Scott Brash is een levende legende. Hij is de eerste ruiter die erin slaagde om de Grote Prijs van Genève, Aken en Calgary in één jaar te winnen. Kortom: de eerste ruiter die mag zeggen dat hij de Rolex Grand Slam gewonnen heeft. De Britse ruiter keert nu van 10 tot 13 december terug naar Genève, waar hij vorig jaar zijn grootste overwinning behaalde. Scott vertelde ons wat meer over hoe zijn leven eruit ziet na de Rolex Grand Slam, wat hij dit jaar tijdens de CHI in Genève hoopt te bereiken en waarom zijn medewerkers na Kerstmis altijd over hem klagen. Ondertussen is je overwinning in de Rolex Grand Slam al drie maanden geleden. Gaat alles nu nog zijn gewone gangetje? Eigenlijk heb ik het sinds september heel druk gehad, mijn agenda staat bijna helemaal vol gepland! Het was een geweldig moment, maar ik heb geprobeerd om snel terug met mijn voeten op de grond te komen en me te focussen op de rest van het seizoen. Mijn team en ik zijn 2016 nu ook al aan het plannen. Als je terugdenkt aan 13 september, de dag dat je de Rolex Grand Slam won, wat is je van die dag het meest is bijgebleven? Het moment waarop ik besefte dat het gelukt was. Het was één van mijn doelstellingen en een droom ook, dan is het natuurlijk geweldig als je erin slaagt om die droom ook te realiseren. Het was een mix van verschillende emoties. Het is vast en zeker iets dat ik nooit zal vergeten. Tijdens de persconferentie in Calgary zei je dat je eventjes tijd nodig had om alles goed te vatten en dat je nog steeds niet kon geloven dat je gewonnen had. Wanneer besefte je pas echt dat je de Grand Slam titel had gewonnen? Soms kan ik het nog steeds niet geloven. Ik denk dat ik het pas echt begon te beseffen toen ik mijn gewone werk terug opgenomen had en toen iedereen me feliciteerde. Toen begon het pas echt door te dringen. Natuurlijk ben ik er nog steeds erg blij mee, maar in onze sport is het ook belangrijk om vooruit te kijken en te focussen op nieuwe projecten. En laat dat nu precies zijn wat je doet. Je zal komend weekend aan de start komen tijdens de CHI van Genève. Wat maakt dit concours zo speciaal voor je? Palexpo is een geweldige locatie, het is zowel voor ruiters als voor paarden aangenaam vertoeven. De sfeer tijdens de Rolex GP is ook niet te beschrijven. Het is echt een van mijn favoriete concours van het jaar en ik kijk er ook dit jaar enorm naar uit. Wat met Sanctos? Denk je dat hij ook in Genève enkele proeven op zijn naam zal kunnen schrijven? Sanctos heeft enkele weken rust gehad na onze Grand Slam overwinning, een pauze die hij natuurlijk welverdiend had. Maar ondertussen draait hij terug mee. Zijn laatste wedstrijd was in Doha, midden november. Hij sprong daar goed, maar we maakten alle twee nog een paar kleine foutjes. Maar ik voel me altijd zeker als ik op Sanctos zit, hij is een ongelooflijk paard en hij houdt net zo veel van winnen als ik. Andere ruiters willen natuurlijk ook wel eens winnen en de top van de wereld zal in Genève aanwezig zijn. Wie zijn volgens jou de grootste kanshebbers om de GP te winnen? Rolf-Göran Bengtsson met Casall en Kent Farrington met Voyeur. Beide combinaties hebben een geweldige vorm te pakken. Ze zijn dan ook zeker kanshebbers voor de eindoverwinning. Maar om eerlijk te zijn: er zijn op dit moment zoveel goede combinaties. Ik denk dat iedereen die erin slaagt om zich te kwalificeren voor de Grote Prijs ook kans maakt om die te winnen, dat is net hetgeen wat onze sport zo uniek maakt. Wat staat er na Genève nog op de agenda? Mijn ogen zijn na Genève vooral op de Olympia Horse Show gericht. Het concours zal een week later in Londen plaatsvinden. Maar ook in 2016 staat mijn agenda al goed vol, ik zal dus goed moeten nadenken over welk doel ik precies met welk paard stel. Is er in je drukke agenda ook nog een plaatsje voor een korte kerstvakantie? In onze sport is er weinig tijd voor feestdagen maar ik houd er toch van om thuis te zijn voor Kerstmis. Ik stuur dan ook al mijn werknemers naar huis en houd me voor één keer alleen bezig met de paarden. Ik kan daar echt van genieten. Het valt wel op dat de meisjes daarna altijd klagen dat ze meer tijd nodig hebben om de stal uit te mesten als ze terug komen. Ik vind het zelf heel moeilijk om te beantwoorden aan de strenge regels die zij zichzelf opleggen. Daarom heb ik telkens weer wat meer respect voor hen als ze terugkomen.
Scott Brash is een levende legende. Hij is de eerste ruiter die erin slaagde om de Grote Prijs van Genève, Aken en Calgary in één jaar te winnen. Kortom: de eerste ruiter die mag zeggen dat hij de Rolex Grand Slam gewonnen heeft. De Britse ruiter keert nu van 10 tot 13 december terug naar Genève, waar hij vorig jaar zijn grootste overwinning behaalde. Scott vertelde ons wat meer over hoe zijn leven eruit ziet na de Rolex Grand Slam, wat hij dit jaar tijdens de CHI in Genève hoopt te bereiken en waarom zijn medewerkers na Kerstmis altijd over hem klagen. Ondertussen is je overwinning in de Rolex Grand Slam al drie maanden geleden. Gaat alles nu nog zijn gewone gangetje? Eigenlijk heb ik het sinds september heel druk gehad, mijn agenda staat bijna helemaal vol gepland! Het was een geweldig moment, maar ik heb geprobeerd om snel terug met mijn voeten op de grond te komen en me te focussen op de rest van het seizoen. Mijn team en ik zijn 2016 nu ook al aan het plannen. Als je terugdenkt aan 13 september, de dag dat je de Rolex Grand Slam won, wat is je van die dag het meest is bijgebleven? Het moment waarop ik besefte dat het gelukt was. Het was één van mijn doelstellingen en een droom ook, dan is het natuurlijk geweldig als je erin slaagt om die droom ook te realiseren. Het was een mix van verschillende emoties. Het is vast en zeker iets dat ik nooit zal vergeten. Tijdens de persconferentie in Calgary zei je dat je eventjes tijd nodig had om alles goed te vatten en dat je nog steeds niet kon geloven dat je gewonnen had. Wanneer besefte je pas echt dat je de Grand Slam titel had gewonnen? Soms kan ik het nog steeds niet geloven. Ik denk dat ik het pas echt begon te beseffen toen ik mijn gewone werk terug opgenomen had en toen iedereen me feliciteerde. Toen begon het pas echt door te dringen. Natuurlijk ben ik er nog steeds erg blij mee, maar in onze sport is het ook belangrijk om vooruit te kijken en te focussen op nieuwe projecten. En laat dat nu precies zijn wat je doet. Je zal komend weekend aan de start komen tijdens de CHI van Genève. Wat maakt dit concours zo speciaal voor je? Palexpo is een geweldige locatie, het is zowel voor ruiters als voor paarden aangenaam vertoeven. De sfeer tijdens de Rolex GP is ook niet te beschrijven. Het is echt een van mijn favoriete concours van het jaar en ik kijk er ook dit jaar enorm naar uit. Wat met Sanctos? Denk je dat hij ook in Genève enkele proeven op zijn naam zal kunnen schrijven? Sanctos heeft enkele weken rust gehad na onze Grand Slam overwinning, een pauze die hij natuurlijk welverdiend had. Maar ondertussen draait hij terug mee. Zijn laatste wedstrijd was in Doha, midden november. Hij sprong daar goed, maar we maakten alle twee nog een paar kleine foutjes. Maar ik voel me altijd zeker als ik op Sanctos zit, hij is een ongelooflijk paard en hij houdt net zo veel van winnen als ik. Andere ruiters willen natuurlijk ook wel eens winnen en de top van de wereld zal in Genève aanwezig zijn. Wie zijn volgens jou de grootste kanshebbers om de GP te winnen? Rolf-Göran Bengtsson met Casall en Kent Farrington met Voyeur. Beide combinaties hebben een geweldige vorm te pakken. Ze zijn dan ook zeker kanshebbers voor de eindoverwinning. Maar om eerlijk te zijn: er zijn op dit moment zoveel goede combinaties. Ik denk dat iedereen die erin slaagt om zich te kwalificeren voor de Grote Prijs ook kans maakt om die te winnen, dat is net hetgeen wat onze sport zo uniek maakt. Wat staat er na Genève nog op de agenda? Mijn ogen zijn na Genève vooral op de Olympia Horse Show gericht. Het concours zal een week later in Londen plaatsvinden. Maar ook in 2016 staat mijn agenda al goed vol, ik zal dus goed moeten nadenken over welk doel ik precies met welk paard stel. Is er in je drukke agenda ook nog een plaatsje voor een korte kerstvakantie? In onze sport is er weinig tijd voor feestdagen maar ik houd er toch van om thuis te zijn voor Kerstmis. Ik stuur dan ook al mijn werknemers naar huis en houd me voor één keer alleen bezig met de paarden. Ik kan daar echt van genieten. Het valt wel op dat de meisjes daarna altijd klagen dat ze meer tijd nodig hebben om de stal uit te mesten als ze terug komen. Ik vind het zelf heel moeilijk om te beantwoorden aan de strenge regels die zij zichzelf opleggen. Daarom heb ik telkens weer wat meer respect voor hen als ze terugkomen.