Jeroen Dubbelbam is één van de weinigen die een Olympische titel, een wereldtitel én een Europese titel op zijn palmares heeft staan. Ook de Grote Prijs van Aken wist hij al te winnen. Voor velen een droom, voor de Nederlander realiteit.
"In mijn jeugd leek het er eigenlijk helemaal niet op dat ik springruiter zou gaan worden", gaat hij van start. "Mijn vader was paardenhandelaar en had een manege in Zwolle. Aan de overkant van de straat lag een voetbalveld, en dat was stoerder op die leeftijd. Het rijden was toen nog niet aan mij besteed. Mijn vader heeft er dan toch op doorgedrongen dat ik zou gaan rijden."
"Als mensen me nu vragen wat mijn geheim is dan zeg ik: consequent zijn. Je moet altijd consequent te werk gaan met je paarden. Vaak ga ik ook naar een concours toe waar ik helemaal niet bezig ben met het resultaat. Dan focus ik me meer op het verbeteren van bijvoorbeeld de controle. Voel ik dat het paard nog niet goed genoeg reageert op m'n hulpen, dan zijn dat de momenten waarop je dat kan verbeteren. Het resultaat doet er dan even niet toe."
"Wat ik soms frustrerend vind aan onze sport is dat je fouten niet kunt rechtzetten. Maak je een fout op hindernis één, of dat nu aan je paard ligt of aan jou, dan is het eigenlijk al over en uit. Bij voetbal kan je na een 1-0 achterstand nog gerust het tij keren. Dat kan in ons geval dus niet."
Door de corona pandemie zette Dubbeldam zijn paarden in oktober voor enkele maanden op rust. Hij zag het eerder als voordeel. Op die manier kan hij terug aan de basis werken en de puntjes op de i zetten. Door de rhino-uitbraak begint de tijd nu wel te dringen. Veel wedstrijden om je als ruiter naar de Spelen toe te tonen zijn er niet meer.
"Voor Nederland denk ik dat ik favoriet ben geworden voor de Olympische Spelen omdat ik het al een keer heb voorgedaan. In realiteit ligt het allemaal veel dichter bij elkaar. De rest van de ruiters heeft minstens even veel kans op het winnen van die titel. Zo gaat dat nu eenmaal in onze sport", aldus Dubbeldam.
Bron: Helden
"In mijn jeugd leek het er eigenlijk helemaal niet op dat ik springruiter zou gaan worden", gaat hij van start. "Mijn vader was paardenhandelaar en had een manege in Zwolle. Aan de overkant van de straat lag een voetbalveld, en dat was stoerder op die leeftijd. Het rijden was toen nog niet aan mij besteed. Mijn vader heeft er dan toch op doorgedrongen dat ik zou gaan rijden."
"Als mensen me nu vragen wat mijn geheim is dan zeg ik: consequent zijn. Je moet altijd consequent te werk gaan met je paarden. Vaak ga ik ook naar een concours toe waar ik helemaal niet bezig ben met het resultaat. Dan focus ik me meer op het verbeteren van bijvoorbeeld de controle. Voel ik dat het paard nog niet goed genoeg reageert op m'n hulpen, dan zijn dat de momenten waarop je dat kan verbeteren. Het resultaat doet er dan even niet toe."
"Wat ik soms frustrerend vind aan onze sport is dat je fouten niet kunt rechtzetten. Maak je een fout op hindernis één, of dat nu aan je paard ligt of aan jou, dan is het eigenlijk al over en uit. Bij voetbal kan je na een 1-0 achterstand nog gerust het tij keren. Dat kan in ons geval dus niet."
Door de corona pandemie zette Dubbeldam zijn paarden in oktober voor enkele maanden op rust. Hij zag het eerder als voordeel. Op die manier kan hij terug aan de basis werken en de puntjes op de i zetten. Door de rhino-uitbraak begint de tijd nu wel te dringen. Veel wedstrijden om je als ruiter naar de Spelen toe te tonen zijn er niet meer.
"Voor Nederland denk ik dat ik favoriet ben geworden voor de Olympische Spelen omdat ik het al een keer heb voorgedaan. In realiteit ligt het allemaal veel dichter bij elkaar. De rest van de ruiters heeft minstens even veel kans op het winnen van die titel. Zo gaat dat nu eenmaal in onze sport", aldus Dubbeldam.
Bron: Helden