Wij gebruiken jouw persoonsgegevens vanaf nu ook om de diensten van Equ.Media gcv te optimaliseren en deze waarvoor jij kiest te personaliseren. Door op “verdergaan” te klikken of door verder te surfen, erken je deze aangepaste privacy- en cookieverklaring gelezen te hebben.

Skip to content

Copyright

The copy of our content is prohibited and will be invoiced when noticed according to our general terms as well as impressum at our contact page. Correct referral includes a max of 50 words with © mentioning with link.
The use of our photographic materials is not allowed.

Equ.Media Comm. V. cannot be held responsible for the use of content and/of photographic materials if and when delivered by external parties for commercial or press release purposes. In this case the use needs to be registered at max. 6 months in order for us to provide you with initial contact information of the external parties.
Werledbeker Manches

Paralympische amazone Manon Claeys: "Sinds mijn val ben ik anders gaan leven"

  • by Equnews Editorial
  • 09-07-2021


De Paralympische Spelen in Tokio komen snel dichterbij voor Manon Claeys. Samen met goede vriendin en trainster Michèle George vertegenwoordigt ze België in de individuele dressuurproef (Graad IV). “Ik heb een beperking, maar ik ben niet beperkt.”, vertelt ze tegen Sporza


In 2007 veranderde het leven van Manon Claeys plots drastisch, toen ze bij het uitstappen van het paard van haar toenmalige vriend met haar rug op beton viel. “Het was een heel stomme val, die er wel voor gezorgd heeft dat drie wervels in mijn rug verbrijzeld waren”, vertelt de 35-jarige Claeys. “Ik moest binnen de 24 uur geopereerd worden of ik was blijvend verlamd. Nu heb ik zenuwschade rechts opgelopen, zowel in mijn arm als in mijn been. Dat houdt in dat ik eigenlijk nog maar 30% kracht heb aan de rechterzijde van mijn lichaam.”

Maar Claeys vindt ondanks alles eigenlijk niet dat ze beperkt is. “Ik heb een beperking, maar ik ben niet beperkt”, benadrukt ze. “Ik heb het geluk dat ik niet in een rolstoel beland ben. Ik kan nog doen wat ik graag doe en dat is voor mij het belangrijkste.” Ze vindt het wel jammer dat ze eerst een tegenslag nodig had om te beseffen dat ze dankbaar mag zijn voor alles wat ze wel nog kan. “Wat vroeger belangrijk was voor mij, telt nu niet meer. Ik heb een andere kijk gekregen op het leven en ik apprecieer de kleine dingen nu veel meer.”

Bron: Sporza


In 2007 veranderde het leven van Manon Claeys plots drastisch, toen ze bij het uitstappen van het paard van haar toenmalige vriend met haar rug op beton viel. “Het was een heel stomme val, die er wel voor gezorgd heeft dat drie wervels in mijn rug verbrijzeld waren”, vertelt de 35-jarige Claeys. “Ik moest binnen de 24 uur geopereerd worden of ik was blijvend verlamd. Nu heb ik zenuwschade rechts opgelopen, zowel in mijn arm als in mijn been. Dat houdt in dat ik eigenlijk nog maar 30% kracht heb aan de rechterzijde van mijn lichaam.”

Maar Claeys vindt ondanks alles eigenlijk niet dat ze beperkt is. “Ik heb een beperking, maar ik ben niet beperkt”, benadrukt ze. “Ik heb het geluk dat ik niet in een rolstoel beland ben. Ik kan nog doen wat ik graag doe en dat is voor mij het belangrijkste.” Ze vindt het wel jammer dat ze eerst een tegenslag nodig had om te beseffen dat ze dankbaar mag zijn voor alles wat ze wel nog kan. “Wat vroeger belangrijk was voor mij, telt nu niet meer. Ik heb een andere kijk gekregen op het leven en ik apprecieer de kleine dingen nu veel meer.”

Bron: Sporza

Vorige Niels Bruynseels: "Nieuw puntensysteem Olympische Spelen zorgt voor extra druk" Volgende Voor eens en voor altijd: vijf redenen waarom paardrijden wel degelijk een sport is