Of hoe een paard een leven een richting kan geven. Tristan Guisson (20) werd de voorbije drie jaar geselecteerd voor het EK en dat vertaalde zich in vier medailles: twee gouden en twee zilveren. En zo kon het gebeuren dat Tristan Guisson, die zou verder studeren, toch voor de paarden koos. Zonder zijn Naturelle was dat nooit gebeurd. ‘Mijn ouders hebben me niet tegengehouden, misschien omdat zij zien dat ik toch iets kan met een paard’, glimlacht Tristan.
Als we terugblikken op 2023, valt op dat je BK leek op je EK. In beide kampioenschappen won je de eerste manche en eindigde je met zilver
Ik heb dat scenario niet geschreven. Dat ik twee keer het jachtparcours won, vind ik een persoonlijke overwinning. Naturelle vh Legitahof Z (Nabab de Reve) is groot en van nature niet snel. Of om het anders te zeggen, ze is een groot schip om te wenden. Ik had op beide kampioenschappen nooit gedacht dat ik met haar de snelste zou zijn.
Misschien was je niet de snelste, maar legde je de kortste route af?
Dat maakt het verschil. Naturelle is niet snel en verliest daarenboven ook tijd tijdens het zweefmoment boven de sprong. Dat heb ik opgelost door overal waar mogelijk een galoppas minder te maken. En met Naturelle kan je in een parcours veel galoppassen minder maken. Dat scheelt aan de finish. Met mijn nonkel en peter Alexander Liefsoens heb ik ook geleerd om zo veel mogelijk de binnenkant te nemen. Hij heeft hierop op gewezen en ik heb veel video’s gezien van jachtparcours van de grote mannen. Die rijden altijd zo. Tot voor enkele jaren was ik daar niet mee bezig. Het is pas de laatste drie jaar dat ik competitiever geworden ben.
Je hebt ons in het verleden overladen met goud. Zodanig dat we nu opschrikken als je een balk laat vallen?
Terwijl op het BK enkel kampioen Jules Van Hoydonck de enige was die geen enkele fout maakte. Een rare perceptie. Toen ik op het BK klaarstond voor mijn laatste parcours, zeiden al velen proficiat. Alsof het zo evident is. Dat is het voor alle duidelijkheid niet.
Was het EK een persoonlijke teleurstelling?
Vorig jaar hadden we met Thibeau Spits en Thibault Philippaerts een dreamteam. Dat resultaat was niet te evenaren. Vorig jaar waren de Belgen outstanding, nu waren dat de Ieren. Niet onbegrijpelijk, in hun team zitten ruiters met 5* ervaring.
In de individuele finale was er meer mogelijk. Nu ja, het heeft geen zin om daar te blijven bij stilstaan.
Toch nog even, sta je daar achteraf bij stil? Wil jij de oorzaak weten?
Dat wel, ik bekijk en analyseer mijn parcours. Mijn eerste fout was op de planken. Ik nam Naturelle iets te veel terug en een plank heeft niet veel nodig om te vallen. De tweede fout volgde na de driesprong. Ik nam ze terug om nadien been te kunnen geven om de lengte te halen. Naturelle kwam 15cm te groot. Op die hoogte is dat te veel. Ik heb op het EK enkele afstanden niet helemaal correct gereden.
Het komt omdat je zus er dit jaar niet bij was?
Dat zal het geweest zijn. Ik miste mijn zus (glimlacht). Ze had geen tijd. Ze studeert kinesitherapie en rijdt nu in de vakantie deeltijds bij de familie Morssinkhof. Aurelia wil later paardenkinesist worden.
Wat wil jij worden?
Ik heb vorig jaar de keuze gemaakt voor de paarden.
Ingegeven door je sportieve resultaten?
Eigenlijk wel. Drie jaar geleden sprong ik mijn eerste EK en won ik teamgoud en individueel zilver. Daarvoor vond ik paardrijden fijn, maar was er geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht om professioneel ruiter te worden. Ik zou sowieso verder studeren. Maar als je afstudeert in het secundair en enkele weken later zo’n resultaat neerzet op je eerste EK, denk je misschien dat je toch iets kan op een paard? Dat heeft me aan het denken gezet. Het jaar nadien was het weer prijs, ik won goud op het BK en het EK. Velen waarschuwden me dat het hard werken is, maar als je hard werkt aan iets wat je graag doet, voelt het zo niet aan. Ik voel me goed tussen de paarden en dan kijk je niet op een uur.
Was het een gemakkelijke beslissing?
Ik heb lang rond de pot gedraaid. Mijn ouders polsten na mijn secundair naar mijn studiekeuze. Heb je al gekozen? Wat gaat het worden? Dat wist ik niet, ik wist enkel dat ik mijn studies over een langere termijn zou spreiden om te kunnen paardrijden. Toen hebben we rond de tafel gezeten en de knoop doorgehakt. Als je er voor gaat, ga je er helemaal voor en niet half, was de conclusie. En als ze dachten dat ik niet goed genoeg was als ruiter, hadden ze wel gesuggereerd om verder te studeren (glimlacht).
De belangrijkste doorslag voor mijn keuze was Naturelle. Zonder haar had ik er nooit voor gekozen. Naturelle zegt op haar beurt alles waar het Legitahof voor staat. Een goede fokkerij waar paarden opgeleid worden tot een degelijk niveau. Mijn ouders hebben dat fundament gegoten, ik kan er iets op bouwen.
De toekomst van een mens wordt bepaald door zijn paard?
Helemaal. Voor Naturelle reed ik ook paarden, al zouden zij me nooit de richting van mijn leven aangeven. En dan komt zij op mijn pad (glimlacht). Tegelijk besef ik dat ik misschien maar één keer in mijn leven een paard als Naturelle zal kunnen rijden. Naturelle heeft me kansen en zelfs een toekomst gegeven. Voor Naturelle kenden velen mijn zus Aurelia en was ik haar onbekende broer. Aurelia won al medailles op het BK en EK bij de scholieren. Ik had toen zo iets van ‘we zullen wel zien waar het schip strandt’. Ik heb dat nu nog een beetje. Ga ik over drie jaar 1.60m springen? We zien wel. Fijn als het lukt, indien niet is het ook zo.
Ik heb nooit grote doelen gesteld. Ons parcours is heel langzaam en stapje voor stapje verlopen. En onderweg zijn we altijd tevreden geweest met wat we bereikten. Omgekeerd zijn we nooit ontevreden geweest met wat we niet hadden. Mijn zus en ik hebben bijvoorbeeld nooit wakker gelegen van een BK of een selectie voor het EK. Dat is nooit een doel op zich geweest. Ik heb zelfs nooit gedacht dat ik zou staan waar ik nu sta. Onze ouders hebben ons altijd met de voeten op de grond gehouden. Wij willen het beste uit ons paard halen, zonder uitgesproken objectieven. Al wil ik wel graag volgend jaar het EK springen. Mijn laatste bij de jeugd en het is dicht bij huis, in Peelbergen.
Menig paard dat medailles wint bij de young riders, breekt later door bij de senioren. Denk aan Carlos VHP Z van Nicola Philippaerts?
Naturelle is alvast goed genoeg. Ik weet niet of ik goed genoeg ben? Of wij ooit vijfsterren springen, zal vooral van de ruiter afhangen.
Het kan niet anders of Naturelle ligt goed in de markt?
Er is al drie jaar heel veel vraag naar. Naturelle vh Legitahof Z is het eerste paard dat hier geboren werd. Ze is een dochter van Nabab de Reve uit Sauterellle de la Pomme (For Pleasure). We hebben het geluk gehad dat we van Joris De Brabander een embryo van Sauterelle hebben kunnen kopen en dat is Naturelle geworden. Sauterelle is een dochter van Narcotique de Muze en de moeder van Vagabond de la Pomme. Haar sportieve prestaties zijn geen toeval. Tot op vandaag is ze nog niet verkocht, ook omdat ze ingezet wordt als fokmerrie. Tot voor enkele jaren werden er thuis drie tot vier veulens geboren, volgend jaar verwachten we er negen. Fokkerij is leuk, maar ook hard. Ik reed een vijfjarige zoon van Naturelle, van Scendro. Daar was ook veel vraag naar. Een veelbelovend paard. Begin dit jaar stond hij op de weide met zijn heup uit de kom en we hebben hem moeten laten inslapen.
Hoe combineer jij de sport met de fokkerij?
Naturelle geeft veulens via ICSI. Mijn seizoen leent zich daartoe. Na het EK krijgt Naturelle rust. In de winter doen we niks. A ja, ik spring nog geen wereldbekers (lacht). In die periode gaan we maximaal tweemaal eitjes prikken. Dat past perfect in de planning en zij heeft er geen last van. In die zin verkiezen we ICSI, omdat embryo’s spoelen vooral tijdens het seizoen gebeurt.
Het siert je als jonge wolf dat je omzichtig omgaat met Naturelle?
En met alle andere paarden. Ik zou na het EK nog veel wedstrijden kunnen rijden, maar dat doe ik bewust niet. Dat is thuis onze visie. Wij willen nooit te ver gaan of onze paarden overvragen, want dan is de weg terug altijd veel langer.
Tot nu heeft Naturelle nog nooit een blessure gehad. Veel mensen zeggen dat ik meer zou moeten/kunnen rijden. Je hebt nu een goed paard, maak er maximaal gebruik van. Daar ga ik niet in mee. Ik wil lang plezier beleven aan mijn paarden.
Dit jaar sprong ik in januari de CSI 2* van Sentower Park, waar we de GP wonnen! In maart sprongen we in Lier, in april de Belgische landenprijs, in mei het BK en in juni de Nations Cup in Zuidwolde. En dan het EK. Het is ook zo dat Naturelle niet veel wedstrijdritme nodig heeft om er te staan.
En jij?
Ik heb 8 maanden gewerkt voor handelaar Steve Tinti, waar ik heel veel verschillende paarden gereden heb en dat was heel leerrijk. Er kwamen tijdens de week paarden toe waarmee ik in het weekend 1.40m parcours sprong. Zo leer je het snel. Nu werk ik voor Karel Cox, waar ik veel kansen ga krijgen om internationale wedstrijden te rijden. Thuis staan vooral jonge paarden, voor internationale wedstrijden heb ik enkel Naturelle. Bij Tinti heb ik op 8 maanden 40 verschillende paarden uitgebracht op wedstrijd. Die ervaring kan ik thuis niet opdoen. Nog niet (glimlacht). Als je een goede complete ruiter wil worden, is het belangrijk om veel kilometers te maken. Dat gaat me nu lukken in mijn nieuwe job.
Waar wil jij uitkomen?
Op termijn is het de bedoeling om de paarden van ons Legitahof, er komen er steeds meer aan, op te leiden en uit te brengen in de sport, en dat te combineren wordt met handel. Mijn zus studeert kine, ik studeer voor paarden en wil de volgende jaren veel kennis vergaren en inzichten verkrijgen in alle aspecten van het paard, van fokkerij via opleiding tot sport.
Trek jij de kaart van de sport of volg je eerder het voorbeeld van je peter, Alexander Liefsoens, die paarden opleidt en verkoopt voor ze in de grote sport gaan?
Ik hoop een sportruiter te worden, als het financieel mogelijk is. Veel ouders van leeftijdsgenoten hebben een bedrijf dat losstaat van de paarden. De sport is hun hobby. Bij ons thuis zijn de paarden onze broodwinning. Dat is een heel andere insteek. Concreet: de paarden van het Legitahof ga ik uitbrengen in de sport, zo hoog mogelijk, en dan gaan er verkocht worden. Ik hoop dat ik ze wel langer ga kunnen bijhouden dan 7 of 8 jaar. Ik zou met de paarden echt naar de grote sport willen gaan en ze dan pas verkopen. Ik wil ze met andere woorden langer bijhouden dan mijn peter.
Je werd profruiter in een positieve flow. Nochtans zijn er weinig voorbeelden van succesvolle jeugdruiters die later doorbreken
Mijn ouders en peter zijn heel nuchtere mensen. Zij kijken vandaag al naar morgen en confronteren me dagelijks met de realiteit. Ik besef heel goed dat het verhaal met Naturelle niet blijft duren en er periodes komen waar de sportieve resultaten uitblijven. Ik denk dat ik mentaal sterk genoeg ben om tegenslagen te incasseren. Dat heb ik dankzij mijn opvoeding meegekregen. Net zoals ik ook heb begrepen dat je ambitie enkel kan waarmaken door hard te werken. En ik hoop dat onze fokkerij met regelmaat een goed paard voorbrengt. Dat is tot nu al goed meegevallen. Mijn ultieme droom is dat ik ooit een medaille win op het EK met een zoon of dochter van Naturelle. Dan is de cirkel rond.
Bron: De Zadelkamer
