Nicola Philippaerts en Katanga van het Dingeshof reden in de Landenprijs en in de Grote Prijs vier foutloze omlopen. Een ongelofelijk sterke prestatie, maar toch overheerst achteraf de ontgoocheling. “We hebben als familie een fantastische week beleefd. Alles was goed. Alleen zet die laatste ronde een enorme domper op het geheel. Katanga sprong ongelofelijk goed, dit is een opdoffer”, zucht Nicola Philippaerts.
“De analyse is simpel, maar o zo hard. Aan de driesprong neem ik iets meer tijd, dat is te verantwoorden. De lijn naar de laatste hindernis is lang en ik zet twee galoppassen te veel waardoor ik acht honderdsten van een seconde tekort kom om voor het tweede jaar op rij door te stoten naar de barrage. Geloof me, er zijn niet veel paarden die twee jaar na elkaar zich voor die barrage van dé wedstrijd van het jaar kunnen plaatsen. Iedereen kijkt naar die ronde, naar die dikke minuut die zo’n ronde vraagt. Maar niemand ziet de tijd, de opofferingen, de moeite, trainingsarbeid die hieraan vooraf zijn gegaan. Daar kunnen enkel Katanga en ik over oordelen. Het is zo verdomd zuur dat ik haar niet heb kunnen belonen voor al dat werk en voor die bloedvorm.”
“Het is heel jammer wat Nicola en Katanga overkomen is. Voor het tweede jaar op rij konden ze zich plaatsen voor de barrage van de GP van Aken. En wie weet wat daar nog allemaal had kunnen gebeuren. Katanga heeft de vorm van haar leven te pakken. Zo’n kans krijg je niet vaak in je leven”, zegt Ludo Philippaerts. “Anderzijds behoort dit jammer genoeg tot de harde wetten van de topsport. Je mag en moet ontgoocheld zijn, maar je moet ook verder. Leren uit de fouten en beter worden. Die acht honderdsten zijn jammer, doodjammer. Maar het mag de rest van de week niet van de kaart vegen. Brons in de Nations Cup, winst voor Nicola bij de jonge paarden, winst voor Thibault bij de Youngsters, enkele top tien plaatsen voor Olivier en een zevende plaats voor Anthony. Geloof me, ook dit is uitzonderlijk. Ik ben fier op mijn zonen en iedereen die hieraan zijn of haar bijdrage heeft geleverd.”
“De analyse is simpel, maar o zo hard. Aan de driesprong neem ik iets meer tijd, dat is te verantwoorden. De lijn naar de laatste hindernis is lang en ik zet twee galoppassen te veel waardoor ik acht honderdsten van een seconde tekort kom om voor het tweede jaar op rij door te stoten naar de barrage. Geloof me, er zijn niet veel paarden die twee jaar na elkaar zich voor die barrage van dé wedstrijd van het jaar kunnen plaatsen. Iedereen kijkt naar die ronde, naar die dikke minuut die zo’n ronde vraagt. Maar niemand ziet de tijd, de opofferingen, de moeite, trainingsarbeid die hieraan vooraf zijn gegaan. Daar kunnen enkel Katanga en ik over oordelen. Het is zo verdomd zuur dat ik haar niet heb kunnen belonen voor al dat werk en voor die bloedvorm.”
“Het is heel jammer wat Nicola en Katanga overkomen is. Voor het tweede jaar op rij konden ze zich plaatsen voor de barrage van de GP van Aken. En wie weet wat daar nog allemaal had kunnen gebeuren. Katanga heeft de vorm van haar leven te pakken. Zo’n kans krijg je niet vaak in je leven”, zegt Ludo Philippaerts. “Anderzijds behoort dit jammer genoeg tot de harde wetten van de topsport. Je mag en moet ontgoocheld zijn, maar je moet ook verder. Leren uit de fouten en beter worden. Die acht honderdsten zijn jammer, doodjammer. Maar het mag de rest van de week niet van de kaart vegen. Brons in de Nations Cup, winst voor Nicola bij de jonge paarden, winst voor Thibault bij de Youngsters, enkele top tien plaatsen voor Olivier en een zevende plaats voor Anthony. Geloof me, ook dit is uitzonderlijk. Ik ben fier op mijn zonen en iedereen die hieraan zijn of haar bijdrage heeft geleverd.”