd slechts een restwaarde van 3500 euro (5% van de koopsom) in mindering gebracht. Het restant bedrag diende door de dierenarts aan koper te worden vergoed. Conclusie: het loont om een civiele procedure aan te gaan tegen dierenartsen welke essentiële onderdelen van een aankoopkeuring niet naar behoren uitvoeren en daardoor de koper geen juist risicobeeld van het aan te schaffen paard verstrekken. Het mag zuur zijn voor de dierenarts in kwestie die voor zijn keuring slechts circa 300 euro ontving en wordt opgezadeld met de schadeclaim van bijna 100.000 euro.