Net als vorig jaar was een enkele wending cruciaal in de barrage van de Grote Prijs van Jumping Indoor Maastricht (JIM). Was het toen een hele scherpe wending naar rechts na een oxer, nu was het wederom een nog scherpere wending naar rechts na een steilsprong. Beide keren reed Maikel van der Vleuten (Someren) met de schimmel VDL Groep Sapphire B als enige die wending perfect en beide malen bracht dat hem de zege. Dit tot teleurstelling van de Limburger Tim Hendrix (Baarlo), die met Cedrick als eerste van start ging in de barrage en tot dat moment de leiding in handen had. Albert Zoer (Echten) legde beslag op de derde plaats met Gigolo.
De wedstrijd kende een vreemd verloop. De eerste twee starters reden foutloos rond en royaal binnen de tijd. "Dat had ik zeker niet verwacht, want volgens mij had ik best een zwaar parcours neergezet. Jazeker, ik raakte iets bedrukt na die eerste twee. Gelukkig herstelde het beeld zich snel, want uiteindelijk hadden we tien foutloze combinaties en dat was ook wat ik verwachtte", vertelde de altijd eerlijke parcoursbouwer Louis Konickx. In diezelfde eerlijkheid bekende Konickx de wending die Maikel van der Vleuten de zege bracht niet te hebben gezien. "Het stond heel erg krap en het zijn absoluut geen mooie wendingen en als je ze niet kunt rijden dan moet je dat op zeker niet doen".
"Ik had Tim Hendrix een hele strakke snelle ronde zien rijden. Zijn paard Cedrick is een heel snel paard, dus wilde ik winnen dan moest ik - net als vorig jaar - iets riskeren. Ik moest dus in die ene meer dan haakse wending alle risico nemen. Ik kreeg op de steilsprong die richting uitgang gebouwd stond een perfecte afstand en Sapphire landde direct achter de hindernis, waardoor ik meteen naar rechts weg kon draaien en ook passend bij de laatste hindernis kwam. Uiteindelijk had ik op Hendrix een halve seconde voorsprong op de streep en dat maakt wel duidelijk dat net als vorig jaar deze wending de beslissing bracht", vertelde een gelukkige Maikel van der Vleuten.
Tim Hendrix erkende een fractie te hebben gebaald dat Maikel als laatste starter onder zijn tijd wist te duiken. "Ik zakte even door de grond, maar Maikel is een geweldige ruiter en een fantastische winnaar. Mijn paard Cedrick heeft werkelijk ongelooflijk gesprongen en ik blijf oefenen. In alle eerlijkheid had ik de wending die Maikel reed wel gezien, maar was voor mijzelf tot de conclusie gekomen dat wanneer ik voluit buitenom door zou rijden ik vermoedelijk net zo snel zou zijn als wanneer ik binnendoor was gereden. Daarbij het risico lopend dat we dan ook nog een fout op de laatste hadden gehad", aldus Tim Hendrix.
Ook show director Frank Kemperman was een tevreden organisator. "We hebben 10% meer bezoekers getrokken dan vorig jaar, van 20.000 naar 22.000 mensen. Ik heb zeker nog wel wensen en zullen stapje voor stapje verder gaan om het JIM te verbeteren.
Net als vorig jaar was een enkele wending cruciaal in de barrage van de Grote Prijs van Jumping Indoor Maastricht (JIM). Was het toen een hele scherpe wending naar rechts na een oxer, nu was het wederom een nog scherpere wending naar rechts na een steilsprong. Beide keren reed Maikel van der Vleuten (Someren) met de schimmel VDL Groep Sapphire B als enige die wending perfect en beide malen bracht dat hem de zege. Dit tot teleurstelling van de Limburger Tim Hendrix (Baarlo), die met Cedrick als eerste van start ging in de barrage en tot dat moment de leiding in handen had. Albert Zoer (Echten) legde beslag op de derde plaats met Gigolo.
De wedstrijd kende een vreemd verloop. De eerste twee starters reden foutloos rond en royaal binnen de tijd. "Dat had ik zeker niet verwacht, want volgens mij had ik best een zwaar parcours neergezet. Jazeker, ik raakte iets bedrukt na die eerste twee. Gelukkig herstelde het beeld zich snel, want uiteindelijk hadden we tien foutloze combinaties en dat was ook wat ik verwachtte", vertelde de altijd eerlijke parcoursbouwer Louis Konickx. In diezelfde eerlijkheid bekende Konickx de wending die Maikel van der Vleuten de zege bracht niet te hebben gezien. "Het stond heel erg krap en het zijn absoluut geen mooie wendingen en als je ze niet kunt rijden dan moet je dat op zeker niet doen".
"Ik had Tim Hendrix een hele strakke snelle ronde zien rijden. Zijn paard Cedrick is een heel snel paard, dus wilde ik winnen dan moest ik - net als vorig jaar - iets riskeren. Ik moest dus in die ene meer dan haakse wending alle risico nemen. Ik kreeg op de steilsprong die richting uitgang gebouwd stond een perfecte afstand en Sapphire landde direct achter de hindernis, waardoor ik meteen naar rechts weg kon draaien en ook passend bij de laatste hindernis kwam. Uiteindelijk had ik op Hendrix een halve seconde voorsprong op de streep en dat maakt wel duidelijk dat net als vorig jaar deze wending de beslissing bracht", vertelde een gelukkige Maikel van der Vleuten.
Tim Hendrix erkende een fractie te hebben gebaald dat Maikel als laatste starter onder zijn tijd wist te duiken. "Ik zakte even door de grond, maar Maikel is een geweldige ruiter en een fantastische winnaar. Mijn paard Cedrick heeft werkelijk ongelooflijk gesprongen en ik blijf oefenen. In alle eerlijkheid had ik de wending die Maikel reed wel gezien, maar was voor mijzelf tot de conclusie gekomen dat wanneer ik voluit buitenom door zou rijden ik vermoedelijk net zo snel zou zijn als wanneer ik binnendoor was gereden. Daarbij het risico lopend dat we dan ook nog een fout op de laatste hadden gehad", aldus Tim Hendrix.
Ook show director Frank Kemperman was een tevreden organisator. "We hebben 10% meer bezoekers getrokken dan vorig jaar, van 20.000 naar 22.000 mensen. Ik heb zeker nog wel wensen en zullen stapje voor stapje verder gaan om het JIM te verbeteren.