Vorige week werd de finale van de Gouden Laars in Wieze afgewerkt. De youngriders werkten hun finale af op donderdag, vrijdag en zaterdag door deel te nemen aan de CSI2* proeven. Amazone Axelle Druyts heeft een BLOG geschreven over haar deelname. Woensdag, om 13u30 zijn we thuis vertrokken richting Wieze. Op de ring van Antwerpen stonden we meteen al in de fille. Maar uiteindelijk zijn we er toch goed geraakt. Eens in Wieze aangekomen hebben we alles geïnstalleerd en zijn we naar de vet check gegaan. Boalt was in zijn nopjes dat hij na al die tijd terug op een internationale concours kon gaan. Ik deed de vet chek met hem, maar na enkele passen te lopen deed mijn genezen enkel opnieuw pijn. Ik dacht bij mezelf 'als dat morgen maar over is'. Ik heb hem 's avonds nog los gereden en hij voelde super fit aan. Ik ben met veel vertrouwen gaan slapen die avond. Donderdagvoormiddag heb ik voor school zitten werken en mocht ik op het secretariaat het internet gebruiken. De namiddag duurde erg lang! Mijn proef ging pas om 18u van start en ik had pas het nummer 97. Naarmate de proef vorderde nam de stress toe. Toen ik naar de stal ging om me klaar te maken kon ik bijna niet meer stappen. De stress zat in mijn benen! Het inspringen verliep goed en dan moest ik binnen. Tot aan de 4e hindernis ging alles super, maar dan geraakte ik even de weg kwijt. Ik kon het nog net op tijd corrigeren, maar kreeg dan 2 springfouten. Ik was super tevreden over mijn paard, maar ik had mezelf wel iets kunnen doen, maar ja, de stress zeker. Donderdagavond ben ik nog naar huis gegaan omdat ik vrijdag stage lessen moest geven in Antwerpen. De mama was in Wieze gebleven om voor Boalt te zorgen. Ik hoopte om op tijd terug te zijn want ik moest lesgeven tot 16 uur en de proef ging om 17 uur al van start. Uiteindelijk kwam ik nog net op tijd om de verkenning te doen. Melanie (Deloof) reed een super ronde en Joy (Demuynck) deed het met 1 springfout ook zeer goed. Ik had iets meer last van de stress als de avond voordien. Ik kreeg eerst een fout op de 5e hindernis waar ik naar mijn gevoel weinig aan kon doen. Maar die drie-sprong kwam ik veel te traag in en kreeg Boalt terecht 2 fouten. Alles in totaal had ik 3 fouten maar toch was ik tevreden. 's Avonds hebben we nog iets gedronken en toen ik naar de camion ging zag ik dat mijn fiets gestolen was. De camion stond toch wel ver van de concours en met mijn enkel was het toch wel spijtig dat iemand deze mee genomen had. Zaterdag heb ik goed en lang uitgeslapen en was ik een zoektocht naar mijn fiets gestart. Maar dit haalde niets uit ... In de namiddag heb ik mij dan klaargemaakt om nog één keer het beste van onszelf te geven. Ik was wel een beetje zenuwachtig (opnieuw) want ze schreven de proef uit op een 1m45 hoogte. Die hoogte had ik nog nooit gereden met Boalt. Alles verliep goed tot (opnieuw) die drie-sprong natuurlijk. Daar kwam ik iets te diep in en gingen we in de fout. Uiteindelijk ben ik toch tevreden van mijn deelname in Wieze en weten we waar we aan moeten werken, die driesprong! Bron: Equnews Foto: Equpics