Sinds de foto's openbaar werdne gemaakt, zijn ze de wereld rondgereisd. Het is verschenen in The Guardian, en heeft een eerste prijs gewonnen bij de Istanbul fotoprijzen, een tweede prijs bij de Word persfoto, een derde prijs bij de Yannis Behrakis Internationale fotojournalistiek in Athene... Hij is gepubliceerd in België, Nederland, Italië, Spanje... en in Frankrijk, in Le Pèlerin, Ça m'intéresse, enz. Om de zomer op majestueuze wijze af te sluiten, ontving hij op 3 september op het festival van Perpignan, Visa pour l'image, de Visa d'or voor tijdschriftpublicaties. Aan deze prijs is een bedrag van 8.000 euro verbonden.
In maart werd17 foto's gepubliceerd en een heel verhaal van Jérémy Lempin over dit paard en zijn ruiter die, na jaren van wedstrijden en ruitershows, het podium verlieten om toe te treden tot een radicaal andere wereld: die van de geneeskunde, de solidariteit en de menselijke waardigheid. In de fotoreportage van Jérémy Lempin legt Hassen uit dat hij probeert "met Peyo het leven aan het einde van het leven te herscheppen, te vechten, energie te creëren samen met de families en de verzorgers". "Peyo, nu 15 jaar oud, is een uniek paard in de wereld. Hij is in staat om kankers en tumoren bij mensen op te sporen. Als hij op de afdeling palliatieve zorgen in Calais komt, beslist hij wie hij te zien krijgt," legt Jérémy Lempin uit, die dit vreemde duo verzorgers maandenlang heeft gevolgd.
En dit paard is van belang voor de wetenschap: na vier jaar onderzoek en observatie, en na in de afgelopen jaren meer dan 500 paarden te hebben getest (waaronder Peyo's eigen veulens), hebben artsen en dierenartsen een dergelijke hersenfunctie alleen bij dit paard kunnen waarnemen. "Wat professionals en wetenschappers vandaag bestuderen is Peyo's instinctieve vermogen om kanker en tumoren bij mensen op te sporen en zijn keuze om bepaalde patiënten tot hun laatste adem te begeleiden", vervolgt de fotojournalist. En hoe vreemd het ook mag lijken, verklaarde de ruiter, de aanwezigheid van Peyo maakt het vaak mogelijk om "alle zware medicatie sterk te verminderen en zo een rustiger vertrek mogelijk te maken".
