Vandaag staat er opnieuw een belangrijke dag op het programma op de CSIO3* van Odense. Want alle landgenoten wisten zich eerder deze week te plaatsen voor de Grote Prijs. Gisteren werden er nog verschillende proeven afgewerkt. Kim Thiry is deze week onze gastblogger, hierbij zijn relaas van zaterdag.
Vandaag hebben enkele Belgen de tijd om rustig te ontbijten. Enkel Donaat rijdt de eerste 1m40 proef. De paarden van de Grote Prijs hebben vandaag relatieve rust. Mijn andere paarden schuiven een niveau op. Caliënta zal de 1m45 lopen en de 8-jarige Givale zal voor het eerst een 1m50 proef lopen. Dat viel uiteindelijk goed mee. Caliënta krijgt één foutje op hindernis 1. Heel jammer maar toch tevreden dat ze deze proef complexloos liep. Ze zat niet op haar tandvlees. Één foutje op 3 dagen, daar mogen we niet over klagen.
Tussen de 1m45 en de 1m50 proeven worden er enkele ponyproeven gereden en hebben we tijd om met ploeg en supporters samen te eten in de zalige lentezon. In de 1m50 zet Dirk met Ustina een zeer snelle ronde neer, maar hij krijgt één fout. Christophe krijgt 2 fouten. Dan ons debuut met Givale. Ze maakt geen probleem van deze nieuwe hoogte. Ze springt foutloos zonder iets van het hout te raken. Gezien het haar eerste 1m50 proef is en ze nog maar 8 jaar is, rijden we niet voor de tijd. We waren tevreden met onze klassering.
Na de prijsuitreiking rijden we snel ongewassen naar een restaurant in de buurt want de keuken sluit vroeg in Denemarken. Aangekomen in het hotel wordt er nog lang na gefilosofeerd aan de bar. Hoe traint de ene, hoe traint de andere? Veel springen thuis? Hoog, laag, veel weinig, op de volte, lijntje, .... ? Conditietraining: doen we dat niet te weinig? Hoeveel tijd heeft je paard nodig om te recupereren van een Grote Prijs of van een transport van 2 dagen? Wie is een goede trainer … Veel vragen, weinig concrete antwoorden. Dirk houdt zijn ervaring niet voor zich en geeft zijn ongezouten mening. Heel belangrijk is ook je gevoel. Je moet aanvoelen wat werkt en wat niet werkt en dat is voor elk paard anders. De bedenking als jongere garde is dat er heel veel know-how zit bij de ervaren ruiters die we anders zelf met vallen en opstaan moeten ontdekken. Jezelf van nul naar boven knokken is niet makkelijk. Van deze gesprekken kan ik enorm veel leren. Zou meer moeten gebeuren!
[caption id="attachment_62004" align="alignleft" width="300"]
Belgische supporters[/caption]
[caption id="attachment_62006" align="alignleft" width="300"]
Kim Thiry na zijn proef[/caption]
Belgische supporters[/caption]
[caption id="attachment_62006" align="alignleft" width="300"] Kim Thiry na zijn proef[/caption]
Vandaag staat er opnieuw een belangrijke dag op het programma op de CSIO3* van Odense. Want alle landgenoten wisten zich eerder deze week te plaatsen voor de Grote Prijs. Gisteren werden er nog verschillende proeven afgewerkt. Kim Thiry is deze week onze gastblogger, hierbij zijn relaas van zaterdag.
Vandaag hebben enkele Belgen de tijd om rustig te ontbijten. Enkel Donaat rijdt de eerste 1m40 proef. De paarden van de Grote Prijs hebben vandaag relatieve rust. Mijn andere paarden schuiven een niveau op. Caliënta zal de 1m45 lopen en de 8-jarige Givale zal voor het eerst een 1m50 proef lopen. Dat viel uiteindelijk goed mee. Caliënta krijgt één foutje op hindernis 1. Heel jammer maar toch tevreden dat ze deze proef complexloos liep. Ze zat niet op haar tandvlees. Één foutje op 3 dagen, daar mogen we niet over klagen.
Tussen de 1m45 en de 1m50 proeven worden er enkele ponyproeven gereden en hebben we tijd om met ploeg en supporters samen te eten in de zalige lentezon. In de 1m50 zet Dirk met Ustina een zeer snelle ronde neer, maar hij krijgt één fout. Christophe krijgt 2 fouten. Dan ons debuut met Givale. Ze maakt geen probleem van deze nieuwe hoogte. Ze springt foutloos zonder iets van het hout te raken. Gezien het haar eerste 1m50 proef is en ze nog maar 8 jaar is, rijden we niet voor de tijd. We waren tevreden met onze klassering.
Na de prijsuitreiking rijden we snel ongewassen naar een restaurant in de buurt want de keuken sluit vroeg in Denemarken. Aangekomen in het hotel wordt er nog lang na gefilosofeerd aan de bar. Hoe traint de ene, hoe traint de andere? Veel springen thuis? Hoog, laag, veel weinig, op de volte, lijntje, .... ? Conditietraining: doen we dat niet te weinig? Hoeveel tijd heeft je paard nodig om te recupereren van een Grote Prijs of van een transport van 2 dagen? Wie is een goede trainer … Veel vragen, weinig concrete antwoorden. Dirk houdt zijn ervaring niet voor zich en geeft zijn ongezouten mening. Heel belangrijk is ook je gevoel. Je moet aanvoelen wat werkt en wat niet werkt en dat is voor elk paard anders. De bedenking als jongere garde is dat er heel veel know-how zit bij de ervaren ruiters die we anders zelf met vallen en opstaan moeten ontdekken. Jezelf van nul naar boven knokken is niet makkelijk. Van deze gesprekken kan ik enorm veel leren. Zou meer moeten gebeuren!
[caption id="attachment_62004" align="alignleft" width="300"] Belgische supporters[/caption]
[caption id="attachment_62006" align="alignleft" width="300"] Kim Thiry na zijn proef[/caption]
Belgische supporters[/caption]
[caption id="attachment_62006" align="alignleft" width="300"] Kim Thiry na zijn proef[/caption]