In Zangersheide werd zonet de grote ontknoping van het BK gereden. Na de eerste ronde stond Jos Verlooy aan de leiding gevolgd door Pieter Clemens en Yves Vanderhasselt. Verlooy wist dus wat hem in de tweede ronde te doen stond: de nul op de teller houden.
Aangezien de ruiters in omgekeerde volgorde dan het klassement aan de start kwamen, was het wachten tot het allerlaatste moment. De spanning liep dan ook hoog op. Het bleef spannend tot het allerlaatste moment. Yves Vanderhasselt was de eerste ruiter van de voorlopige top drie die de ring in moest. Hij deed wat er van hem en Jeunesse (v. Eldorado vd Zeshoek) van hem verwacht werd en sprong een foutloze ronde. Hiermee wist hij de druk op Clemens en Verlooy op te voeren. Clemens kon zich geen tijdsfout veroorloven ten opzichte van Vanderhasselt, Verlooy wel.
Pieter Clemens, die vorig jaar ook al de zilveren medaille binnen haalde, ging na Vanderhasselt van start. Hij was vastbesloten om met Quintini (v. Quintender) de nul te behouden en dat lukte hem ook. Op dat moment kon hij dus enkel hopen dat Verlooy een fout zou maken.
Verlooy wist wat hem te doen stond: een foutloze ronde springen. Verlooy kan natuurlijk met druk om, dat heeft hij al meermaals bewezen. Met Varoune (v. Verdi) onder het zadel, ging hij dan ook veelbelovend van start. En die belofte kon hij ook volhouden. Hij kon de nul behouden wat meteen betekent dat hij zichzelf opvolgt als Belgisch kampioen.
Aangezien de ruiters in omgekeerde volgorde dan het klassement aan de start kwamen, was het wachten tot het allerlaatste moment. De spanning liep dan ook hoog op. Het bleef spannend tot het allerlaatste moment. Yves Vanderhasselt was de eerste ruiter van de voorlopige top drie die de ring in moest. Hij deed wat er van hem en Jeunesse (v. Eldorado vd Zeshoek) van hem verwacht werd en sprong een foutloze ronde. Hiermee wist hij de druk op Clemens en Verlooy op te voeren. Clemens kon zich geen tijdsfout veroorloven ten opzichte van Vanderhasselt, Verlooy wel.
Pieter Clemens, die vorig jaar ook al de zilveren medaille binnen haalde, ging na Vanderhasselt van start. Hij was vastbesloten om met Quintini (v. Quintender) de nul te behouden en dat lukte hem ook. Op dat moment kon hij dus enkel hopen dat Verlooy een fout zou maken.
Verlooy wist wat hem te doen stond: een foutloze ronde springen. Verlooy kan natuurlijk met druk om, dat heeft hij al meermaals bewezen. Met Varoune (v. Verdi) onder het zadel, ging hij dan ook veelbelovend van start. En die belofte kon hij ook volhouden. Hij kon de nul behouden wat meteen betekent dat hij zichzelf opvolgt als Belgisch kampioen.