Online wedstrijden: een prima tijdverdrijf of eerder oneerlijke concurrentie?

Online wedstrijden: een prima tijdverdrijf of eerder oneerlijke concurrentie?

De Nederlandse ruitersportfederatie KNHS lanceerde gisteren de website paardrijden.nl. Het doel van die website is om de competitie niet volledig te laten stilvallen. Dressuurruiters kunnen op deze manier video's van proeven die ze bij hun thuis hebben opgenomen, doorsturen en laten beoordelen door KNHS-juryleden. Ruiters kunnen op die manier toch nog winstpunten verdienen, ook al liggen de wedstrijden zelf helemaal stil. Op zich is dit een nobel initiatief maar de vraag is of het houden van online wedstrijden wel een goed idee is...

De FEI heeft ondertussen laten weten dat officiële FEI-juryleden geen nationale of internationale online competities mogen beoordelen. Hun voornaamste bezorgdheid is dat het welzijn van het paard in deze gevallen niet gegarandeerd kan worden. We gaan er natuurlijk van uit dat het overgrote deel van de ruiters ook thuis op een respectvolle manier met hun paard omgaat maar dit kan bij het insturen van een video niet nagegaan worden. De sociale controle van een jury, valt in dit geval dus weg. De FEI wil voorkomen dat ruiters middelen zullen aanwenden die anders verboden zijn om deze 'online competities' tot een goed einde te brengen. 

Daarnaast heeft niet elke ruiter thuis dezelfde accommodatie, wat oneerlijke concurrentie in de hand werkt. In het FEI reglement staat duidelijk dat "alle ruiters het onder dezelfde, eerlijke omstandigheden tegen elkaar moeten kunnen opnemen". Dit is bij online wedstrijden niet het geval. Ruiters die thuis een betere accommodatie hebben, zouden zo bevoordeeld kunnen ten opzichte van ruiters die zich niet op een uitgebreide accommodatie kunnen beroepen. Daarnaast is het onmogelijk om, bijvoorbeeld bij een online springwedstrijd, na te gaan of alle afstanden effectief zo gebouwd staan als aangegeven en of de hoogtes van de hindernissen daadwerkelijke gerespecteerd worden wat opnieuw oneerlijke concurrentie in de hand werkt.

Het risico bestaat ook dat ruiters een proef of parcours meermaals zullen filmen om vervolgens hun beste prestatie in te sturen. Bovendien is het sowieso moeilijker om een paard op video te beoordelen: fouten zullen minder snel opgemerkt worden terwijl goede dingen doormiddel van video's extra in de verf kunnen worden gezet...


Bron: Eurodressage