Dit weekend is Pieter Devos, de tweede beste Belg op de FEI ranking onze gastblogger. Hij is momenteel aan het werk op de Grand Slam Masters in LA. Woensdagochtend gaat de wekker om 4u30. Dat doet pijn, vooral omdat het een heel korte nacht geweest is. Ik ben de laatste tijd veel weg en dat begin je wel te voelen dan. Er is dan altijd veel werk om alles te regelen tijdens die paar dagen dat ik effectief thuis ben. Het wordt een lange reis en ik zie er eerlijk gezegd tegen op. Gelukkig gaat mijn vriendin Caroline mee. We hebben last minute een andere reisroute gekregen omdat Air France blijkbaar in staking was. We vliegen van Brussel naar Londen. Drie uur wachten in Londen en dan 11 uur naar LA. Aangenaam als je na een lange vlucht buiten komt en het is 25°C. Dat was 2 weken geleden anders in Calgary: -2°C en sneeuw. De wereld op zijn kop kan je wel zeggen, toen was het outdoor en nu springen we binnen. We gaan eerst naar het hotel, kleden ons om en gaan te voet naar het concours. Ik ben altijd benieuwd hoe het eruit ziet als ik op een nieuw concours kom. Zoals altijd heeft de crew van Christophe Ameeuw weer fantastisch werk geleverd. Het concours ziet er prachtig uit, vergelijkbaar met Parijs en Hong Kong. Chapeau voor de organisators. Het ziet er voor ons als ruiters altijd evident uit, maar er komt ongelooflijk veel bij kijken om een concours te organiseren op een nieuwe locatie. Tenminste dat veronderstel ik en ben ik me goed van bewust. Aangekomen in de stal controleer ik mijn paarden en ben ik opgelucht dat alles er goed uit ziet. Aan zo een lange vliegreis zijn altijd risico's verbonden, maar mijn beide paarden hebben goed gereisd. Ik rij eerst Dream of India Greenfield wat los in de piste. Dream had tijdens het WK een infectie op de luchtwegen opgelopen met een dramatische afloop als gevolg. Na behandeling leek vorige week alles terug 100% in orde en daarom besliste ik om hem mee naar LA te nemen. Als tweede paard heb ik Dorenta mee. Dorenta zal hier voor de verrassing moeten zorgen want ik heb haar maar 1 keer gesprongen vooraleer ze naar LA reisde. Normaal zit ze onder het zadel van mijn vriendin Caroline. Ook zij voelt goed aan. Tegen 19 uur ga ik terug naar het hotel. Ik leg mij even op bed omdat ik stik kapot ben. Dat was de verkeerde beslissing want ik slaap meteen tot middernacht. We gaan snel nog wat eten in de bar beneden en gaan terug naar bed. Om 6u30 gaat de volgende dag de wekker. We kunnen de paarden losrijden van 7 uur tot 8 uur. Enkel tijdens deze uren kan je de paarden losrijden omwille van quarantaine regels. Ik rij Dream en Dorenta en ga daarna terug naar het hotel om te ontbijten. Er is een warming up voorzien om 13 uur. Om 12 uur ben ik terug op concours. Normaal spring ik met Dream niet alle hindernissen tijdens een warming up, hij heeft dat niet nodig. Omdat dit de eerste binnen concours is en er morgen meteen een serieuze proef zal staan, beslis ik om toch het volledige parcours te springen. Dream springt goed en voelt ook relax genoeg aan. We kijken naar de andere combinaties en gaan snel iets eten. Om 16u30 begint de eertse officiele openingsproef. Het is een inloop proef over 1m45. Ik ben benieuwd hoe Dorenta zal springen omdat het 2 jaar geleden is dat ik haar nog gereden heb op concours. Ik moet als eerste de ring in en krijg een fout in de laatste lijn. Dorenta sprong overtuigend en ik ga met een goed gevoel naar de belangrijke proef voor haar morgen. Na afloop gaan we terug naar het hotel. Om 20 uur worden we verwacht op het openingsgala. Ik zou eerlijk gezegd liever mijn bed opzoeken. Ik heb ditmaal echt last van een jetlag. Het feit dat we na Calgary 1 week thuis geweest zijn en nu opnieuw met een tijdsverschil van 9 uur zitten weegt door. Op naar morgen, ik heb zin om er echt aan te beginnen.
