Milton (v. Marius) is misschien wel het bekendste springpaard aller tijden. De witte ruin sprong onder het zadel van John Whitaker van de ene overwinning naar de andere en was een echte publiekslieveling. Maar hoe bereikte hij het hoogste niveau en welke overwinningen heeft hij allemaal achter zijn naam staan? Een portret van dit legendarische paard!
Milton, of Marius Silver Jubilee, wat zijn volledige naam is, begon zijn carrière onder het zadel van Caroline Bradley. De Britse amazone had ook de vader van Milton, Marius, gereden. Ze voelde meteen hoe speciaal Milton was en zou zelfs tegen haar ouders gezegd hebben dat dit paard haar Olympische paard zou worden. Helaas is het zover niet gekomen. Op 37-jarige leeftijd stuikte Bradely tijdens een event plots in elkaar. Reanimatiepogingen konden niet baten en ze amazone overleed ter plaatse. Vanaf dat moment was de 'jacht' op Milton open. Zijn uitzonderlijke kwaliteiten waren niet enkel Bradley maar ook verschillende andere ruiters opgevallen. Haar ouders weigerden echter de ruin te verkopen en gaven hem aan Stephen Hadley, die de teugels van de schimmel overnam.
Zijn echte successen begonnen echter toen John Whitaker in 1985 de teugels overnam en Milton op internationaal niveau ging springen. Tijdens zijn sportieve carrière, sprong Milton naar verschillende internationale overwinningen. Hij was ook het eerste paard dat meer dan 1 miljoen pond in prijzengeld bij elkaar sprong, racepaarden buiten beschouwing gelaten. Milton was een publiekslieveling: hij raakte vrijwel nooit een balk aan en hij rondde een foutloze ronde vaak af met een bok in de lucht, alsof hij wist dat hij het goed had gedaan.
In 1986 won hij de Du Maurier Limited International competition van Spruce Meadows, op dat moment de wedstrijd met het meeste prijzengeld. In 1987 sprongen ze naar individueel zilver en team goud tijdens de Europese kampioenschappen van St-Gallen en twee jaar later behaalden ze twee gouden medailles tijdens het EK in Rotterdam. In 1990 wonnen ze de Wereldbeker finale in Dortmund, in 1991 deden ze die prestatie nog eens over in Gothenburg. Tijdens we World Equestrian Games in 1990 sprongen ze in Stockholm naar individueel zilver en team brons.
Hij ging in 1994 op pensioen tijdens een afscheidsceremonie in Olympia. Hij stierf in 1999 en ligt nog steeds begraven op het terrein van de familie Whitaker.
Milton, of Marius Silver Jubilee, wat zijn volledige naam is, begon zijn carrière onder het zadel van Caroline Bradley. De Britse amazone had ook de vader van Milton, Marius, gereden. Ze voelde meteen hoe speciaal Milton was en zou zelfs tegen haar ouders gezegd hebben dat dit paard haar Olympische paard zou worden. Helaas is het zover niet gekomen. Op 37-jarige leeftijd stuikte Bradely tijdens een event plots in elkaar. Reanimatiepogingen konden niet baten en ze amazone overleed ter plaatse. Vanaf dat moment was de 'jacht' op Milton open. Zijn uitzonderlijke kwaliteiten waren niet enkel Bradley maar ook verschillende andere ruiters opgevallen. Haar ouders weigerden echter de ruin te verkopen en gaven hem aan Stephen Hadley, die de teugels van de schimmel overnam.
Zijn echte successen begonnen echter toen John Whitaker in 1985 de teugels overnam en Milton op internationaal niveau ging springen. Tijdens zijn sportieve carrière, sprong Milton naar verschillende internationale overwinningen. Hij was ook het eerste paard dat meer dan 1 miljoen pond in prijzengeld bij elkaar sprong, racepaarden buiten beschouwing gelaten. Milton was een publiekslieveling: hij raakte vrijwel nooit een balk aan en hij rondde een foutloze ronde vaak af met een bok in de lucht, alsof hij wist dat hij het goed had gedaan.
In 1986 won hij de Du Maurier Limited International competition van Spruce Meadows, op dat moment de wedstrijd met het meeste prijzengeld. In 1987 sprongen ze naar individueel zilver en team goud tijdens de Europese kampioenschappen van St-Gallen en twee jaar later behaalden ze twee gouden medailles tijdens het EK in Rotterdam. In 1990 wonnen ze de Wereldbeker finale in Dortmund, in 1991 deden ze die prestatie nog eens over in Gothenburg. Tijdens we World Equestrian Games in 1990 sprongen ze in Stockholm naar individueel zilver en team brons.
Hij ging in 1994 op pensioen tijdens een afscheidsceremonie in Olympia. Hij stierf in 1999 en ligt nog steeds begraven op het terrein van de familie Whitaker.