Tegenwoordig is er een storm van kritiek op het rijden met bitten, heel wat mensen opteren dan ook voor bitloos te werk te gaan. Het is waar dat een bit schade kan brengen aan de mond van een paard, toch slaan sommige argumenten tegen noch kant noch wal. Een eerste opmerking moeten we nu al maken. Het is niet zozeer het bit dat schade aan de monde veroorzaakt, wel hoe er gereden wordt met dat bit. Hoe zachter iemand is, hoe pijnlozer de optoming. Dat geldt overigens ook voor de andere hulpmiddelen. Een groot 'nadeel' van een bit is echter wel hoe het paard zijn hersenen dit deel van de optoming gaat opvatten. Zonder er druk op uit te voeren zal het paardenlichaam het bit steeds verwarren met voedsel. Het paard zal proberen om het bit uit zijn mond te duwen wanneer het dit nog niet gewend is, omdat het merkt dat het iets is wat je niet kan opeten. Omdat dit niet lukt, krijgen de hersenen wél het signaal dat het paard aan het eten is en dus wordt het spijverteringgestel in werking gezet. Alleen, er komt geen voedsel. Dat is natuurlijk niet zo goed voor het lichaam. Vergelijk het met een kauwgum bij de mens. Maar waarom? Als een paard gaat eten dan geeft dit een signaal aan het lichaam dat het mag ontspannen. De ademhaling gaat trager en er wordt minder bloed naar de spieren gevoerd. Met een bit in de mond moet het paard echter WEL een inspanning leveren en heeft het WEL nood aan extra zuurstof. Dat is dan ook één van de grootste redenen waarom bitloos rijden een voordeel biedt. Bovendien kan een bit (en zeker een stang met kinketting) heel veel pijn doen op de lagen, een supergevoelig deel in de mond van het paard, waar het bit opligt. Met een bitloos hoofdstel kan een paard nog evengoed slikken, evengoed ademen en dus ook beter ontspannen. De gevaren? Hoe mooi bitloos rijden ook mag klinken, toch is het niet zonder gevaar! Het paard last en pijn bezorgen kan zowel met bit als zonder bit. Belangrijk hierbij is ervoor te zorgen dat je niet teveel druk op het paard zijn neus gaat uitoefenen. Basis blijft dus steeds een goede platmatige training!
Tegenwoordig is er een storm van kritiek op het rijden met bitten, heel wat mensen opteren dan ook voor bitloos te werk te gaan. Het is waar dat een bit schade kan brengen aan de mond van een paard, toch slaan sommige argumenten tegen noch kant noch wal. Een eerste opmerking moeten we nu al maken. Het is niet zozeer het bit dat schade aan de monde veroorzaakt, wel hoe er gereden wordt met dat bit. Hoe zachter iemand is, hoe pijnlozer de optoming. Dat geldt overigens ook voor de andere hulpmiddelen. Een groot 'nadeel' van een bit is echter wel hoe het paard zijn hersenen dit deel van de optoming gaat opvatten. Zonder er druk op uit te voeren zal het paardenlichaam het bit steeds verwarren met voedsel. Het paard zal proberen om het bit uit zijn mond te duwen wanneer het dit nog niet gewend is, omdat het merkt dat het iets is wat je niet kan opeten. Omdat dit niet lukt, krijgen de hersenen wél het signaal dat het paard aan het eten is en dus wordt het spijverteringgestel in werking gezet. Alleen, er komt geen voedsel. Dat is natuurlijk niet zo goed voor het lichaam. Vergelijk het met een kauwgum bij de mens. Maar waarom? Als een paard gaat eten dan geeft dit een signaal aan het lichaam dat het mag ontspannen. De ademhaling gaat trager en er wordt minder bloed naar de spieren gevoerd. Met een bit in de mond moet het paard echter WEL een inspanning leveren en heeft het WEL nood aan extra zuurstof. Dat is dan ook één van de grootste redenen waarom bitloos rijden een voordeel biedt. Bovendien kan een bit (en zeker een stang met kinketting) heel veel pijn doen op de lagen, een supergevoelig deel in de mond van het paard, waar het bit opligt. Met een bitloos hoofdstel kan een paard nog evengoed slikken, evengoed ademen en dus ook beter ontspannen. De gevaren? Hoe mooi bitloos rijden ook mag klinken, toch is het niet zonder gevaar! Het paard last en pijn bezorgen kan zowel met bit als zonder bit. Belangrijk hierbij is ervoor te zorgen dat je niet teveel druk op het paard zijn neus gaat uitoefenen. Basis blijft dus steeds een goede platmatige training!