'It’s not over till the fat lady sings'. De springruiters geven aan dat ze het niet eens zijn met het besluit over de aanpassingen voor de nieuw ingevoegde regels bij de Olympische Spelen. Ondanks de stemmen van het FEI afgelopen maand, zullen ze zich er dan ook niet bij neerleggen.
Afgelopen vrijdagochtend stond er dan ook een meeting in de agenda tijdens de vijfsterrenwedstrijd van Genève. Hier werden de ruiters voorgelicht over hoe ze in de toekomst meer betrokken kunnen worden bij een eventuele reglementswijziging.
Het lijkt er nu op dat het dan ook nog niet te laat is om het besluit over de reglementswijzigingen ongedaan te maken. Veel ruiters hebben het gevoel dat deze wijziging ten koste zal gaan van de topsport. In deze omstreden wijziging heeft het FEI de ruiterwissel die altijd aan het einde van het WK springen plaatsvond afgeschaft. Hierdoor wordt er dus voortaan gestreden met drie ruiters in plaats van vier ruiters waarin de vierde werd gezien als een 'reserveruiter'. FEI medewerker Sabrina Ibanez accepteerde de uitnodiging om aanwezig te zijn bij de meeting die werd gehouden op 9 december.
Afgezien van de discussie over de gevolgen in het springen voor de Olympische Spelen, werd Ibanez aangesproken op het feit dat de ruiters zelf geen inbreng kunnen geven als het gaat om dit soort grote beslissingen. Meerdere ruiters hadden hun mening achter gelaten bij hun eigen federaties, maar desondanks werd het besluit genomen om de vierde ruiter af te schaffen. Het IJRC had wel nagedacht over een aantal alternatieven.
Veel ruiters waren dan ook geschokt toen het nieuws naar buiten kwam dat de zogeheten 'final four' zou komen te vervallen. Zo vroegen velen zich dan ook af of deze beslissing misschien op papier was gezet door het IOC.
Ibanez licht verder toe dat na het succes van de paardensport op de spelen van London in 2012, de FEI erg geschrokken was toen ze vernamen van het IOC dat die de paardensport wouden gaan verminderen. De voorgestelde veranderingen hadden voornamelijk te maken met de nummers. Zo krijgt de paardensport ongeveer 200 atleten toegewezen, in vergelijking met bijvoorbeeld het zwemmen, die maar liefst 1500 atleten toegewezen krijgen. De vorm van de drie ruiters, waarbij dus wordt gereden zonder schrap resultaat is de enige manier om meer nationaliteiten te brengen in de sport volgens het IOC. Het hangt ook af van de IOC's bereidheid om een reserve paard toe te voegen, wat nog helemaal geen zekerheid is.
Hoe dan ook, Steve Guerdat benadrukt dat de formule gepresenteerd door het IJRC hetzelfde aantal bijkomende nationaliteiten kan leveren met de bestaande teamformatie van vier ruiters. Het IJRC heeft dit voorstel dan ook al maanden geleden bij het FEI aangeboden. Guerdat was ook teleurgesteld dat De Vos het voorstel had afgedankt. Guerdat meent dan ook dat De Vos de ruiters afdoet als een 'stel clowns'. De ruiter weigert dan ook met dit gebrek aan respect behandeld te worden.
Over het onderwerp van het 'vervlakken' was er veel opstand wanneer Ibanez zei dat enkel ruiters die competent zijn mogen deelnemen aan de "nieuwe"-Olympische Spelen. Eric Lamaze drong aan dat de springsport gevaarlijk kan zijn wanneer mensen met de hoop op deelnemen aan de olympische spelen zich aan dit niveau gaan riskeren. Zonder te realiseren dat er verschillende stappen zijn aan het starten van deze sport en deelnemen op het hoogste niveau.
Cian O'conner merkt op dat als een hardloper van Mongolië vijf minuten achter de rest loopt er geen kwaad is aangedaan. Maar indien er een ongeluk gebeurd in de paardensport, dit juist alleen maar het 'slechte beeld' bij de mensen zal boven brengen. Terwijl dat juist hetgeen is wat iedereen probeert te vermijden in de paardensport. Dressuuramazone Isabell Werth was ook te gast bij deze bijeenkomst. De amazone vraagt zich af waarom het FEI er zo op gebrand is om meer nationaliteiten bij de sport te willen betrekken. Zo stelt ze; "Volgens mij wordt er ook niet obsessief gereageerd als het gaat om de 3000m finale in de atletiek als daar geen Europeanen aan deelnemen.
Er was dan ook veel discussie over de beslissingen van het FEI, die in handen zijn van de nationale federaties, waar vooral de machtspositie van de landen worden ingezet die nauwelijks of amper aan paardensport doen.
