Als kleuter werd hij reeds gebeten door de paardenmicrobe en die heeft hem sindsdien niet meer losgelaten. Pieter Dejager, zelf een verdienstelijk ruiter, werd in 2015 aangesteld als event director van Jumping Antwerpen. Een kennismaking met een bevlogen en enthousiaste organisator.
Voor het brede publiek: wie is Pieter Dejager?
Ik werd geboren in Kortrijk in een gezin met vier kinderen en ben de derde in het rijtje met twee oudere zussen en één jongere broer. We hebben een ongelooflijk hechte familieband. Nadat ik enkele jaren in Deerlijk opgroeide, verhuisden we naar Deinze. De paardenmicrobe heeft me toen ik drie was gebeten. Hoeft niet te verwonderen want mijn vader was een fervent ruiter in zijn jeugd, maar stopte ermee toen hij aan de universiteit begon te studeren. Ik liep humaniora in Gent en volgde hogere studies aan de HUB (Hogeschool-Universiteit) in Brussel. Mijn leven speelde zich af tussen universiteit, examens, paarden en wedstrijden overal in Europa. Ik behaalde achteraf nog een Master in project management aan de Boston University. In 2014 kwam ik er bij Jumping Antwerpen bij aan de zijde van David Menez. In 2015 droeg hij zijn positie als event director aan mij over.
Je bent zelf een goede ruiter. Hoe verliep je carrière?
De verhuis naar Deinze bood me de mogelijkheid een hobby te starten. Ik nam aanvankelijk deel aan ponywedstrijden. Een leuke tijd. Toen ik 14 was, werd de samenwerking tussen Osta Carpets en Jean-Claude Vangeenberghe nieuw leven ingeblazen. Een nieuwe wereld ging voor me open. Paarden met Osta Carpets voor hun naam, wonnen de belangrijkste Grote Prijzen overal in de wereld. Ik liep sporadisch stages bij Jean-Claude. Dit wakkerde mijn gedrevenheid nog aan. Ze escaleerde zelfs (lacht). Betere paarden, top begeleiding… Ik heb dan vele jaren samengewerkt met Philippe Vandelannoitte. Een prachtige periode met vele mooie prestaties, van Grote Prijzen, Belgische en Europese kampioenschappen tot een wereldbekermanche. Vorig jaar, 2015, was sportief een slecht jaar. Ik kwam in januari zwaar ten val, waarbij mijn bekken brak en mijn heup uit de kom was. Ik was al erg blij dat ik terug kon wandelen net voor de Jumping van Antwerpen. Rijden ging moeilijk tot diep in de tweede helft van vorig jaar. Daarbovenop waren er problemen met de gezondheid van mijn paarden. Kortom: een seizoen om snel te vergeten. Dit jaar is beter gestart en ik geloof er rotsvast in dat ik snel weer op het niveau van voorheen zal geraken.
Je staat nu niet alleen als ruiter in de arena, maar ook aan de andere kant als event director.
Ik nam meestal zelf deel aan de Jumping van Antwerpen, behalve tijdens mijn universitaire studies, omdat die jumping steeds in mijn blokperiode viel. Het eerste jaar naast David Menez reed ik zelf ook nog mee, maar de combinatie tussen organiseren en deelnemen was niet haalbaar. Mijn devies luidt: “Better do one thing good, than two things half”. Het doet wat pijn dat ik zelf niet kan deelnemen, zeker nu ik dit evenement uit de grond zie rijzen.
Waarin onderscheidt Jumping Antwerpen zich van andere dergelijke evenementen?
Ik kan niet pretenderen dat Jumping Antwerpen beter is dan andere wedstrijden. België is nu eenmaal talrijke vooraanstaande paardensportevenementen rijk. Wat Antwerpen uniek maakt, is de locatie in het hartje van de stad, het water, de gebouwen. Wat me steeds inspireerde was het aantal top 30 ruiters dat hier aan de start komt. We willen van Jumping Antwerpen een evenement maken voor iedereen. Waar zowel ruiters, bezoekers als sponsors met een tevreden gevoel naar huis gaan en meteen uitkijken naar de volgende editie.
Zijn er nieuwigheden dit jaar ten opzichte van vorige edities?
De grootste vernieuwing is ongetwijfeld de Europese première van de Global Champions League. Dit unieke, nieuwe format zal een nieuwe wind doen waaien in de paardensport. Dankzij een interessant partnership met Puissance, konden we Wout Bru overhalen onze menu’s voor onze hospitality samen te stellen; Silverspoon staat in voor de uitvoering ervan. Verder komt er een pop-up restaurant voor alle bezoekers en hebben we samen met Flandria Rent een nieuw systeem ontwikkeld dat moet bijdragen tot een verbeterde hospitality-ervaring.
Wat zijn de ambities van de organisatie voor de toekomst?
Een evenement van dergelijke schaal organiseren, is niet vanzelfsprekend. Ik zie het als een KMO met een hecht team en een geweldige raad van bestuur. Mijn hoofddoel is de stabiliteit en de structuur van het evenement te optimaliseren en te garanderen. De Cockerillkaai zou in 2017 heraangelegd worden. Mogelijk moeten we snel op zoek naar een nieuwe locatie die evenveel mogelijkheden biedt. Niet eenvoudig. Door de jaren heen bouwden we een uitgebreid B2B-netwerk op, we willen dit verder verbeteren en ik wil ook nieuwe partners aantrekken. Tot slot wil ik de combinatie tussen topsport, opkomend talent en entertainment nog verbeteren zodat iedereen het laatste weekend van april met stip in de agenda aankruist.
Als kleuter werd hij reeds gebeten door de paardenmicrobe en die heeft hem sindsdien niet meer losgelaten. Pieter Dejager, zelf een verdienstelijk ruiter, werd in 2015 aangesteld als event director van Jumping Antwerpen. Een kennismaking met een bevlogen en enthousiaste organisator.
Voor het brede publiek: wie is Pieter Dejager?
Ik werd geboren in Kortrijk in een gezin met vier kinderen en ben de derde in het rijtje met twee oudere zussen en één jongere broer. We hebben een ongelooflijk hechte familieband. Nadat ik enkele jaren in Deerlijk opgroeide, verhuisden we naar Deinze. De paardenmicrobe heeft me toen ik drie was gebeten. Hoeft niet te verwonderen want mijn vader was een fervent ruiter in zijn jeugd, maar stopte ermee toen hij aan de universiteit begon te studeren. Ik liep humaniora in Gent en volgde hogere studies aan de HUB (Hogeschool-Universiteit) in Brussel. Mijn leven speelde zich af tussen universiteit, examens, paarden en wedstrijden overal in Europa. Ik behaalde achteraf nog een Master in project management aan de Boston University. In 2014 kwam ik er bij Jumping Antwerpen bij aan de zijde van David Menez. In 2015 droeg hij zijn positie als event director aan mij over.
Je bent zelf een goede ruiter. Hoe verliep je carrière?
De verhuis naar Deinze bood me de mogelijkheid een hobby te starten. Ik nam aanvankelijk deel aan ponywedstrijden. Een leuke tijd. Toen ik 14 was, werd de samenwerking tussen Osta Carpets en Jean-Claude Vangeenberghe nieuw leven ingeblazen. Een nieuwe wereld ging voor me open. Paarden met Osta Carpets voor hun naam, wonnen de belangrijkste Grote Prijzen overal in de wereld. Ik liep sporadisch stages bij Jean-Claude. Dit wakkerde mijn gedrevenheid nog aan. Ze escaleerde zelfs (lacht). Betere paarden, top begeleiding… Ik heb dan vele jaren samengewerkt met Philippe Vandelannoitte. Een prachtige periode met vele mooie prestaties, van Grote Prijzen, Belgische en Europese kampioenschappen tot een wereldbekermanche. Vorig jaar, 2015, was sportief een slecht jaar. Ik kwam in januari zwaar ten val, waarbij mijn bekken brak en mijn heup uit de kom was. Ik was al erg blij dat ik terug kon wandelen net voor de Jumping van Antwerpen. Rijden ging moeilijk tot diep in de tweede helft van vorig jaar. Daarbovenop waren er problemen met de gezondheid van mijn paarden. Kortom: een seizoen om snel te vergeten. Dit jaar is beter gestart en ik geloof er rotsvast in dat ik snel weer op het niveau van voorheen zal geraken.
Je staat nu niet alleen als ruiter in de arena, maar ook aan de andere kant als event director.
Ik nam meestal zelf deel aan de Jumping van Antwerpen, behalve tijdens mijn universitaire studies, omdat die jumping steeds in mijn blokperiode viel. Het eerste jaar naast David Menez reed ik zelf ook nog mee, maar de combinatie tussen organiseren en deelnemen was niet haalbaar. Mijn devies luidt: “Better do one thing good, than two things half”. Het doet wat pijn dat ik zelf niet kan deelnemen, zeker nu ik dit evenement uit de grond zie rijzen.
Waarin onderscheidt Jumping Antwerpen zich van andere dergelijke evenementen?
Ik kan niet pretenderen dat Jumping Antwerpen beter is dan andere wedstrijden. België is nu eenmaal talrijke vooraanstaande paardensportevenementen rijk. Wat Antwerpen uniek maakt, is de locatie in het hartje van de stad, het water, de gebouwen. Wat me steeds inspireerde was het aantal top 30 ruiters dat hier aan de start komt. We willen van Jumping Antwerpen een evenement maken voor iedereen. Waar zowel ruiters, bezoekers als sponsors met een tevreden gevoel naar huis gaan en meteen uitkijken naar de volgende editie.
Zijn er nieuwigheden dit jaar ten opzichte van vorige edities?
De grootste vernieuwing is ongetwijfeld de Europese première van de Global Champions League. Dit unieke, nieuwe format zal een nieuwe wind doen waaien in de paardensport. Dankzij een interessant partnership met Puissance, konden we Wout Bru overhalen onze menu’s voor onze hospitality samen te stellen; Silverspoon staat in voor de uitvoering ervan. Verder komt er een pop-up restaurant voor alle bezoekers en hebben we samen met Flandria Rent een nieuw systeem ontwikkeld dat moet bijdragen tot een verbeterde hospitality-ervaring.
Wat zijn de ambities van de organisatie voor de toekomst?
Een evenement van dergelijke schaal organiseren, is niet vanzelfsprekend. Ik zie het als een KMO met een hecht team en een geweldige raad van bestuur. Mijn hoofddoel is de stabiliteit en de structuur van het evenement te optimaliseren en te garanderen. De Cockerillkaai zou in 2017 heraangelegd worden. Mogelijk moeten we snel op zoek naar een nieuwe locatie die evenveel mogelijkheden biedt. Niet eenvoudig. Door de jaren heen bouwden we een uitgebreid B2B-netwerk op, we willen dit verder verbeteren en ik wil ook nieuwe partners aantrekken. Tot slot wil ik de combinatie tussen topsport, opkomend talent en entertainment nog verbeteren zodat iedereen het laatste weekend van april met stip in de agenda aankruist.