In onze nieuwe serie zoomen we regelmatig in op één van de paarden die zijn of haar stempel heeft gedrukt op onze sport. Vandaag is het aan Ratina Z, de ongelooflijke merrie van Ludger Beerbaum die van de ene overwinning naar de andere sprong.
Ratina Z werd geboren in de stallen van Zangersheide in 1982. Voor ze onder het zadel van Ludger Beerbaum terecht kwam, was ze actief onder het zadel van Piet Raijmakers. Hij behaalde tijdens de Olympische Spelen van 1992 de gouden teammedaille met de merrie, voor ze naar de stallen van Ludger Beerbaum verhuisde.
"Eigenlijk was Milton in de tijd van Ratina Z het paard wat niet te kloppen was", vertellen verschillende bronnen die in die tijd op het hoogste niveau actief waren. "Daar kwam echter verandering in toen Ratina Z op het toneel verscheen. Ze had een hart van goud en was een echt kampioenschapspaard, dat alles in het werk stelde om de medaille voor haar ruiter mee naar huis te nemen".
En gouden medailles zouden zeker en vast nog volgen. Toen Ludger plaats had genomen in het zadel, sprong de merrie meteen naar de overwinning in de World Cup van Dortmund, waar ze John Whitaker en Milton in de allerlaatste ronde van de hoogste podiumtrede stootte. "Het duurde even voor Ratina en ik een echte combinatie werden maar eenmaal we dat waren, konden we alles aan", vertelde Beerbaum hierover.
In 1994 wonnen ze de World Equestrian Games en in 1996 maakte Ratina deel uit van het team dat tijdens de Olympische Spelen naar het goud sprong. Tijdens het EK van Mannheim zetten ze een geweldige prestatie neer: ze schreven zowel de individuele titel als die met het team op hun naam.
Ratina zelf stierf in 2010 maar werd twee keer 'gekloond': zowel Ratina Alpha Z als Ratina Gamma Z dragen nog altijd de genen van deze uitzonderlijke merrie.
Ratina Z werd geboren in de stallen van Zangersheide in 1982. Voor ze onder het zadel van Ludger Beerbaum terecht kwam, was ze actief onder het zadel van Piet Raijmakers. Hij behaalde tijdens de Olympische Spelen van 1992 de gouden teammedaille met de merrie, voor ze naar de stallen van Ludger Beerbaum verhuisde.
"Eigenlijk was Milton in de tijd van Ratina Z het paard wat niet te kloppen was", vertellen verschillende bronnen die in die tijd op het hoogste niveau actief waren. "Daar kwam echter verandering in toen Ratina Z op het toneel verscheen. Ze had een hart van goud en was een echt kampioenschapspaard, dat alles in het werk stelde om de medaille voor haar ruiter mee naar huis te nemen".
En gouden medailles zouden zeker en vast nog volgen. Toen Ludger plaats had genomen in het zadel, sprong de merrie meteen naar de overwinning in de World Cup van Dortmund, waar ze John Whitaker en Milton in de allerlaatste ronde van de hoogste podiumtrede stootte. "Het duurde even voor Ratina en ik een echte combinatie werden maar eenmaal we dat waren, konden we alles aan", vertelde Beerbaum hierover.
In 1994 wonnen ze de World Equestrian Games en in 1996 maakte Ratina deel uit van het team dat tijdens de Olympische Spelen naar het goud sprong. Tijdens het EK van Mannheim zetten ze een geweldige prestatie neer: ze schreven zowel de individuele titel als die met het team op hun naam.
Ratina zelf stierf in 2010 maar werd twee keer 'gekloond': zowel Ratina Alpha Z als Ratina Gamma Z dragen nog altijd de genen van deze uitzonderlijke merrie.