Dit weekend is er het jeugd BK, voor jou een herinnering van 2 jaar geleden. Hoe is je overstap sindsdien verlopen? Het is nu voor echt?

Al heb ik het voordeel dat de U25 bestaat. Wat daarbij enorm geholpen heeft, is mijn selectie in de Young Riders Academy. Het is om te beginnen een eer en opportuniteit om hiervoor geselecteerd te worden. Dankzij de Academy krijg je buitengewone kansen om te leren bij de grootste namen in onze sport. Ik denk in mijn geval aan Franke Sloothaak, Steve Guerdat en de broers Schröder. Via de Young Rider Academy krijg je ook toegang tot een CSI 5* wedstrijd. Zo heb ik mijn eerste wereldbeker in Leipzig mogen springen. Al die faciliteiten hebben mijn overstap van jeugdruiter naar prof vergemakkelijkt. Bij de Schröders heb ik veel opgestoken omdat ik op termijn ook een stal wil opbouwen met mijn broer.

Jij weet inmiddels welk pad je wilt bewandelen?

Op termijn is het de bedoeling om het aan te pakken zoals de Schröders. Met enkel sport komt er onvoldoende geld in het laatje. Handel en training hoort er ook bij. Daarom is hun bewezen aanpak zo leerrijk. En Gerco Schröder heeft zich simultaan kunnen onderscheiden op het hoogste niveau. Dat opent dan weer deuren voor de handel. Momenteel is het nog een beetje zoeken, het is wel een project dat we op lange termijn willen realiseren. En we zijn mijn broer Cis en ik.

Hoe is vandaag jullie verhouding?

Vroeger zeiden ze dat hij meer talent had en dat is nog waar ook. Cis leidt nu hoofdzakelijk onze jonge paarden op en heeft daar veel meer gevoel voor. Ik rijd de paarden liever als ze al een beetje luisteren.

Je draait goed mee in het internationaal circuit. Hoeveel beter ben jij de voorbije twee jaar geworden?

Vroeger dacht ik niet te veel na, wat toen goed was. Nu ik prof ben neem ik het allemaal serieuzer. Ik hecht meer belang aan dressuur, management en details. Ik ben prof en het is nu professioneler. Dankzij inzichten van de Young Rider Academy en de contacten met profruiters op internationale wedstrijden.

Je klinkt gretig en enthousiast. Wist je al langer dat je profruiter wilde worden?

Toch wel. Ik heb mijn middelbaar diploma en dat volstaat. Ik zou nooit iets liever willen doen dan met paarden samenwerken. Ach school, paarden hebben me altijd meer geïntrigeerd. Toen ik klein was stond er thuis een stalletje met twee paarden. Nu iets meer. Mijn vader reed vroeger. Eerst bij de buurman. Vervolgens kwam het huis naast de buurman te koop, heeft hij dat gekocht en zijn eigen stal gezet. Ik deelde met mijn tweelingbroer een Shetlander waarmee we in de weide reden. Zonder zadel, enkel met een halster. Ik heb ook atletiek gedaan en BMX, maar altijd teruggekeerd naar de paarden. Met paarden bezig zijn was plezant, al had ik aanvankelijk geen sportieve ambities.

Ik rijd nu beroepshalve, deeltijds bij Optimus en deeltijds thuis, al heb ik het nog nooit ervaren als werken.

Je hebt misschien niet veel geleerd op school, maar wat hebben de paarden je geleerd?

Geduld. Dat had ik vroeger niet. Ik wilde altijd veel en hoog springen. Zelfs met Minte. Mijn ouders hebben me vaak moeten terugfluiten. Hetzelfde als iets niet lukte. Ik ben rustiger geworden op en door de paarden. Ik ben de laatste 7 jaar niet meer boos geweest. En dat hebben de paarden me geleerd. Boos worden heeft totaal geen zin. Integendeel, dat werkt contraproductief. Die leerschool alleen al maakt een leven met paarden zo mooi en rijk.

Verantwoordelijkheid, dat hebben paarden me ook geleerd. In mijn ponytijd is het wel eens gebeurd dat ik na het rijden de beenbeschermers vergat af te doen. Met als gevolg dat mijn pony de dag nadien dikke benen had. Erg hé. Dat is me geen twee keer overkomen. Paardrijden is meer dan rijden. Het welzijn van mijn paard is mijn eerste bekommernis. Er veel mee bezig zijn, veel afwisseling geven, respecteren. En een propere stal, dat vind ik ook belangrijk. Minte apprecieert dat, anders zou ze dat allemaal niet doen voor mij. Dat gevoel geeft ze me wel en dat is het mooiste.

Je werd bekend met Minte vd Bisschop. Hoe is zij in je stal verzeild?

Mijn ouders hadden al enkele paarden gekocht bij Bart Van Hove en hij stuurde een video door van de toen vijfjarige Minte. Mijn vader was enthousiast en wilde haar wel eens proberen. Initieel voor mijn broer Cis. Hij kon die dag niet en dan heeft mijn zus Ella Minte geprobeerd. We hebben ze gekocht en Ella is begonnen met Minte.

Jij keek er niet naar?

Niet echt. We rijden met drie thuis en Minte was aan Ella toegewezen. Het was haar paard en bij mij viel ze niet op. Ik had zeker geen wauw gevoel toen ik Minte zag. Tot mijn zus een jaar later ging studeren en ik Minte begon te rijden. Ik had toen nooit gedacht dat ze het BK Young Riders zou springen. Ik heb Minte onderschat. Als zesjarige sprong ze 1.20m. Een jaar later 1.30m. Goed, ze zit op schema. Maar gaat ze ook 1.35m springen? Ja hoor. Maar zal ze 1.40m springen? Dat zal wel haar limiet zijn. Elk jaar stelden we ons de vraag of ze wel de volgende stap zou kunnen zetten. Ja dus, elk jaar maakte ze moeiteloos de volgende stap. Op uitzondering van mijn vader heeft iedereen getwijfeld aan Minte. Nu is ze de queen van de stal. Als ze nog maar kucht, wordt de dierenarts gebeld (lacht). Onze keuken geeft zicht op een kleine weide die voor haar gereserveerd is, zodat we ze altijd zien als ze buiten staat.

Is Minte thuis anders dan op wedstrijd?

Ja, vandaar misschien ook mijn vooroordeel in het verleden. Als je ze thuis ziet springen, denk je nooit dat ze 5* kan springen. Thuis en zelfs op wedstrijd in de paddock springt ze heel gewoon. Als ze in de ring komt, ondergaat ze een metamorfose en wordt ze een topspringpaard. Wat dat betreft is ze een echt competitiebeestje. Je voelt ze gewoon accelereren in de piste. Thuis doet ze dat niet, ook niet op een trainingsparcours. Dan zou je ze nooit kopen.

 

Je maakt deel uit van het Talententeam. Welke meerwaarde heeft Paardensport Vlaanderen je gegeven?

Heel veel, op veel aspecten die misschien niet direct met paardrijden te maken hebben en toch belangrijk zijn in je ontwikkeling. Vorige week bijvoorbeeld heb ik een zeer interessante sessie gevolgd over mediatraining. Hoe ga je in de media om me je successen en tegenslagen? Hoe profileer je je op sociale media? De meeste initiatieven zijn zeer lovend en belangrijk. Collectieve trainingen horen daar ook bij. Je maakt kennis met ruiters en trainers en verwerft zo andere inzichten. Het Talentenplan verruimt je horizon.

Op je laatste BK won je goud. Staat dat dit jaar terug op je verlanglijstje?

Het BK wel, dat goud zal niet simpel zijn. Het is nu met de grote jongens hé! Het BK is zeker mijn hoofddoel van dit jaar.