Steven Konings: "Het was een unieke ervaring in Jardy"

Het voorbije weekend was eventingruiter Steven Konings aan het werk op de CIC 2* van Jardy. Hij nam pen en papier mee om de rol van weekend blogger bij Equnews voor zich te nemen. Woensdag 9 juli De wedstrijd ging eigenlijk pas van start op vrijdag 11 juli. Het is de gewoonte dat de ruiters de dag op voorhand aankomen, maar omdat onze paarden nog nooit zo ver gereisd hebben vertrokken we al op woensdag. Op die manier hadden ze een volle dag om zich aan te passen voor de medische keuring. Jardy ligt op een afstand van 409 km van Bilzen. Samen met mijn vriendin Sanne vertrok ik met het idee om 5 uur later aan te komen. Het slechte weer gooide echter roet in het eten. De heenreis duurde meer dan 8 uur. We waren dan ook blij toen we de paarden eindelijk veilig op stal konden zetten. Omdat het al zo laat was hebben we de nacht in de auto doorgebracht. Donderdag 10 juli Na het eten geven aan de paarden en het mesten van de stallen hebben we een wandeling gemaakt met Winner en Calvana. Op die manier konden ze hun spieren wat loswandelen na zo een lange reis. Het domein van Jardy is ongeveer 75 ha groot en volledig ingericht voor paarden. Het gaf ons ook de gelegenheid om een eerste blik te werpen op de cross. Altijd spannend! Na de wandeling hebben we onze tent opgezet en onze kampeerplaats ingericht. In de namiddag heb ik met beide paarden een eerste keer getraind. Ze waren beiden heel fris en blij dat ze eindelijk aan de slag konden. Omdat de organisatoren op het laatste moment besloten hebben om de dressuurproef te veranderen, moest ik deze vandaag ook nog eens oefenen. We moeten hem namelijk uit het hoofd rijden. Omdat we erg moe waren en heel vroeg op moesten zijn we op tijd  ons bed in gekropen. Vrijdag 11 juli Op vrijdag stond de medische keuring en 1 dressuurproef op het programma. We waren extra vroeg opgestaan. Op die manier konden we nog eens met de paarden gaan wandelen voor de medische keuring. Dit om te voorkomen dat ze nog stijf zijn als ze voor de jury moeten komen. Vervolgens heeft Sanne de paarden tot in de puntjes gepoetst en gevlochten. We hadden met beide paarden ook nog even geoefend op het lopen aan de hand. Zo wisten ze zeker wat de bedoeling was. We kregen loon naar werken, want beide paarden kwamen probleemloos door de medische keuring. Nu kon het echt beginnen! Na de keuring heb ik Winner een tweede keer getraind, want hij moest pas op zaterdag dressuur lopen. Doordat hij normaal dagelijks op de weide komt was hij nu enorm hevig, waardoor ik hem redelijk lang heb moeten rijden voor hij zich wat kon ontspannen. Daarna was het tijd voor de dressuurproef van Calvana. Ze liep een nette proef zonder grote fouten. Ik was dan ook heel tevreden. Op de definitieve uitslag was het nog wachten tot zaterdag, wanneer iedereen gereden had. Gedurende de dag hadden we kennis gemaakt met de andere Belgen. Elke avond zaten we met een deel van de Belgen gezellig samen. Er is altijd een toffe sfeer tussen de eventingruiters onderling. Zaterdag 12 juli Vandaag moest Winner in de dressuur aantreden. Ik had hem eerder op de dag al een uurtje gewerkt, waardoor ik hem niet zo lang moest inrijden. Ook in zijn proef waren er geen grote fouten. Ik was ook heel blij dat hij zo rustig bleef, omdat hij de voorbij dagen superhevig was. In de tussenstand na de dressuur stond ik op een 65^e en 75^e plaats op 90 deelnemers. Gelukkig was het puntenverschil tussen mij en de top 20 niet zo groot, waardoor ik er wel vertrouwen in had dat ik nog sterk kon opschuiven in de stand. Op zaterdag hebben we ook een eerste keer de cross verkend. Het was een eerlijke 2* cross waarin hele dikke sprongen afgewisseld werden met enkele moeilijke technische combinaties. Vooral het tweede water leek erg moeilijk. Dit was een combinatie met een insprong, een smal puntje in het water, gevolgd door nog een smal puntje op het droge. Een ander twijfelpunt was de staat van de bodem. Door de vele regen die de voorbije dagen gevallen was, was het op veel plaatsen glad en modderig. Gelukkig moesten we pas op maandag crossen, waardoor er nog tijd was voor de bodem om te drogen. Zondag 13 juli Eindelijk! De dag van de jumping, mijn sterkste punt. Ik hoopte twee goede jumpingrondes te rijden, waardoor ik in de tussenstand terug wat vooruit kon schuiven. Het parcours was zeker niet gemakkelijk. Het stond goed aan de maat, bevatte enkele technische lijnen en een driesprong. Zowel Calvana als Winner zijn de laatste weken goed aan het springen, waardoor ik er veel vertrouwen in had. Met beide paarden slaagde ik er in om foutloos te springen binnen de tijd. Hierdoor schoven ze allebei 20 plaatsen vooruit in de stand. Ik ben ook samen met Xavier Snackers en Jasper Doevenspeck voor een tweede keer de cross gaan verkennen. Ik probeer altijd zoveel mogelijk op te pikken van andere ruiters. Xavier heeft ervaring op het hoogste niveau, waardoor het voor Jasper en mij een heel leerrijke ervaring was. ’s Avonds hebben we samen met de andere ruiters op groot scherm naar het WK voetbal gekeken. Er konden zelfs een paar pintjes vanaf. Maandag 14 juli Omdat de 2* cross pas in de namiddag begon heb ik voor een laatste keer de cross nog eens afgelopen. Doordat er in Jardy 4 verschillende reeksen zijn, met elk een eigen cross, loopt alles er een beetje door elkaar. Je moet dus goed weten welke weg je moet volgen, want anders is de kans groot dat je verkeerd rijdt. Ondertussen had ik ook al wat zenuwen gekregen. Maar voor een cross moet je een beetje nerveus zijn. Ik moest als eerste met Calvana de cross in. Zij pakte goed aan. Alles verliep prima tot 16 b. Dat was een smalle sprong aan de voet van een heuvel. Ik kwam wat te ver van de hindernis, maar ze sprong er toch over. We sprongen echter schuin over het vlagje weg. Normaal was dit een correcte sprong. Voor de zekerheid keek ik even naar de jury. Ik dacht dat zij zei dat het een weigering was, waardoor ik terugdraaide. Toen gaf ze echter aan dat de sprong goed was. Ik kon dus verder rijden, maar had spijtig genoeg veel tijd verloren. Calvana liep de cross foutloos uit, maar door het misverstand hadden we veel tijdfouten. Spijtig, want Calvana had het echt goed gedaan. Een uur later mocht ik met Winner de startbox in. Omdat hij nog steeds zo hevig was vertrok hij als een speer. Toch liet hij zich goed regelen en konden we vrij gemakkelijk een foutloze cross rijden. We waren maar net buiten de tijd, waardoor we heel weinig tijdfouten hadden. Sanne en ik waren erg benieuwd naar de einduitslag, maar we hebben eerst uitgebreid de tijd genomen om de paarden te verzorgen. Mijn vriendin zorgt er altijd voor dat de paarden niks te kort komen! Nadat we de paarden gewassen hadden en een icepack rond de benen gezet hadden zijn we snel de uitslag gaan bekijken. Ik eindigde met Winner C op de 28^e plaats op 90 deelnemers als eerste Belg! Met Calvana S Z kwam ik uit op een 55^e plaats. Spijtig van het misverstand in de cross, want met minder tijdfouten zou zij ook veel hoger staan. Over het eindresultaat was ik tevreden, vooral omdat beide paarden hun uiterste best gedaan hebben en ik de eerste  van 12 Belgen was. Hopelijk kunnen we dit jaar op internationaal niveau nog ergens een top 20 plaats rijden. Na een vermoeiende crossdag moesten we nog de hele weg naar huis rijden. Gelukkig verliep de terugreis vlotter dan de heenreis. We reden maar half zo lang, waardoor we de paarden ’s nachts om 1 uur terug veilig bij de eigenaars konden afleveren. Nu een weekje uitrusten en daarna naar Renswoude!