Het BK was een belangrijke wedstrijd in aanloop naar Parijs. Met een gouden medaille leg je immers overtuigende geloofsbrieven voor. Wie naar de startlijst keek, wees Flore en Flynn aan als grote favoriet? ‘Zo zag ik het ook enigszins, lacht Flore. “Of wacht, mag ik dat wel zeggen? Ik kan nu alle clichés oprakelen zoals alles moet gereden worden en het is een jurysport en en en. Feit is dat er veel zou moeten mislopen om niet op het podium te  staan. Je bent nooit zeker, maar ik had er wel veel vertrouwen in. Omdat Flynn me nooit in de steek laat. Nu ben ik blij dat we eventjes rust hebben. We rijden nog één wedstrijd, volgende maand in Rotterdam. Ondertussen geniet Flynn van de weide, de riem mag er even af na een toch wel drukke periode waarin we ons voldoende bewezen hebben.’

‘De buitenwereld ziet enkel de wedstrijden, maar voor ons is het alle dagen hectisch. Tijdens het BK bijvoorbeeld reed ik elke dag van Zottegem naar Lier. Om 4u opstaan en de stallen uitmesten, vervolgens lesgeven. Dan naar het BK waar ik enkele leerlingen en mijn zus coachte. Ik reed mijn proef ’s avonds rond 20u30 en was nooit voor middernacht thuis. Het waren korte nachtjes. Maar kijk, zelfs onder die omstandigheden kunnen we nog presteren. Het is onwezenlijk. Vandaag durf ik al denken aan Parijs, twee jaar geleden durfde ik er zelfs niet van dromen. Vorig jaar reed ik mijn eerste landenprijs, mijn eerste EK, mijn eerste wereldbeker en in maart mijn eerste wereldbekerfinale waar ik zesde werd. En nu goud. Ik denk dat we ons voldoende bewezen hebben.’




Bron: De Zadelkamer / Paardensport Vlaanderen