Jumping Aalst We kregen de steun van de stad Aalst en de 30.000 bezoekers waren een hart onder de riem. Jumping Aalst op Domein De Kluizen werd ook in paardenmiddens met open armen ontvangen. De Olympisch kampioen, Europees kampioen en vele ruiters uit de top dertig van de wereld leerden Aalst kennen via de internationale Jumping. Onze eigen wereldkampioen Philippe Le Jeune bood zich aan als peter en zette zijn schouders onder de organisatie, omdat we alles in het werk stelden om er een toegankelijke wedstrijd van te maken, met een lage drempel, waar iedereen welkom is en het paard en de sport centraal staan. Gedurende vier dagen, langer duurt het niet, stelden we meer dan 500 mensen te werk en investeerden we meer dan één miljoen euro in de lokale economie. Tot grote tevredenheid van alle aanwezigen.   Geen enkele sport die dichter bij de natuur staat dan de paardensport. En toch. Van bij de eerste uitgave moeten we het verzet van Groen ondergaan. Waarom? Om dat te achterhalen hebben we onze hand uitgestoken, hebben we willen luisteren, maar Groen Aalst weigert elk gesprek. In plaats van dialoog verkiezen ze oorlog en communicatie kan enkel via procedureslag. Jumping Aalst betreurt het ten zeerste dat Groen zelfs niet de moeite doet om met ons rond tafel te zitten om tot een vergelijk te komen. Wij zijn vragende partij, Groen weigert elk overleg. Al onze verzoeken blijven tot op vandaag onbeantwoord. ‘Groen werkt voor iedereen’, kan je beter lezen als ‘Groen werkt tegen iedereen.’ Onze internationale jumping heeft Aalst op de hippische wereldkaart geplaatst. Ze gaf een uitstraling aan de stad en was een ambassadeur van de sport. Vier dagen op een jaar. Zelfs dat kan Groen niet tolereren. Is dat het werkelijke gezicht van de zelfverklaarde tolerante partij? Van de partij die kiest voor het overleg en de dialoog? Wij ervaren het tegendeel. De houding van Groen wijst eerder op extreem fundamentalisme. Ze ontgoochelen daarbij de 30.000 bezoekers en alle paardensportliefhebbers die Aalst en Oost-Vlaanderen rijk zijn. Wij zullen er dan ook alles aan doen om jumping Aalst in 2014 terug op de wereldkaart te zetten. Jumping Aalst is altijd voorstander geweest van dialoog, maar daar heeft Groen geen oren naar. Integendeel. Wat is de realiteit? Gedurende vier dagen bouwen we een tentendorp op een recreatie domein. Voor Groen heet dat ‘verminking van het natuurlandschap’! Jumping wordt verreden op een piste. In Aalst is dat een zandpiste, die er overigens al lang ligt. Voor Groen betekent dit een verlies van 3,6 hectare bosgebied. Vier dagen per jaar staat voor Groen gelijk aan lawaaihinder en mobiliteitsproblemen. Jumping Aalst streeft naar een evenwicht tussen mens en natuur. Het is droevig vast te stellen dat Groen de mens verwaarloost en elk initiatief boycot. Is Groen Aalst werkelijk tegen alles en iedereen? We vrezen helaas van wel. Want hoe intolerant kan je zijn als je zelfs geen vier dagen per jaar kan toelaten dat je eigen stad een internationaal evenement huisvest? Groen verschuilt zich achter alle regeltjes en poogt via een procedureslag haar gelijk te halen. Persbericht Jumping Aalst Foto: Equpics