Hello M’Lady (voorheen Picobello Gwindoline), Zeta de Hus, Check of Picobello Z, Oak Grove’s Heartfelt (voorheen Verybelle du Seigneur) en zelfs Izzy by Picobello, worden (of werden) allemaal bereden door internationale, gerenommeerde ruiters zoals Eric Lamaze, Kevin Staut en Rolf Göran Bengtsson. Deze klinkende namen in de wereld van de show jumping hebben allemaal één ding gemeen: hun afkomst. Picobello Horses is het verhaal van een vader, Luc Ruant, en zijn kinderen, Guillaume en Julie Pascale. «Om een eigen paard te kunnen kopen, begon ik tussen mijn 16 en 18 jaar met het verkopen van konijnen in de supermarkt op zaterdagmorgen. Daarna heb ik dat paard verkocht en andere aangekocht. Vervolgens heb ik mijn kinderen willen bieden wat ik mij niet heb kunnen permitteren.» Als junior en als jonge ruiter schreven Guillaume en zijn zus talrijke successen op hun naam. «Mijn pony Extie, is het beste paard dat ik ooit heb gehad» zegt Guillaume; terwijl zijn vader Extie beschrijft als een 'pingpong bal'.» Maar momenteel is het niet meer de bedoeling van Guillaume en Julie-Pascale om deel te nemen aan de grootste Grands Prix. Momenteel werken ze alle twee in het hoofdbedrijf van Picobello, een bedrijf gespecialiseerd in het verhuur van feestmateriaal, dat heel vaak samenwerkt met stallen die niet de nodige tijd hebben om evenementen zelf te verzorgen. « Zeven mensen werken op de stoeterij. We hebben twee huisruiters die de paarden trainen en mijn zus en ikzelf doen mee aan competities tijdens het weekend.» Het doel van Picobello is echter om jonge paarden op te leiden tot de 140-145cm categorie vooraleer ze te verkopen. «Ik geef er de voorkeur aan om aan professionelen te verkopen, dat is eenvoudiger. Het is ofwel ja, ofwel neen» vertelt Luc Ruant ons. Zonder twijfel worden fokpaarden vandaag de dag naar waarde geschat door de beste ruiters. De nummer één op de wereldranglijst sinds een vijftiental maanden, Scott Brash, heeft dank zij de eigenaars de verbazingwekkende Hello M’Lady (voorheen Picobello Gwindoline) kunnen kopen. De Indoctro-dochter eindigde vijfde op de Hong Kong Masters. Ze reed een dubbel foutloos parcours tijdens haar tweede Grand Prix 5*. In december behaalde ze ook een overwinning samen met de Schotse ruiter in een proef op de Olympia Horse Show in Londen. «Ze is een buitengewone merrie waarin ik heel sterk geloof» heeft haar ruiter al meermaals gezegd. Maar ze is niet de enige Picobello merrie waarin de Schot investeerde. Hij heeft overigens ook voor 50% geïnvesteerd in de eenjarige Kiss Gwindeline’s Picobello en in de driejarige Mabella. Momenteel verblijven deze merries nog in de stallen bij de familie Ruant, die er de grootste zorg aan besteedt. Alle infrastructuren zijn aangelegd om het grootste comfort te kunnen bieden aan hun paarden want hun welzijn blijft het belangrijkste voor de familie Ruant. Hun aandacht voor de klanten is eveneens opmerkelijk. De Ruants hebben overigens alles voorzien, zelfs huisvesting voor potentiële klanten die van ver komen; maar ze bieden ook een bredere ondersteuning aan, indien nodig, zelfs met coaching. Vooruit kijken naar de toekomst is de sleutel tot succes van Picobello. «Ik was de eerste in België die embryotransfers deed. Dat was 19 jaar geleden. De mensen waren zeer terughoudend tegenover embryo's, zoals vandaag het geval is met klonen. Nu doe ik bijna niks anders meer dan transfers. Dat laat me toe om te kijken naar de sterke eigenschappen van de merrie en precies te weten te komen welk type hengst erbij past. Ik neem geen jonge hengsten, ik geef altijd de voorkeur aan ervaren hengsten. Ik probeer om de juiste match te vinden ». Het is die correcte match die Luc Ruant wil verbeteren; maar het fokken is niet altijd even gemakkelijk. «Vandaag de dag staat Kannan nummer één op de lijst van de hengsten, dus iedereen zal hem willen hebben. Als men deze hengst kiest, moet ook de merrie van goede afkomst zijn, van paarden met springtalent, want anders heeft dat geen zin. Mensen die dit niet weten denken dat Kannan de Sylvester Stallone onder de paarden is en dat er automatisch een prachtig veulen geboren wordt». Een jong paard opleiden tot het hoogste niveau is niet altijd een gemakkelijke taak en Picobello streeft ernaar om daarvoor de beste systemen te installeren. «Van het ogenblik dat een paard bewijst dat het over goede kwaliteiten heeft en een goede gezondheid, dan is er geduld nodig om het beste uit het paard te halen. Volgens mij doorlopen paarden een cyclus van 7 jaar en het is pas op het einde van deze cyclus dat er geld mee te verdienen valt. Maar het is in het begin niet altijd gemakkelijk om met jonge paarden te werken, men moet deelnemen competities, de paarden doen wennen aan de paardentrailer, hen de pistes laten verkennen en daarbij heel nauwkeurig te werk gaan». Dit is de taak van Guillaume en Julie-Pascal, die de jonge paarden elk weekend meenemen naar competities. De vele deelnames van de twee ruiters aan Europese kampioenschappen voor junioren en jonge ruiters en hun medailles op Belgische kampioenschappen en op de Belgische Cup, geven de Picobello paarden de zekerheid dat ze kunnen rekenen op de ervaring van deze ruiters voor een optimale opleiding. Het Picobello «handelsmerk» is vandaag de dag aanwezig in de internationale wereld van de paardenfokkerij dank zij de registratie van een groot aantal producten onder de naam «Picobello». «Wanneer ik namen kies, probeer ik altijd om «Picobello» eraan toe te voegen. Voor ons is die publiciteit heel belangrijk. We proberen ook om een heel actieve internet site te creëren door er wekelijks nieuwsflashes aan toe te voegen; want anders bezoeken de mensen de site niet meer». Deze communicatietechniek blijkt dus goed te werken volgens de familie Ruant, die hoopt om snel een goede naambekendheid te verwerven. « Ik verwacht dat Picobello binnen 5 jaar een van de belangrijkste spelers zal zijn. We beginnen meerdere generaties van zeer goede paarden te hebben, die wereldwijd verkocht werden ». Bijvoorbeeld, de jonge merrie, Selle Français Diamond of Picobello, die verkocht werd aan een Amerikaanse, is één van de hoopvolle verwachtingen van Picobello. Verwachtingen die ze bevestigd zien aangezien deze Diamant de Semilly-dochter vorig jaar in Wellington drie keer in de prijzen viel in de categorie voor zevenjarige paarden. «Paarden zijn de dag van vandaag zo duur dat zelfs het kopen voor mensen met voldoende financiële middelen niet langer een eenvoudige zaak is. Het grote probleem vandaag is niet om ze te verkopen, maar om ze te vinden. Men moet een goede kijk op de zaken hebben om net die paarden op te merken die zich onderscheiden van de andere; maar ik geloof dat er meer goede paarden zijn dan men denkt. Ze zijn echter te snel uitgeblust.» De huidige economische snelle groei van nieuwe landen in opkomst, zoals Qatar, Saoedi-Arabië of zelfs Oekraïne (voornamelijk dank zij de miljardair Oleksander Onyschenko) en de kwaliteit van de paarden die door de jaren heen verbetert, hebben er toe bijgedragen dat de prijzen van de paarden blijven stijgen tot recordhoogtes (denk aan Palloubet d’Halong die Janika Sprunger verliet voor 12 miljoen euro). Vandaar dat mensen met een eerder bescheiden budget verstomd staan bij dergelijke gekke prijzen. « De paardenfokkerij in België is vandaag de dag de belangrijkste in de wereld. De Belgische fokkerij blijft één van de beste maar aangezien de Belgen met een bescheiden inkomen zich dergelijke paarden niet meer kunnen veroorloven, komen de kopers uit alle hoeken van de wereld. In tegenstelling met de fokkerijen in naburige landen, zoals in Frankrijk (waar bijvoorbeeld in "le Selle Français" kleinere, meer nerveuze paarden gefokt worden, eerder een beetje wild) of in Duitsland (waar grotere en zwaardere paarden gefokt worden), worden deze twee eigenschappen in België samengebracht, om ongeacht het gekozen stamboek, (BWP of SBS), producten op de markt te brengen met een uitstekende reputatie, zoals we die momenteel kennen», legt Luc Ruant uit. Bovendien werd onlangs Champion of Picobello Z, een van Picobello's hengsten, goedgekeurd voor het stamboek Zangersheide. Op zesjarige leeftijd, lieten de zoon van Contact vd Heffinck en de kleinzoon van Orlando zich dit jaar opmerken, ondermeer in Opglabeek, door een zesde plaats in de wacht te slepen bij een proef gereserveerd voor jonge paarden. De ambitie van Picobello houdt hier echter niet op. Het is inderdaad de bedoeling om maximaal uit te breiden, meer bepaald door nieuwe, grote ontwikkelingsprojecten te realiseren voor toekomstige jonge paarden. Picobello is steeds op zoek naar verbetering en denkt er niet aan om daarmee te stoppen, maar zal zich verder uitbreiden op een bescheiden manier en zich daarbij concentreren op het welzijn van de paarden. Hun vakkennis overtuigt steeds meer, nu Bertram Allen en ook Spencer Roe jonge fokpaarden gekocht hebben bij Picobello Horses. Zoals de 7-jarige Winner of Picobello Z, op dit moment onder het zadel van de jonge Britse ruiter in Portugal.
Hello M’Lady (voorheen Picobello Gwindoline), Zeta de Hus, Check of Picobello Z, Oak Grove’s Heartfelt (voorheen Verybelle du Seigneur) en zelfs Izzy by Picobello, worden (of werden) allemaal bereden door internationale, gerenommeerde ruiters zoals Eric Lamaze, Kevin Staut en Rolf Göran Bengtsson. Deze klinkende namen in de wereld van de show jumping hebben allemaal één ding gemeen: hun afkomst. Picobello Horses is het verhaal van een vader, Luc Ruant, en zijn kinderen, Guillaume en Julie Pascale. «Om een eigen paard te kunnen kopen, begon ik tussen mijn 16 en 18 jaar met het verkopen van konijnen in de supermarkt op zaterdagmorgen. Daarna heb ik dat paard verkocht en andere aangekocht. Vervolgens heb ik mijn kinderen willen bieden wat ik mij niet heb kunnen permitteren.» Als junior en als jonge ruiter schreven Guillaume en zijn zus talrijke successen op hun naam. «Mijn pony Extie, is het beste paard dat ik ooit heb gehad» zegt Guillaume; terwijl zijn vader Extie beschrijft als een 'pingpong bal'.» Maar momenteel is het niet meer de bedoeling van Guillaume en Julie-Pascale om deel te nemen aan de grootste Grands Prix. Momenteel werken ze alle twee in het hoofdbedrijf van Picobello, een bedrijf gespecialiseerd in het verhuur van feestmateriaal, dat heel vaak samenwerkt met stallen die niet de nodige tijd hebben om evenementen zelf te verzorgen. « Zeven mensen werken op de stoeterij. We hebben twee huisruiters die de paarden trainen en mijn zus en ikzelf doen mee aan competities tijdens het weekend.» Het doel van Picobello is echter om jonge paarden op te leiden tot de 140-145cm categorie vooraleer ze te verkopen. «Ik geef er de voorkeur aan om aan professionelen te verkopen, dat is eenvoudiger. Het is ofwel ja, ofwel neen» vertelt Luc Ruant ons. Zonder twijfel worden fokpaarden vandaag de dag naar waarde geschat door de beste ruiters. De nummer één op de wereldranglijst sinds een vijftiental maanden, Scott Brash, heeft dank zij de eigenaars de verbazingwekkende Hello M’Lady (voorheen Picobello Gwindoline) kunnen kopen. De Indoctro-dochter eindigde vijfde op de Hong Kong Masters. Ze reed een dubbel foutloos parcours tijdens haar tweede Grand Prix 5*. In december behaalde ze ook een overwinning samen met de Schotse ruiter in een proef op de Olympia Horse Show in Londen. «Ze is een buitengewone merrie waarin ik heel sterk geloof» heeft haar ruiter al meermaals gezegd. Maar ze is niet de enige Picobello merrie waarin de Schot investeerde. Hij heeft overigens ook voor 50% geïnvesteerd in de eenjarige Kiss Gwindeline’s Picobello en in de driejarige Mabella. Momenteel verblijven deze merries nog in de stallen bij de familie Ruant, die er de grootste zorg aan besteedt. Alle infrastructuren zijn aangelegd om het grootste comfort te kunnen bieden aan hun paarden want hun welzijn blijft het belangrijkste voor de familie Ruant. Hun aandacht voor de klanten is eveneens opmerkelijk. De Ruants hebben overigens alles voorzien, zelfs huisvesting voor potentiële klanten die van ver komen; maar ze bieden ook een bredere ondersteuning aan, indien nodig, zelfs met coaching. Vooruit kijken naar de toekomst is de sleutel tot succes van Picobello. «Ik was de eerste in België die embryotransfers deed. Dat was 19 jaar geleden. De mensen waren zeer terughoudend tegenover embryo's, zoals vandaag het geval is met klonen. Nu doe ik bijna niks anders meer dan transfers. Dat laat me toe om te kijken naar de sterke eigenschappen van de merrie en precies te weten te komen welk type hengst erbij past. Ik neem geen jonge hengsten, ik geef altijd de voorkeur aan ervaren hengsten. Ik probeer om de juiste match te vinden ». Het is die correcte match die Luc Ruant wil verbeteren; maar het fokken is niet altijd even gemakkelijk. «Vandaag de dag staat Kannan nummer één op de lijst van de hengsten, dus iedereen zal hem willen hebben. Als men deze hengst kiest, moet ook de merrie van goede afkomst zijn, van paarden met springtalent, want anders heeft dat geen zin. Mensen die dit niet weten denken dat Kannan de Sylvester Stallone onder de paarden is en dat er automatisch een prachtig veulen geboren wordt». Een jong paard opleiden tot het hoogste niveau is niet altijd een gemakkelijke taak en Picobello streeft ernaar om daarvoor de beste systemen te installeren. «Van het ogenblik dat een paard bewijst dat het over goede kwaliteiten heeft en een goede gezondheid, dan is er geduld nodig om het beste uit het paard te halen. Volgens mij doorlopen paarden een cyclus van 7 jaar en het is pas op het einde van deze cyclus dat er geld mee te verdienen valt. Maar het is in het begin niet altijd gemakkelijk om met jonge paarden te werken, men moet deelnemen competities, de paarden doen wennen aan de paardentrailer, hen de pistes laten verkennen en daarbij heel nauwkeurig te werk gaan». Dit is de taak van Guillaume en Julie-Pascal, die de jonge paarden elk weekend meenemen naar competities. De vele deelnames van de twee ruiters aan Europese kampioenschappen voor junioren en jonge ruiters en hun medailles op Belgische kampioenschappen en op de Belgische Cup, geven de Picobello paarden de zekerheid dat ze kunnen rekenen op de ervaring van deze ruiters voor een optimale opleiding. Het Picobello «handelsmerk» is vandaag de dag aanwezig in de internationale wereld van de paardenfokkerij dank zij de registratie van een groot aantal producten onder de naam «Picobello». «Wanneer ik namen kies, probeer ik altijd om «Picobello» eraan toe te voegen. Voor ons is die publiciteit heel belangrijk. We proberen ook om een heel actieve internet site te creëren door er wekelijks nieuwsflashes aan toe te voegen; want anders bezoeken de mensen de site niet meer». Deze communicatietechniek blijkt dus goed te werken volgens de familie Ruant, die hoopt om snel een goede naambekendheid te verwerven. « Ik verwacht dat Picobello binnen 5 jaar een van de belangrijkste spelers zal zijn. We beginnen meerdere generaties van zeer goede paarden te hebben, die wereldwijd verkocht werden ». Bijvoorbeeld, de jonge merrie, Selle Français Diamond of Picobello, die verkocht werd aan een Amerikaanse, is één van de hoopvolle verwachtingen van Picobello. Verwachtingen die ze bevestigd zien aangezien deze Diamant de Semilly-dochter vorig jaar in Wellington drie keer in de prijzen viel in de categorie voor zevenjarige paarden. «Paarden zijn de dag van vandaag zo duur dat zelfs het kopen voor mensen met voldoende financiële middelen niet langer een eenvoudige zaak is. Het grote probleem vandaag is niet om ze te verkopen, maar om ze te vinden. Men moet een goede kijk op de zaken hebben om net die paarden op te merken die zich onderscheiden van de andere; maar ik geloof dat er meer goede paarden zijn dan men denkt. Ze zijn echter te snel uitgeblust.» De huidige economische snelle groei van nieuwe landen in opkomst, zoals Qatar, Saoedi-Arabië of zelfs Oekraïne (voornamelijk dank zij de miljardair Oleksander Onyschenko) en de kwaliteit van de paarden die door de jaren heen verbetert, hebben er toe bijgedragen dat de prijzen van de paarden blijven stijgen tot recordhoogtes (denk aan Palloubet d’Halong die Janika Sprunger verliet voor 12 miljoen euro). Vandaar dat mensen met een eerder bescheiden budget verstomd staan bij dergelijke gekke prijzen. « De paardenfokkerij in België is vandaag de dag de belangrijkste in de wereld. De Belgische fokkerij blijft één van de beste maar aangezien de Belgen met een bescheiden inkomen zich dergelijke paarden niet meer kunnen veroorloven, komen de kopers uit alle hoeken van de wereld. In tegenstelling met de fokkerijen in naburige landen, zoals in Frankrijk (waar bijvoorbeeld in "le Selle Français" kleinere, meer nerveuze paarden gefokt worden, eerder een beetje wild) of in Duitsland (waar grotere en zwaardere paarden gefokt worden), worden deze twee eigenschappen in België samengebracht, om ongeacht het gekozen stamboek, (BWP of SBS), producten op de markt te brengen met een uitstekende reputatie, zoals we die momenteel kennen», legt Luc Ruant uit. Bovendien werd onlangs Champion of Picobello Z, een van Picobello's hengsten, goedgekeurd voor het stamboek Zangersheide. Op zesjarige leeftijd, lieten de zoon van Contact vd Heffinck en de kleinzoon van Orlando zich dit jaar opmerken, ondermeer in Opglabeek, door een zesde plaats in de wacht te slepen bij een proef gereserveerd voor jonge paarden. De ambitie van Picobello houdt hier echter niet op. Het is inderdaad de bedoeling om maximaal uit te breiden, meer bepaald door nieuwe, grote ontwikkelingsprojecten te realiseren voor toekomstige jonge paarden. Picobello is steeds op zoek naar verbetering en denkt er niet aan om daarmee te stoppen, maar zal zich verder uitbreiden op een bescheiden manier en zich daarbij concentreren op het welzijn van de paarden. Hun vakkennis overtuigt steeds meer, nu Bertram Allen en ook Spencer Roe jonge fokpaarden gekocht hebben bij Picobello Horses. Zoals de 7-jarige Winner of Picobello Z, op dit moment onder het zadel van de jonge Britse ruiter in Portugal.