Hendrik Denutte trok dit jaar naar de Toscana Tour in het Italiaanse Arezzo voor zijn voorbereiding op het zomerseizoen. Gedurende drie weken zette hij knappe resultaten neer en kon ook meermaals als coach aan de zijlijn juichen voor Quinten en Celine Bradt. De meest in het oog springende prestatie was ongetwijfeld de 4e plaats van Hendrik in de afsluitende Grand Prix (1m60). Een dag na zijn aankomst vorige week in België trok hij alweer met enkele jonge paarden naar de Lummense Spring Tour en sprong zich ook daar al in de top 10, bij de zevenjarige paarden.
Equnews ging langs op Stal van de Kranenburg en blikte samen met de West-Vlaamse ruiter terug op drie weken Italiaanse topsport.
Voor het eerst trok je naar Italië voor de voorbereiding van het zomerseizoen, vanwaar die keuze en is het voor herhaling vatbaar?
Het goede weer en het feit dat een groot deel van de wedstrijd doorging tijdens de paasvakantie waren doorslaggevend. Het was de ideale setting om gedurende drie weken voor de volle 100% te focussen op de sport, niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn leerlingen Quinten en Celine Bradt. Naast het rijden van de parcours op de wedstrijddagen werd er op de vrije dagen in alle rust getraind, noem het gerust een drieweekse stage voor Quinten en Celine.
Naast het rijden van je paarden ben je ook de vaste coach van Quinten en Celine Bradt en trotse papa van Jules en Jerôme. Het vergt waarschijnlijk een goede organisatie om dat alles te combineren?
Dat klopt. Het team rond Stal van de Kranenburg zorgt ervoor dat ik me kan focussen op het rijden. Mijn vrouw Charlot neemt heel wat taken op zich en dankzij haar hoef ik me geen zorgen te maken over alle praktische zaken. Daarnaast spendeert ze ook heel veel tijd met de kinderen, die ook van de partij waren in Arezzo. Mijn vaste wedstrijdgroom Sylvie zorgt ervoor dat de paarden tot in de puntjes verzorgd worden en ook op het thuisfront zorgen enkele mensen ervoor dat ik op beide oren kan slapen. In het bijzonder mijn schoonvader Jacques leidt thuis alles in goede banen en investeert veel tijd in Stal van de Kranenburg. We hebben ook een talentvolle amazone, die de paarden doorrijdt wanneer ik er niet ben en de verzorging van de paarden kunnen we toevertrouwen aan een gemotiveerd leercontract.
Het mooiste moment van de voorbije weken was ongetwijfeld de vierde plaats in de afsluitende Grand Prix. Had je dit verwacht van de relatief jonge Espadon van de Kranenburg?
Dat was voor mij inderdaad de bekroning van drie succesvolle weken Arezzo. Na de verkoop van Cassandra (eind vorig jaar) en Daimler van de Kranenburg (begin dit jaar) was het doel om Espadon in Arezzo voor te bereiden op het grotere werk. Dat hij zo vroeg op het seizoen een vierde plaats in een 1m60-GP zou veroveren is mooi meegenomen, maar ik zou het niet echt een verrassing noemen. De opbouw met deze Kimball-zoon zat goed en vorig jaar sprong hij al enkele mooie wedstrijden als derde paard. Dit jaar bewijst hij dat hij een waardige nummer 1 is in mijn wedstrijdstal. Espadon is een paard met heel veel vermogen, die daarenboven over een bijzonder goede mentaliteit beschikt. Op de grote grasvlaktes in Arezzo met de massief gebouwde hindernissen had hij het helemaal naar zijn zin en dat laat zich zien in zijn resultaten.
Je had ook nog enkele andere paarden mee in Italië, voldeden ook zij aan de verwachtingen?
Inderdaad, voor ik vertrok had ik een doel met al mijn paarden en elk van hen slaagde met glans.
Met de twaalfjarige Andiamo-zoon U (Uniek voor de vrienden) beschik ik over een snel paard en wou ik klassementen rijden in de 1m30-proeven. Na een opwarmertje in week 3, waar hij 5e werd, kon ik zowel in week 4 als week 5 een 1m30-proef winnen. Een opsteker voor de familie Porte, de eigenaars, die al meer dan 5 jaar trouwe eigenaars en supporters van mij zijn.
De Lupicor-zoon Winner is een paard waarmee ik in het verleden al mooie resultaten wist te behalen, ondermeer in de BK finale voor vierjarige paarden in Gesves. Sinds januari kreeg ik dit paard na 5 jaar opnieuw bij mij op stal. In Arezzo bouwden we geleidelijk op en na enkele foutloze 1m35- en 1m40-parcours startte ik hem in de laatste week in de Silver Tour GP (1m45) waar hij opnieuw een goed rondje sprong, ookal kreeg hij één pechfout.
Houston van de Hermitage tot slot, is een paard dat Charlot en ikzelf als veulen gekocht hebben bij fokker Eric Vantyghem. Deze Lupicor-zoon uit een moeder die reeds twee GP-paarden ter wereld bracht is pas 6 jaar en voor hem was het zijn eerste internationale wedstrijd. Tijdens zijn eerste optreden op Italiaanse bodem wist hij al meteen een tweede plaats te veroveren en tot twee maal toe kon hij zich klasseren tijdens de weekfinale (1m25 - 1m30) van de jonge paarden.
Espadon is niet het eerste paard dat bij jullie gefokt wordt en op dit niveau presteert. Toch ben je niet zo bekend bij het grote publiek?
Dat klopt. Eerder had ik al de Kimball-zonen Waragi (verkocht naar Canada) en Daimler van de Kranenburg (verkocht naar Amerika) uit onze stammerrie Kaline de la Cour die op dit niveau presteerden. En ook de volle broer van Espadon, Castor van de Kranenburg werd verkocht naar Canada toen hij klaar was voor het grote werk. Stal van de Kranenburg is en blijft een fokkerij en handelsstal en de sport fungeert daarbij als uitstalraam. Eens onze paarden zich in de kijker springen worden ze verkocht bij een aantrekkelijk bod.
Hoe ziet het verdere verloop van het zomerseizoen er uit en welke sportieve dromen heb je nog?
Volgende week neem ik met twee paarden van de familie Bradt, die ze via mij gekocht hebben, deel aan de CSI2* Antwerpen. Vorig jaar mocht ik starten in de CSI4* Lummen en ook dit jaar hoop ik op een selectie. Ook Beervelde is een wedstrijd waar ik ieder jaar naar uit kijk en waar ik al enkele mooie resultaten behaalde met ondermeer de foutloze GP-rit met Castor van de Kranenburg twee jaar geleden en vorig jaar ook een klassering met Espadon van de Kranenburg in een rankingproef (1m45).
Daarnaast ben ik minstens even ambitieus als coach, zeker gezien de goede resultaten die Quinten en Celine de laatste jaren behaalden (ondermeer op het EK in Comporta 2011 (Celine) en het EK in Ebreichsdorf 2012 (Quinten)). Dit jaar werken we met Quinten en Green Sleeps Orage (v. Flipper d’Elle) toe naar het EK in Jerez de la Frontera en zullen we ondermeer deelnemen aan de Young Rider landenprijs in Bonheiden. Zeker geen evidentie, aangezien Quinten dat alles moet combineren met zijn bachelor in Financie- en Verzekeringswezen. Met Celine is het de bedoeling om deel te nemen aan de finale van het BK Juniors met Coco Chanel (v. Colman).
Mijn droom naar de toekomst toe is dan ook dat ik deze verrijkende combinatie van zelf rijden en coachen kan verder zetten. Op die manier kan ik niet alleen mijn ervaring delen met mijn leerlingen, maar verlies ik ook de voeling met de sport en de techniciteit van de parcours niet. Mijn nauwe samenwerking met Marc Bradt staat daarbij centraal. Niet alleen investeert hij in de toekomst van zijn kinderen, daarenboven is hij een échte sportliefhebber. Dankzij hem openen niet alleen deuren voor zijn kinderen, maar ook voor mezelf.
Bron: Equnews
Foto's: Stal van de Kranenburg - Equpics - Daan Therry