Ook deze week laten we weer enkele kampioenen van de verschillende regionales van vorig jaar aan het woord. Vandaag is het de beurt aan Eva Verdoodt die zich afgelopen zomer bij de HGVBB tot amazonekampioene kroonde.
Hoe houd jij je nu vooral bezig? Train je nog of hebben de paarden rust?
Mijn zus (Ann Verdoodt) heeft recent Royal Horse te Lebbeke overgenomen en ik ga haar nu heel veel helpen. Al onze sportpaarden staan daar, maar ook de pony's van de manege moeten we onderhouden, want normaal zouden er rond deze periode kampen, springstages en lessen gegeven worden. Met de paarden train ik zeker verder, maar ze krijgen soms wat meer rust, ook omdat we heel hard aan het werken zijn aan de accommodatie zelf. Verder houden we ons ook nog steeds bezig met het beleren en scholen van jonge paarden, zowel die van ons als die van klanten.
Is het kampioenschap winnen de mooiste overwinning van het laatste jaar?
Het was inderdaad een super mooie overwinning aangezien ik mijn titel als kampioene van de amazones van vorig jaar kon verlengen. Eerder in het jaar won ik ook het juniorenkampioenschap en dat was een mooie afsluiter als laatste jaar junior. Deze twee overwinningen zijn toch wel een van mijn mooiste overwinningen tot nu toe.
Kan je nog herinneren hoe die dag precies is verlopen?
Om even de benen wat te strekken ben ik 's morgens met mijn paard (Denook Fravanca) gaan wandelen. Daarna alles kuisen en vertrekken richting Vanderhasselt. Mijn paard was opgezadeld en het parcours stond klaar dus dan ga ik altijd samen met mijn zus verkennen. Zij geeft mij heel veel tips en zegt mij hoe ik het parcours het best kan rijden, ik kan haar ook echt mijn coach noemen. Ze merkt altijd wanneer ik erg gestresst ben en probeert me dan ook wat te kalmeren. Dan wat kijken naar de andere deelnemers terwijl ik al wat begin los te stappen. Even inspringen en dan de piste in. De eerste omloop heb ik foutloos uitgereden en ook in de tweede omloop viel er geen balk. Het weer zat ons niet echt mee, het regende en ik vind het niet echt aangenaam om in de regen te rijden. Anjolie nam in de tweede omloop een balk waarna mijn zus kwam aangelopen en me een high-five gaf toen ze van blijdschap riep dat ik gewonnen was. Ik werd door velen gefeliciteerd en genoot van een mooie prijsuitreiking, jammer genoeg in de regen. Ook Denook geniet altijd als hij in de prijsuitreiking mag staan, het is ook echt mooi op hem dan zo fier zien te staan. Nadat we helemaal uitgeregend waren, zijn we dan terug naar huis gegaan om daar het goede nieuws te melden.
Wat ging er door je hoofd toen je besefte dat je gewonnen had?
Ik had me eigenlijk al voorgenomen dat het, na mijn overwinning van vorig jaar, een tweede plek ging worden dit jaar. Toch verloor ik de moed niet en deed mijn best om de balken in de lepels te laten. Toen die balk bij de andere viel geloofde ik het eerst niet goed, ik schrok en even later kwam pas het besef dat ik dan gewonnen was. Ik was dolgelukkig en super trots op mijn paard die altijd zo zijn best doet voor mij. Hij is echt ongelooflijk, echt een 'once in a lifetime horse' Ik vloog hem rond de hals en bedankte hem voor al zijn inzet, hij betekent echt veel voor mij. Hij is in eigendom van Dré Smet en ik ben erg blij dat ik hem mag rijden.
Nog een boodschap die je aan iedereen wil meegeven?
Ik zou zeggen geniet van de vele tijd die je nu kan doorbrengen met je paarden ook al zijn er nu geen wedstrijden. Iedereen mist de wedstrijden natuurlijk maar houd het vooral veilig zodat we zo snel mogelijk weer aan de slag kunnen. Voor de rest wil ik nog meegeven dat plezier hebben in wat je doet altijd het belangrijkste is!
Foto: Facebook
Hoe houd jij je nu vooral bezig? Train je nog of hebben de paarden rust?
Mijn zus (Ann Verdoodt) heeft recent Royal Horse te Lebbeke overgenomen en ik ga haar nu heel veel helpen. Al onze sportpaarden staan daar, maar ook de pony's van de manege moeten we onderhouden, want normaal zouden er rond deze periode kampen, springstages en lessen gegeven worden. Met de paarden train ik zeker verder, maar ze krijgen soms wat meer rust, ook omdat we heel hard aan het werken zijn aan de accommodatie zelf. Verder houden we ons ook nog steeds bezig met het beleren en scholen van jonge paarden, zowel die van ons als die van klanten.
Is het kampioenschap winnen de mooiste overwinning van het laatste jaar?
Het was inderdaad een super mooie overwinning aangezien ik mijn titel als kampioene van de amazones van vorig jaar kon verlengen. Eerder in het jaar won ik ook het juniorenkampioenschap en dat was een mooie afsluiter als laatste jaar junior. Deze twee overwinningen zijn toch wel een van mijn mooiste overwinningen tot nu toe.
Kan je nog herinneren hoe die dag precies is verlopen?
Om even de benen wat te strekken ben ik 's morgens met mijn paard (Denook Fravanca) gaan wandelen. Daarna alles kuisen en vertrekken richting Vanderhasselt. Mijn paard was opgezadeld en het parcours stond klaar dus dan ga ik altijd samen met mijn zus verkennen. Zij geeft mij heel veel tips en zegt mij hoe ik het parcours het best kan rijden, ik kan haar ook echt mijn coach noemen. Ze merkt altijd wanneer ik erg gestresst ben en probeert me dan ook wat te kalmeren. Dan wat kijken naar de andere deelnemers terwijl ik al wat begin los te stappen. Even inspringen en dan de piste in. De eerste omloop heb ik foutloos uitgereden en ook in de tweede omloop viel er geen balk. Het weer zat ons niet echt mee, het regende en ik vind het niet echt aangenaam om in de regen te rijden. Anjolie nam in de tweede omloop een balk waarna mijn zus kwam aangelopen en me een high-five gaf toen ze van blijdschap riep dat ik gewonnen was. Ik werd door velen gefeliciteerd en genoot van een mooie prijsuitreiking, jammer genoeg in de regen. Ook Denook geniet altijd als hij in de prijsuitreiking mag staan, het is ook echt mooi op hem dan zo fier zien te staan. Nadat we helemaal uitgeregend waren, zijn we dan terug naar huis gegaan om daar het goede nieuws te melden.
Wat ging er door je hoofd toen je besefte dat je gewonnen had?
Ik had me eigenlijk al voorgenomen dat het, na mijn overwinning van vorig jaar, een tweede plek ging worden dit jaar. Toch verloor ik de moed niet en deed mijn best om de balken in de lepels te laten. Toen die balk bij de andere viel geloofde ik het eerst niet goed, ik schrok en even later kwam pas het besef dat ik dan gewonnen was. Ik was dolgelukkig en super trots op mijn paard die altijd zo zijn best doet voor mij. Hij is echt ongelooflijk, echt een 'once in a lifetime horse' Ik vloog hem rond de hals en bedankte hem voor al zijn inzet, hij betekent echt veel voor mij. Hij is in eigendom van Dré Smet en ik ben erg blij dat ik hem mag rijden.
Nog een boodschap die je aan iedereen wil meegeven?
Ik zou zeggen geniet van de vele tijd die je nu kan doorbrengen met je paarden ook al zijn er nu geen wedstrijden. Iedereen mist de wedstrijden natuurlijk maar houd het vooral veilig zodat we zo snel mogelijk weer aan de slag kunnen. Voor de rest wil ik nog meegeven dat plezier hebben in wat je doet altijd het belangrijkste is!
Foto: Facebook