Het team van CHIO Rotterdam spreekt met de bondscoaches. Zo ook met Jos Lansink. We spreken Jos op maandag, de dag nadat de voetbaltrots van Rotterdam, Feyenoord, de nationale titel behaalde en het is dan ook niet gek dat het gesprek begint over voetbal in plaats van over paarden. Jos: “Het zal weinigen verbazen dat ik gezien mijn afkomst fan ben van FC Twente."
"Al ben ik sinds een aantal jaren ook Ajax gaan volgen en sinds dit jaar ook Manchester United. Ik ben namelijk fan van Erik ten Hag die uit dezelfde regio als ik kom. Om precies te zijn woonde hij tien minuten van mijn geboorteplaats, ik bewonder en volg hem waar hij trainer is”.
Ruiter vs bondscoach
Terug naar de paarden. Jos heeft vaak op ons CHIO gereden, maar vorig jaar was zijn eerste jaar als bondscoach. We vragen hem hoe hem dat bevallen is. Jos grappend: “Na vrijdagavond beviel dat super! We wonnen de landenwedstrijd en in je eerste jaar als bondscoach in eigen land winnen, dat kan natuurlijk niet mooier. Ja, dat gaf me echt een heel goed gevoel. Het is natuurlijk wel anders. Als je zelf rijdt, ben je verantwoordelijk voor je eigen fouten en als het heel goed gaat, komt dat ook op je eigen conto. Echter als bondscoach sta je aan de zijlijn. Je helpt waar je kan. Je loopt parcours, geeft advies, probeert problemen te voorzien en vertrouwen te geven. Het voordeel van mijn rol in een land als Nederland is wel dat wij hele goede ruiters hebben die weten waar ze mee bezig zijn. Sowieso moet ik natuurlijk eerst goede ruiters kiezen voor het team. In principe komt in eigen land het beste team aan de start. Echter dat is niet makkelijk. Ik heb ook te maken met ruiters die de Longines Global Tour rijden en daar lonken toch die dollars …… Maar, we hebben maar één CHIO in eigen land en ik vind dat we dat moeten steunen. Bovendien vind ik Rotterdam ieder jaar weer een geweldig evenement, niet alleen door die landenwedstrijd.
Winnen verveelt nooit
Meteen het eerste jaar als bondscoach en dan ook nog winnen is natuurlijk geweldig en we moeten nu niet afzakken. Maar wees gerust, ik wil altijd winnen en onze ruiters hebben diezelfde mentaliteit. Dus we gaan weer ons uiterste best doen, winnen verveelt nooit! Vanaf maart maak ik een planning voor alle landenwedstrijden tot en met Falsterbo. Ik heb uiteraard nog wel het NK meegenomen en er kunnen altijd blessures ontstaan, maar in grote lijnen zijn de teams bekend.
Toppaarden van vorig jaar behouden
Ik denk dat we er richting het EK in Rome dit jaar ongeveer hetzelfde voor staan als vorig jaar. Positief is dat Maikel van der Vleuten en Harrie Smolders er beiden een extra toppaard bij hebben gekregen waardoor de druk op hun eerste paard iets minder is. Verder zijn alle toppaarden gebleven en kloppen een aantal nieuwe combinaties aan de deur. Kim Emmen bijvoorbeeld heeft mij op het NK positief verrast. Zij zal in Rome in TeamNL springen aan de start komen en daarna gaan we verder plannen. Rotterdam is één van de wedstrijden richting dat EK die voor mij een observatiemoment is, maar de ruiters moeten bijna iedere week onder druk presteren dus ik heb niet echt speciale wedstrijden waar ik mijn besluiten van laat afhangen.
Mooie herinneringen
Zoals gezegd, ik kom graag in Rotterdam. Mede doordat ik er als ruiter ook goede herinneringen aan heb. In 1988 won ik met Felix de Grote Prijs, in de week nadat ik Geesteren had gewonnen. Ik zat toen ook meteen in het team voor Seoel, mijn eerste Olympische Spelen. Een jaar later tijdens het EK werd ik individueel derde , ook met Felix, na John en Michael Withaker die eerste en tweede werden. Ik denk daar altijd nog aan terug, maar (lachend) als ik aan Rotterdam denk, denk ik ook aan het pannenkoekenhuis De Big. En niet alleen ik, de meeste ruiters met mij. Een week voor het CHIO begint kijken we er al naar uit, volgende week lekker een pannenkoekje eten.
Parkeren
Veel positiefs over Rotterdam, bijvoorbeeld ook het losrijden voor de springruiters. In het bos waar voorheen het dressuurstadion was, heerlijk rustig is dat voor zowel de ruiters als de paarden. Toch ook een puntje van kritiek, maar daar kan de organisatie niets aan doen, dat zijn de regels die er steeds meer in Nederland komen. Het arriveren en het parkeren van de vrachtwagens is niet ideaal en dan zeg ik het netjes. De grooms kunnen niet komen en gaan wanneer ze dat willen en de vrachtwagens moeten ver weg geparkeerd worden tijdens het evenement. Het zou mooi zijn als dat nog eens opgelost kan worden. Ik moet wel zeggen dat het team van de stallen dat ook weer grotendeels goed maakt. Dat de grooms zoveel hulp krijgen bij aankomst en vertrek dat is goud waard. Er zijn veel behulpzame handen beschikbaar. Dat is niet van de laatste jaren, dat is al zolang ik het me kan herinneren. Het was al toen ik nog zelf de vrachtwagen bestuurde en dat is al even geleden!”
"Al ben ik sinds een aantal jaren ook Ajax gaan volgen en sinds dit jaar ook Manchester United. Ik ben namelijk fan van Erik ten Hag die uit dezelfde regio als ik kom. Om precies te zijn woonde hij tien minuten van mijn geboorteplaats, ik bewonder en volg hem waar hij trainer is”.
Ruiter vs bondscoach
Terug naar de paarden. Jos heeft vaak op ons CHIO gereden, maar vorig jaar was zijn eerste jaar als bondscoach. We vragen hem hoe hem dat bevallen is. Jos grappend: “Na vrijdagavond beviel dat super! We wonnen de landenwedstrijd en in je eerste jaar als bondscoach in eigen land winnen, dat kan natuurlijk niet mooier. Ja, dat gaf me echt een heel goed gevoel. Het is natuurlijk wel anders. Als je zelf rijdt, ben je verantwoordelijk voor je eigen fouten en als het heel goed gaat, komt dat ook op je eigen conto. Echter als bondscoach sta je aan de zijlijn. Je helpt waar je kan. Je loopt parcours, geeft advies, probeert problemen te voorzien en vertrouwen te geven. Het voordeel van mijn rol in een land als Nederland is wel dat wij hele goede ruiters hebben die weten waar ze mee bezig zijn. Sowieso moet ik natuurlijk eerst goede ruiters kiezen voor het team. In principe komt in eigen land het beste team aan de start. Echter dat is niet makkelijk. Ik heb ook te maken met ruiters die de Longines Global Tour rijden en daar lonken toch die dollars …… Maar, we hebben maar één CHIO in eigen land en ik vind dat we dat moeten steunen. Bovendien vind ik Rotterdam ieder jaar weer een geweldig evenement, niet alleen door die landenwedstrijd.
Winnen verveelt nooit
Meteen het eerste jaar als bondscoach en dan ook nog winnen is natuurlijk geweldig en we moeten nu niet afzakken. Maar wees gerust, ik wil altijd winnen en onze ruiters hebben diezelfde mentaliteit. Dus we gaan weer ons uiterste best doen, winnen verveelt nooit! Vanaf maart maak ik een planning voor alle landenwedstrijden tot en met Falsterbo. Ik heb uiteraard nog wel het NK meegenomen en er kunnen altijd blessures ontstaan, maar in grote lijnen zijn de teams bekend.
Toppaarden van vorig jaar behouden
Ik denk dat we er richting het EK in Rome dit jaar ongeveer hetzelfde voor staan als vorig jaar. Positief is dat Maikel van der Vleuten en Harrie Smolders er beiden een extra toppaard bij hebben gekregen waardoor de druk op hun eerste paard iets minder is. Verder zijn alle toppaarden gebleven en kloppen een aantal nieuwe combinaties aan de deur. Kim Emmen bijvoorbeeld heeft mij op het NK positief verrast. Zij zal in Rome in TeamNL springen aan de start komen en daarna gaan we verder plannen. Rotterdam is één van de wedstrijden richting dat EK die voor mij een observatiemoment is, maar de ruiters moeten bijna iedere week onder druk presteren dus ik heb niet echt speciale wedstrijden waar ik mijn besluiten van laat afhangen.
Mooie herinneringen
Zoals gezegd, ik kom graag in Rotterdam. Mede doordat ik er als ruiter ook goede herinneringen aan heb. In 1988 won ik met Felix de Grote Prijs, in de week nadat ik Geesteren had gewonnen. Ik zat toen ook meteen in het team voor Seoel, mijn eerste Olympische Spelen. Een jaar later tijdens het EK werd ik individueel derde , ook met Felix, na John en Michael Withaker die eerste en tweede werden. Ik denk daar altijd nog aan terug, maar (lachend) als ik aan Rotterdam denk, denk ik ook aan het pannenkoekenhuis De Big. En niet alleen ik, de meeste ruiters met mij. Een week voor het CHIO begint kijken we er al naar uit, volgende week lekker een pannenkoekje eten.
Parkeren
Veel positiefs over Rotterdam, bijvoorbeeld ook het losrijden voor de springruiters. In het bos waar voorheen het dressuurstadion was, heerlijk rustig is dat voor zowel de ruiters als de paarden. Toch ook een puntje van kritiek, maar daar kan de organisatie niets aan doen, dat zijn de regels die er steeds meer in Nederland komen. Het arriveren en het parkeren van de vrachtwagens is niet ideaal en dan zeg ik het netjes. De grooms kunnen niet komen en gaan wanneer ze dat willen en de vrachtwagens moeten ver weg geparkeerd worden tijdens het evenement. Het zou mooi zijn als dat nog eens opgelost kan worden. Ik moet wel zeggen dat het team van de stallen dat ook weer grotendeels goed maakt. Dat de grooms zoveel hulp krijgen bij aankomst en vertrek dat is goud waard. Er zijn veel behulpzame handen beschikbaar. Dat is niet van de laatste jaren, dat is al zolang ik het me kan herinneren. Het was al toen ik nog zelf de vrachtwagen bestuurde en dat is al even geleden!”