Van bij het begin was Damien Haelterman één van de ruiters van het Equteam. Een team dat via Equnews een leuke duw in de rug krijgt om zo door te stoten naar een hoger niveau. Je kan stellen dat we via het team proberen het pad licht te effenen. Vandaag presteert Damien op een internationaal CSI5* niveau, tijd om even een bezoek te brengen bij de springruiter en de Haras de Laubry.

Haras de Laubry is een sterke naam in de fokkerij maar tevens ook de springsport, hoe wordt er intern omgegaan met die tweeledigheid?

Jaarlijks verwelkomen we 15 tot 20 nieuwe veulens. Op twee à driejarige leeftijd maken we reeds een eerste selectie met het oog op de sport. Vanaf de vierde lente komen de jonge paarden in het werk. Het is belangrijk dat een paard zichzelf kan ontwikkelen. Daarom gaan we initieel niet zwaar te werk met ze. We werken ze op tot ze licht enkele sprongetje kunnen nemen. Indien dat feilloos verloopt mogen ze opnieuw enkele maanden van de weide genieten. Eenmaal terug in het werk beginnen we aan de wedstrijdtrainingen. Op die manier proberen we onze eigen fokproducten meer en meer te linken met de sport.

Heb je nieuwe projecten voor de stal?

Stilstaan is achteruitgaan. We moeten blijven investeren en ontwikkelen. Op de agenda staat zo de bouw van twee nieuwe gebouwen voor de fokkerij. Vandaag hebben we 45 stallen, maar dat is te weinig voor de sportpaarden en fokkerij gecombineerd. Daarom wordt er een nieuw gebouw gebouwd. Dit zal de thuishaven worden van de veulens en in direct contact staan met de weides. Verder moeten we onze burelen uitbreiden.

Recent sprong Echo de Laubry nog naar een tweede plaats in Versailles. Dit onder het zadel van Denis Lynch. Is deze combinatie bij jullie ontstaan?

Ik heb Echo verkocht als zesjarige. Toen verhuisde hij naar Zweden bij Royne Zetterman. Toen sprong ik nog niet op het niveau dat ik vandaag spring. Bij de zesjarigen sprong Echo steeds foutloos op Belgische bodem. Hoewel hij zo z'n eigen stijl heeft was het een beloftevol paard en dat blijkt dit jaar nog maar eens. Het is altijd leuk om te zien dat het werk van je team zo'n geweldige viervoeters kan produceren.

Jijzelf was onlangs present tijdens de CSI3* in Lummen. Wat was je gevoel?

Voor Hooligan en mezelf was het onze tweede buitenwedstrijd van het jaar. Voordien kwamen we enkel aan de start in Lanaken. Deze hengst blijft me verbazen. In de 1.50m hoge Grote Prijs sprong hij mooi foutloos rond. Ook met Hamilton onder het zadel blik ik tevreden terug. Elke dag noteerden we een foutloze omloop. Ook met Hooligan's halfzus, Imandra de Laubry bleef het bij enkele foutloze omlopen. Imandra ontwikkelt heel positief, waarschijnlijk wordt ze m'n nieuw Grand Prix-paard.

Je beschikt over een enorme stal paarden. Is er eentje waar je een speciale band met hebt?

Zonder twijfel: Hooligan! Samen hebben we onze eerste CSI5* Grote Prijs in Mechelen gereden, dit is zonder twijfel tot op heden m'n mooiste sportieve herinnering. Een paard als "Hooli" zal ik niet snel terugvinden. Je hoort de wereldtop vaak spreken over die 'once in a lifetime' paarden, voor mij is dat zonder twijfel Hooligan.

Naar welke ruiter kijk je op? Wie is je voorbeeld?

Ik heb een enorme waardering voor Gregory Wathelet. Gregory heeft een indrukwekkend palmares bijeen gesprongen. Verder kijk ik enorm op naar Ludger Beerbaum en Michael Whitaker. Beiden springen sinds 'jaar en dag' op een wereldniveau. Ze slagen erin leerlingen op datzelfde niveau te brengen en gelijktijdig hun positie te behouden.