Het leek wel alsof we op voorhand aanvoelden dat Constant Van Paesschen een schitterende week ging beleven in Doha, want we hadden hem gevraagd om een BLOG te schrijven over zijn deelname. Op maandag vertrekken we in de ochtend richting Doha. Toen ik en mijn moeder daar aankwamen was het al avond, het was al pikdonker toen we landen. De mooie verlichte gebouwen zijn prachtig. Ze zijn super groot en in alle kleuren verlicht. Toen we in de wagen waren richting het hotel, zagen we ze nog veel beter dan in het vliegtuig. Toen we aan het hotel aankwamen en in de kamer waren ging ik snel douchen en dan het bed in. De volgende ochtend nam ik een goed ontbijt en dan gingen we richting de wedstrijd. Toen we daar aankwamen kon ik niet geloven wat ik zag. Het stadion was ongelofelijk groot en mooi. Alles tot in het detail was gewoon prachtig. Mijn 2 paarden waren maandag aangekomen en ze zagen er goed uit. Ik reed ze beide een keertje in de ochtend en reed ze terug in de avond. Tussendoor ging mijn groom Veronique met mijn 2 paarden nog eens stappen. Toen ik terug was van de wedstrijd ging ik snel douchen en dan ging ik samen met mijn sponsor Alain Van Campenhoudt en mijn moeder gaan eten. Het was een aangename avond. Woensdag, na een goede nacht en een lekker ontbijt ging ik naar mijn paarden. Ze waren goed fris en ze leken niet onder de indruk van de grote piste en de mooie tribunes naast de piste. Nadat ik ze gereden had gingen we samen met mijn sponsor in de stad gaan eten. Dat visrestaurant was echt abnormaal lekker! Na het restaurant ging ik gaan rusten. Morgen is de grote dag. Ik zal Citizenguard Toscan in de kleine tour rijden en Citizenguard Rioso in de grote tour. Deze avond komt mijn papa hier ook aan. Ik moet mijn coach er natuurlijk ook bij hebben. Met de hulp van mijn moeder en vader ben ik toch meer op mijn gemak. Op donderdag was het dan onze eerste dag dat we eindelijk mochten springen. Na het ontbijt ging ik snel Toscan en Rioso gaan losrijden. Toen ik terug in het hotel was ging ik snel gaan lunchen met mijn ouders en Alain. We konden niet meer wachten tot dat de concours echt zou beginnen. In de 1m45 proef waar ik Toscan in reed kreeg ik een foutje, maar hij sprong in het algemeen wel goed. Ik was er blij mee. De volgende proef was de dikke tour. Het stond meteen aan de maat. Een dikke proef voor mijn Rioso. De eerste ronde waren we foutloos en ze sprong echt super goed. Iedereen was tevreden. Na een poosje was de proef gedaan en moesten we de jump off rijden. Ze sprong weer foutloos en dit leverde ons een mooie 3e plaats op. Die avond was al een geslaagde avond. Iedereen was super blij. Nadat we ze alle twee worteltjes gaven gingen we naar het hotel en dan het bed in. Vrijdagochtend ging ik de twee paardjes gaan rijden en dan was het lang wachten voor de avondproef. Ik ging terug naar het hotel om wat te rusten. Toen ik juist ging liggen kreeg ik een bericht van mijn moeder met de vraag of ik met Enda Caroll, Mark Mcauley en Geir Gullikson en zijn zoon wou gaan jetskieën. En zoals mijn moeder wel kon verwachten was ik snel aan het strand om mee te gaan. We hebben ons super goed geamuseerd. Enda belandde zelfs met zijn jetski op een klein eilandje. We wisten niet hoe hij dit had gedaan, maar we zagen hem toch naar ons zwaaien naast zijn jetski. Dit was echt heel plezant. Na een mooi uurtje jetskieën gingen we weer naar het hotel en dan naar de wedstrijdplaats. Het was een 1m55 proef. Een serieuze proef. Ik maakte zelf een domme fout, Toscan kon er niets aan doen. Ik was natuurlijk zeer ontgoocheld, maar Toscan sprong goed. Morgen is de grote dag dus ging ik vroeg gaan slapen. Zaterdag, vandaag is de grote dag, ik ging die ochtend mijn 2 paardjes rijden en ze voelden goed aan. Nadat ik mij was gaan omkleden en terug naar de wedstrijd ging was het tijd om Rioso te springen. Ik moest als eerste binnen. Ik reed zelf niet goed en we waren alle twee een beetje flauw en niet zo geconcentreerd. Na mijn 2 fouten met Rioso was ik wel heel ontgoocheld. Ik ging alleen zitten en bleef een uurtje alleen. Eventjes tot rust komen en alle puntjes weer op de i zetten. Ik zat te wachten in de tribune met mijn vader (we waren alle twee aan het wachten om te gaan verkennen). De verkenning was open en we stapte elk apart het parcours af. Na de eerste keer begon ik opnieuw. Toen ging ik met mijn vader overleggen en stapte we alles weer af. Het was hoog en moeilijk. We wisten niet goed wat het zou geven. Toen ik binnen ging keek ik nog eens goed rond en ging ik ons plan proberen te volgen. Het lukte ons ook! Toscan sprong super, we waren allemaal super tevreden zowel papa en Mama, Alain en natuurlijk Veronique en mezelf. Toscan kreeg toen wel heel veel snoepjes. Ik kreeg al onmiddellijk een paar telefoontjes van mijn vrienden. Nu begon alles terug van nul. Ik ging de tweede ronde verkennen en die was weer hoog en moeilijk. we hadden wel een plan. Ik zag wel dat er veel in de fout gingen en ik probeerde mijn rit te doen. Toscan was weer foutloos, maar we kregen een puntje tijd. Ik was toch ontgoocheld, maar zo blij dat we deze hindernissen weer nul sprongen. We waren 5de! Het was natuurlijk onverwacht, de grote verrassing voor iedereen en natuurlijk ook voor mezelf. Het was een geweldige week. Ik kan mijn team, mijn sponsors, mijn eigenaars en mijn ouders nooit genoeg bedanken voor wat ze voor mij doen. Volgende week is weer een andere week. Nu is het weer van nul beginnen. Niet elke week zal zo een happy end hebben. En als ik thuis ben is het weer het dagelijkse werk. Al mijn paarden werken en naar de volgende wedstrijd werken. Doha, ik zal je niet snel vergeten.
