70% van de ruiters gebruiken nog de rollkur-methode. Maar onderzoek toont aan dat dit toch niet zo gezond is voor het paard.
Hier zie je een onderzoek van Von Borstel waar ze de paarden in een gang rijden met 2 uitwegen. Rechts rijden ze de klassieke dressuur zonder rollkur en links dressuur met rollkur. Daarna laten ze de paarden vrij kiezen zonder ruiter. Het resultaat? 14 van de 15 paarden kozen de weg zonder rollkur.
Daarna bestuderen ze die halsspieractiviteit bij het paard. Eerst wordt het onderzocht in normale houding, daarna in rollkur houding. Hieruit blijkt dat de onderspier van de hals veel meer geactiveerd wordt. Bij het lang rijden in rollkur kan er kramp komen. In verder onderzoek constateerde Von Borstel dat rollkur gereden paarden meer schrikreacties vertonen.
De rollkur wordt ook wel beschreven als hyperflexie wat “buiging in sterke mate” betekent. Volgens de klassieke methode moet de maantop het hoogtepunt zijn en het hoofd recht met de loodlijn zijn.
McGreevy (2010) bestudeerde paarden in de natuur en merkte op dat paarden hun hoofd dragen in een hoek van 30.7° ten opzicht van de loodlijn. En de neus werd hoger naarmate de gang sneller wordt.
De FEI (Fédération Equestre Internationale) heeft in haar richtlijnen opgenomen dat de neus van het bereden paard zich te allen tijde op of voor de loodlijn moet bevinden. Maar toch wordt hyperflexie getolereerd. Dit komt omdat hyperflexie dubbelzinnig gedefinieërd wordt. Ze zeggen dat een lage, ronde positie wel acceptabel is, hoewel ook hier de neus achter de loodlijn komt.
Wat gebeurt er met het paardenlichaam tijdens de rollkur?
Tijdens het longeren werd er geconstateerd dat de wervelkolom beweeglijker is, maar deze bevindingen werden niet geproduceerd bij het berijden van het paard. Er is nog geen onderzoek gedaan naar de lange termijn effecten van de rollkur. Maar voorstanders beargumenteren dat de paarden met de rollkur op hoge leeftijd actief dressuur kunnen blijven rijden. Er zijn dus niet echt bewijzen gevonden dat een paard nefaste effecten heeft bij een goede ruiter die rollkur gebruikt. Maar het zou wel pijn veroorzaken bij paarden met een aandoening en zeker bij een onervaren ruiter. Sleutjes et a. (2012) vonden lichamelijke ongemakken zoals erg beperkt zicht, problemen met het in balans houden en belemmering van de ademhaling. Ook zou de werklast hoger zijn bij een paard in rollkur ten opzicht van een paard in een meer natuurlijke houding. Er zijn dus zeker nadelen, maar nog niet genoeg bewijs.
Uit een studie van Knieapfel (2011) bleek dat paarden in rollkurpositie meer stressuitingen vertonen dan paarden met het hoofd op of voor de loodlijn. Ook zou deze methode lijden tot verwarring bij het paard. De buiging in de hals wordt gevraagd door druk in de mond, maar druk in de mond vraagt ook vertraging. 1 stimulus wordt dus gebruikt voor het vragen van verschillende responsen.
Conclusie? Er is geen bewijs qua voordelen van de rollkur, maar ook niet veel bewijs qua lichamelijke klachten. Maar er is wel bewijs van mentale klachten. En het is absoluut niet dicht bij de natuurlijke houding.
70% van de ruiters gebruiken nog de rollkur-methode. Maar onderzoek toont aan dat dit toch niet zo gezond is voor het paard.
Hier zie je een onderzoek van Von Borstel waar ze de paarden in een gang rijden met 2 uitwegen. Rechts rijden ze de klassieke dressuur zonder rollkur en links dressuur met rollkur. Daarna laten ze de paarden vrij kiezen zonder ruiter. Het resultaat? 14 van de 15 paarden kozen de weg zonder rollkur.
Daarna bestuderen ze die halsspieractiviteit bij het paard. Eerst wordt het onderzocht in normale houding, daarna in rollkur houding. Hieruit blijkt dat de onderspier van de hals veel meer geactiveerd wordt. Bij het lang rijden in rollkur kan er kramp komen. In verder onderzoek constateerde Von Borstel dat rollkur gereden paarden meer schrikreacties vertonen.
De rollkur wordt ook wel beschreven als hyperflexie wat “buiging in sterke mate” betekent. Volgens de klassieke methode moet de maantop het hoogtepunt zijn en het hoofd recht met de loodlijn zijn.
McGreevy (2010) bestudeerde paarden in de natuur en merkte op dat paarden hun hoofd dragen in een hoek van 30.7° ten opzicht van de loodlijn. En de neus werd hoger naarmate de gang sneller wordt.
De FEI (Fédération Equestre Internationale) heeft in haar richtlijnen opgenomen dat de neus van het bereden paard zich te allen tijde op of voor de loodlijn moet bevinden. Maar toch wordt hyperflexie getolereerd. Dit komt omdat hyperflexie dubbelzinnig gedefinieërd wordt. Ze zeggen dat een lage, ronde positie wel acceptabel is, hoewel ook hier de neus achter de loodlijn komt.
Wat gebeurt er met het paardenlichaam tijdens de rollkur?
Tijdens het longeren werd er geconstateerd dat de wervelkolom beweeglijker is, maar deze bevindingen werden niet geproduceerd bij het berijden van het paard. Er is nog geen onderzoek gedaan naar de lange termijn effecten van de rollkur. Maar voorstanders beargumenteren dat de paarden met de rollkur op hoge leeftijd actief dressuur kunnen blijven rijden. Er zijn dus niet echt bewijzen gevonden dat een paard nefaste effecten heeft bij een goede ruiter die rollkur gebruikt. Maar het zou wel pijn veroorzaken bij paarden met een aandoening en zeker bij een onervaren ruiter. Sleutjes et a. (2012) vonden lichamelijke ongemakken zoals erg beperkt zicht, problemen met het in balans houden en belemmering van de ademhaling. Ook zou de werklast hoger zijn bij een paard in rollkur ten opzicht van een paard in een meer natuurlijke houding. Er zijn dus zeker nadelen, maar nog niet genoeg bewijs.
Uit een studie van Knieapfel (2011) bleek dat paarden in rollkurpositie meer stressuitingen vertonen dan paarden met het hoofd op of voor de loodlijn. Ook zou deze methode lijden tot verwarring bij het paard. De buiging in de hals wordt gevraagd door druk in de mond, maar druk in de mond vraagt ook vertraging. 1 stimulus wordt dus gebruikt voor het vragen van verschillende responsen.
Conclusie? Er is geen bewijs qua voordelen van de rollkur, maar ook niet veel bewijs qua lichamelijke klachten. Maar er is wel bewijs van mentale klachten. En het is absoluut niet dicht bij de natuurlijke houding.