Ook in de vierde kwalificatiewedstrijd van de Longines FEI world cup, die in het Italiaanse Verona werd verreden, was er een hoofdrol weggelegd voor een Nederlandse combinatie. Deze keer was het Maikel van der Vleuten (Someren) met de KWPN goedgekeurde hengst VDL Groep Verdi TN N.O.P., die door tweede te worden een glansrol opeiste. Bart Bles (Babberich), die met Lord Sandro DDH ook aan de start verscheen, liep in het basisparcours tegen een foutje aan en eindigde als 24ste.
"Het ging erg hard", merkte Maikel van der Vleuten direct na zijn barrage rit op. Hij stuurde Verdi rond in 35.52 sec. en noteerde daarmee de op één na snelste tijd. "Ik kan mezelf niet verwijten ergens iets te hebben laten liggen. Toen ik de direct na mij rijdende Bertram Allen zag rijden realiseerde ik me dat ik in de wending naar de één na laatste hindernis misschien iets korter had kunnen wenden zoals hij deed, maar dat was wel uiterst risicovol. Ik heb de barrage exact zo kunnen rijden als ik hem had gepland", vertelde Maikel, die in de lijn na de laatste hindernis nog even op een klein bokje van Verdi werd getrakteerd. "Dat was niet echt van invloed op mijn tijd, want ik was 0.6 sec. langzamer dan Allen en dat bokje kostte me de zege echt niet". Over het basisparcours was hij goed te spreken: "Het was moeilijk maar fair gebouwd en de halve afstanden die er in zaten passen mij en Verdi wel. Ik kan de galopsprong van Verdi heel gemakkelijk verruimen en dan passend toe rijden. Ik ben blij met deze tweede plaats, want ik had de punten echt nodig. In Oslo en Helsinki waar ik van start ging lukte het net niet, maar nu gelukkig wel".
Het was een zware wedstrijd waarin vooral op de driesprong - oxer, oxer steil - veel fouten werden gemaakt. Bart Bles, die vrijdagavond nog derde werd in een kwalificatie met hindernissen tot een hoogte van 1.55m, kreeg nu met Lord Sandro te maken met een fout in het basisparcours. "Mijn paard sprong op de tweede oxer net niet voldoende door, alhoewel ik volgens mij wel met veel been kwam. In die oxer moest je best een beetje geluk hebben en dat had ik daar even niet", aldus Bart Bles, die de lijnen in het parcours moeilijk vond. Het waren veel halve afstanden, waardoor je steeds moest schakelen. Daarbij waren de oxers erg breed, waardoor de paarden veel van hun krachten verbruikten".
