Groot-Brittannië behaalde vandaag op indrukwekkende wijze de gouden medaille in de springwedstrijd voor teams op de Olympische Spelen van Parijs 2024 in Versailles (FRA) met spectaculaire prestaties van Ben Maher/Dallas Vegas Batilly, Harry Charles/Romeo 88 en Scott Brash/Jefferson. Het was een foutloze overwinning voor de nieuwe Olympische kampioenen, met slechts twee tijdfouten in de Teamfinale. Team USA moest genoegen nemen met zilver met een eindscore van slechts vier fouten, en in de strijd om brons was het Frankrijk dat dankzij snellere gecombineerde tijden hun drie combinaties de Nederlanders van het podium hield met een miniem verschil van 0,57 seconden - beide teams eindigden met zeven fouten.
Dit was de derde teamtitel voor Groot-Brittannië in de geschiedenis van het springen op de Spelen. De eerste werd behaald door Wilfred White/Nizefela, Douglas Stewart/Aherlow en Harry Llewellyn/Foxhunter in Helsinki in 1952, en pas in Londen 2012 wonnen ze opnieuw. Zowel Maher als Brash waren in de twintig toen ze 12 jaar geleden meededen, samen met Peter Charles, de vader van Harry Charles, en Nick Skelton. Vandaag waren Maher en Brash de veteranen, terwijl de 25-jarige Charles de nieuwkomer was.
Overtuigend
Het Britse team oogde vanaf het begin overtuigend, Maher en Dallas Vegas Batilly eindigden net binnen de toegestane tijd van 79 seconden voor een enkele tijdfout, terwijl Charles en Romeo 88 foutloos waren. Tegen de tijd dat Brash en Jefferson als laatste aan de beurt waren, hadden de Amerikanen slechts vier fouten door een fout van Laura Kraut bij het eerste element van de driedubbele combinatie, aangezien zowel Karl Cook met Caracole de la Roque als Ward en Ilex foutloos waren gebleven.
De druk was enorm toen Brash vertrok met alles op het spel. Een fout en het goud zou naar de VS gaan, en twee fouten zouden Groot-Brittannië uit de medailles laten vallen. Maar sinds de historische overwinning in Londen op 26-jarige leeftijd, heeft Brash een reputatie opgebouwd voor zijn ijzeren zenuwen. Toen hij en Jefferson door de finish galoppeerden met slechts één tijdfout op het scorebord, was het tijd voor grote Britse vieringen.
Gevraagd naar het winnen van zijn tweede Olympische teamgoud, zei Brash:
"Een gouden medaille verveelt nooit! Het is ongelooflijk, uiteraard, om in Londen te winnen voor ons thuispubliek, wat een van de beste dagen van mijn leven was, maar hier is net zo geweldig! Wat een ongelooflijke setting, wat een prachtige locatie voor onze sport en de faciliteiten voor de paarden waren geweldig!”
Gevraagd hoe het was om onder die spanning te presteren, antwoordde hij: "Je moet je concentreren op je paard, het is een partnerschap, je moet je paard van binnen en van buiten kennen om dat parcours te kunnen springen, het is technisch, het is groot, je springt op het hoogste niveau en er zijn vragen overal op dat parcours. Dus je moet je paard van binnen en van buiten kennen en op de best mogelijke manier rijden zodat ze foutloos kunnen springen. Je blijft gefocust en probeert dan je plan uit te voeren en dat is wat ik probeerde te doen, en gelukkig betaalde het zich uit!”, legde hij uit.
Onderschat
Maher, die maandag begint aan de verdediging van zijn individuele Olympische titel die hij drie jaar geleden in Tokyo won, zei dat hij de tijd die nodig was om het parcours af te leggen misschien had onderschat, "maar we lieten de hindernissen staan en gaven het team een geweldige start!”, benadrukte hij. "We hebben het over 0,3 seconden over de tijd - ik had waarschijnlijk gewoon korter moeten draaien na de dubbele liverpools (4ab) en een beetje risico moeten nemen, maar mijn paard is jonger en ons team stond sowieso in een goede positie", legde hij uit.
Hij zei veel vertrouwen te hebben in Dallas Vegas Batilly. "Ze is heel consistent geweest en heeft al enkele echt goede Grote Prijzen over de hele wereld gewonnen. We deden het kampioenschap indoor in april om wat ervaring op te doen. Er waren vraagtekens over mijn verandering van paard op het laatste moment, maar ik bevind me in een zeer bevoorrechte positie, zij is momenteel het meer ervaren paard in de stal en ik voelde gewoon dat ze echt in vorm was en klaar op het juiste moment, en dat heeft ze vandaag zeker laten zien!”, zei hij.
Charles zei aanvankelijk te denken dat het parcours van vandaag niet te moeilijk was, "maar dat is hoe goed deze parcoursbouwers zijn - het reed heel anders dan hoe het liep! Het is waarschijnlijk veel moeilijker dan gisteren maar paste beter bij mijn paard met het strijden tussen de hindernissen. Hij houdt ervan om te springen vanuit een verzamelde galop in plaats van een open galop, dus ik kon bij de meeste hindernissen in een behouden galop komen wat een groot voordeel was. En ik maakte me niet echt zorgen over de toegestane tijd. Hij was gisteren echt snel, dus ik dacht als ik gewoon mijn normale tempo aanhoud, zou ik binnen moeten zijn en dat was ik net. Dus ik was daar vrij blij mee”, zei hij.
Dit was de derde teamtitel voor Groot-Brittannië in de geschiedenis van het springen op de Spelen. De eerste werd behaald door Wilfred White/Nizefela, Douglas Stewart/Aherlow en Harry Llewellyn/Foxhunter in Helsinki in 1952, en pas in Londen 2012 wonnen ze opnieuw. Zowel Maher als Brash waren in de twintig toen ze 12 jaar geleden meededen, samen met Peter Charles, de vader van Harry Charles, en Nick Skelton. Vandaag waren Maher en Brash de veteranen, terwijl de 25-jarige Charles de nieuwkomer was.
Overtuigend
Het Britse team oogde vanaf het begin overtuigend, Maher en Dallas Vegas Batilly eindigden net binnen de toegestane tijd van 79 seconden voor een enkele tijdfout, terwijl Charles en Romeo 88 foutloos waren. Tegen de tijd dat Brash en Jefferson als laatste aan de beurt waren, hadden de Amerikanen slechts vier fouten door een fout van Laura Kraut bij het eerste element van de driedubbele combinatie, aangezien zowel Karl Cook met Caracole de la Roque als Ward en Ilex foutloos waren gebleven.
De druk was enorm toen Brash vertrok met alles op het spel. Een fout en het goud zou naar de VS gaan, en twee fouten zouden Groot-Brittannië uit de medailles laten vallen. Maar sinds de historische overwinning in Londen op 26-jarige leeftijd, heeft Brash een reputatie opgebouwd voor zijn ijzeren zenuwen. Toen hij en Jefferson door de finish galoppeerden met slechts één tijdfout op het scorebord, was het tijd voor grote Britse vieringen.
Gevraagd naar het winnen van zijn tweede Olympische teamgoud, zei Brash:
"Een gouden medaille verveelt nooit! Het is ongelooflijk, uiteraard, om in Londen te winnen voor ons thuispubliek, wat een van de beste dagen van mijn leven was, maar hier is net zo geweldig! Wat een ongelooflijke setting, wat een prachtige locatie voor onze sport en de faciliteiten voor de paarden waren geweldig!”
Gevraagd hoe het was om onder die spanning te presteren, antwoordde hij: "Je moet je concentreren op je paard, het is een partnerschap, je moet je paard van binnen en van buiten kennen om dat parcours te kunnen springen, het is technisch, het is groot, je springt op het hoogste niveau en er zijn vragen overal op dat parcours. Dus je moet je paard van binnen en van buiten kennen en op de best mogelijke manier rijden zodat ze foutloos kunnen springen. Je blijft gefocust en probeert dan je plan uit te voeren en dat is wat ik probeerde te doen, en gelukkig betaalde het zich uit!”, legde hij uit.
Onderschat
Maher, die maandag begint aan de verdediging van zijn individuele Olympische titel die hij drie jaar geleden in Tokyo won, zei dat hij de tijd die nodig was om het parcours af te leggen misschien had onderschat, "maar we lieten de hindernissen staan en gaven het team een geweldige start!”, benadrukte hij. "We hebben het over 0,3 seconden over de tijd - ik had waarschijnlijk gewoon korter moeten draaien na de dubbele liverpools (4ab) en een beetje risico moeten nemen, maar mijn paard is jonger en ons team stond sowieso in een goede positie", legde hij uit.
Hij zei veel vertrouwen te hebben in Dallas Vegas Batilly. "Ze is heel consistent geweest en heeft al enkele echt goede Grote Prijzen over de hele wereld gewonnen. We deden het kampioenschap indoor in april om wat ervaring op te doen. Er waren vraagtekens over mijn verandering van paard op het laatste moment, maar ik bevind me in een zeer bevoorrechte positie, zij is momenteel het meer ervaren paard in de stal en ik voelde gewoon dat ze echt in vorm was en klaar op het juiste moment, en dat heeft ze vandaag zeker laten zien!”, zei hij.
Charles zei aanvankelijk te denken dat het parcours van vandaag niet te moeilijk was, "maar dat is hoe goed deze parcoursbouwers zijn - het reed heel anders dan hoe het liep! Het is waarschijnlijk veel moeilijker dan gisteren maar paste beter bij mijn paard met het strijden tussen de hindernissen. Hij houdt ervan om te springen vanuit een verzamelde galop in plaats van een open galop, dus ik kon bij de meeste hindernissen in een behouden galop komen wat een groot voordeel was. En ik maakte me niet echt zorgen over de toegestane tijd. Hij was gisteren echt snel, dus ik dacht als ik gewoon mijn normale tempo aanhoud, zou ik binnen moeten zijn en dat was ik net. Dus ik was daar vrij blij mee”, zei hij.