Een paar maanden gebruikte ik deze titel na de persvoorstelling van het EK eventing te Tongeren. Vandaag gebruik ik de titel terug want de droom van Cretièn Hansen is uitgekomen. Team chef Herman Arnauts stelde vooraf " Onze missie is geslaagd als we combinaties 10 % beter kunnen maken". Wel dat hebben ze gedaan. Nick Van Laer, zelf een eventing ruiter geweest met een tweede plaats in 2003, gaf de ruiters dressuurtips. Die wierpen op de eerste dag reeds hun vruchten af want de Belgen wonnen de groepsdressuur en Wouter De Cleene stond op de tweede plaats. Herman Arnauts die zelf goud won in 1985, en Juul Mertens die het team in 1987 aan goud hielp en individueel derde werd, begeleiden de ruiters samen met Danny Devos, Leo Vermeiren en Toine Loos. Voor het springen te verbeteren deden ze een beroep op Raf Kooremans. Raf zat mee in het winnende team in het jaar 2003. Zoals u kan lezen werd het Belgische team super ondersteund, begeleid en geholpen. En dat heeft geloond. Na de cross- country bleven de Belgen resoluut aan de leiding staan. Er was wat onduidelijkheid wie individueel aan de leiding stond, maar deze ochtend kregen we de bevestiging dat Wouter De Cleene de eerste plaats bezette. Het springonderdeel was een thriller die best verfilmd mag worden. Michiel Arnauts begon voor ons land zoals we van hem gewoon zijn. In zijn gekende stijl knokte hij samen met zijn Idalco (Del Piero) zich een weg door het parcours. Na de laatste sprong ging het vuistje in de lucht en verscheen de glimlach. Een knappe fraaie ronde. Direct na Michiel verscheen Sven Grouwels aan de start. Hij kreeg met Fenner (Randel Z) 2 springfouten. Lore Poelmans verliet met tranen de piste. Haar Camelot VH Strateneinde (Up To Date) stopte op parcours. Iedereen keek naar mekaar, wat doet hij nu. Dit doet hij nooit. Waarom nu? Lore reed een tweede keer aan en wat verderop vielen 2 balken. Uit de uitgang stapte Lore af en keek ze Camelot in de ogen, op zoek naar antwoorden. Peter Sterkens en zijn Enzo G (Warrant) lieten 8 strafpunten noteren. Kevin Swaans kreeg met 1 springfout af te rekenen van zijn Cum Laude zoon Ferrum Van De Nachtegaele. Hetzelfde resultaat kreeg Thomas Smeyers en Indezz (Washington DC Heldenlaan) op hun conto. Dirk Smeets en Icarus De Casmir (Kashmir Z) lieten 8 strafpunten noteren. Je voelde de spanning stijgen. De achtergrond gevechten maakten plaats voor de podiumgevechten. Bart Hermans steeg één plaats in het eindklassement door 1 springfout van zijn Gorki Van De Pertjeshoeve (Electro) en werd knap zesde. Raf Steegmans die voorlopig vierde stond kreeg 2 springfouten met zijn Vencor Van De Kiezelhoeve (Alabastro) en zakte 4 plaatsen. Muisstil werd het toen Wouter De Cleene met Alaric De Lauzelle (Skippy II) de piste binnenreed. Er mocht één balk uit de lepels vallen. Maar niet meer en dan ook geen tijdsfout. Wouter en zijn crack onder het zadel reden een oogstrelend parcours. Stijlvol, perfecte controle, altijd de goede afstand. Foutloos tot de voorlaatste hindernis en daar viel de balk. Het publiek kruiste de vingers. Wouter draaide richting de laatste hindernis. Zijn vrouw Katrien greep zich naar het hoofd, de eigenaar van het paard bibberde op de benen. Wouter reed over de eindmeet en wees naar zijn paard. De balk was niet gevallen. Een groot sportman die Wouter want hij dankte zijn paard, want zonder hem was hij geen Europees Kampioen geworden. Aan de uitgang viel iedereen mekaar huilend in de armen. Tranen van geluk, topsport, ontlading en de viering van de kampioenen. Een droom die uitkomt voor iedereen. Straks komen de resultaten van het team en de interviews Klik hier voor de resultaten
