Vanessa Ruiter is al achttien jaar de groom van Edward Gal. Ruiter maakt in Tokio haar derde Olympische Spelen mee. De prestatie van de pas negenjarige Total US maakte haar heel trots. “Je kunt mij niet blijer maken.”“Total US is met zijn negen jaar nog een heel jong paard en hij heeft zo ontzettend goed gelopen. Een foutje her en der mag de pret voor mij niet drukken. Ik ben echt heel trots op hem. Mooier kon het voor Edward niet worden tijdens deze Spelen.”
Teamwork
Samen met Anna Visser draagt Vanessa de zorg voor de twee Glock-paarden. “We werken hier echt als een team. In Oosterbeek werken we ook veel samen, maar hebben we toch ook wel grotendeels onze eigen afdeling. Anna houdt zich met de paarden van Hans Peter bezig, ik zorg voor de paarden van Edward. Thuis hebben we elke dag hetzelfde ritueel voor de paarden, die routine hebben we ook mee naar Tokio genomen. We ondersteunen elkaar waar mogelijk.”
Tot in de puntjes geregeld
“Het was hier echt tot in de puntjes geregeld. De paarden stonden in gekoelde stallen. Het was eigenlijk hetzelfde als thuis. Wij slapen dichtbij de paarden en kunnen er binnen vijf minuten zijn als dat nodig is. Alle mensen zijn hier vriendelijk en behulpzaam, ook al verstaan we elkaar door de taalbarrière niet altijd. Deze wedstrijd is echt heel goed georganiseerd.”
Volste vertrouwen
“De paarden vliegen in de nacht van vrijdag op zaterdag. Edwin Enzerink, onze teamveterinair, vliegt met ze mee. Ik geef onze paarden met het volste vertrouwen aan hem af. Hij doet zijn werk heel goed en ik heb alle vertrouwen in hem. Op Dream Boy na hadden de Nederlandse paarden nog nooit gevlogen. Edwin kan veel sneller handelen als dat nodig is. Wij vliegen zelf zondagmorgen. Hans Peter haalt beide paarden op in Luik. Dat gebeurt met de grote vrachtwagen, alle spullen worden met het busje opgehaald. Daarna gaan we met gierende banden naar huis”, besluit Vanessa met een knipoog.
Bron: KNHS
Foto: Libby Law
Teamwork
Samen met Anna Visser draagt Vanessa de zorg voor de twee Glock-paarden. “We werken hier echt als een team. In Oosterbeek werken we ook veel samen, maar hebben we toch ook wel grotendeels onze eigen afdeling. Anna houdt zich met de paarden van Hans Peter bezig, ik zorg voor de paarden van Edward. Thuis hebben we elke dag hetzelfde ritueel voor de paarden, die routine hebben we ook mee naar Tokio genomen. We ondersteunen elkaar waar mogelijk.”
Tot in de puntjes geregeld
“Het was hier echt tot in de puntjes geregeld. De paarden stonden in gekoelde stallen. Het was eigenlijk hetzelfde als thuis. Wij slapen dichtbij de paarden en kunnen er binnen vijf minuten zijn als dat nodig is. Alle mensen zijn hier vriendelijk en behulpzaam, ook al verstaan we elkaar door de taalbarrière niet altijd. Deze wedstrijd is echt heel goed georganiseerd.”
Volste vertrouwen
“De paarden vliegen in de nacht van vrijdag op zaterdag. Edwin Enzerink, onze teamveterinair, vliegt met ze mee. Ik geef onze paarden met het volste vertrouwen aan hem af. Hij doet zijn werk heel goed en ik heb alle vertrouwen in hem. Op Dream Boy na hadden de Nederlandse paarden nog nooit gevlogen. Edwin kan veel sneller handelen als dat nodig is. Wij vliegen zelf zondagmorgen. Hans Peter haalt beide paarden op in Luik. Dat gebeurt met de grote vrachtwagen, alle spullen worden met het busje opgehaald. Daarna gaan we met gierende banden naar huis”, besluit Vanessa met een knipoog.
Bron: KNHS
Foto: Libby Law