Van bij de start van het EK bleven drie landen aan elkaar gewaagd. Olympisch kampioen Groot-Brittannië won de eerste manche voor Duitsland en België. In de tweede ronde bleef dat klassement ongewijzigd en nam de top 3 al ruim afstand van de andere landen. Groot-Brittannië begon aan de finale als leider met 3,96 strafpunten, voor Duitsland met 4,19 punten en België met 4,61 punten. Een miniem verschil van minder dan één springfout. In die finale bleven enkel de Belgische ruiters onverstoorbaar foutloos springen. Nicola Philippaerts (Katanga vh Dingeshof), Thibeau Spits (Impress-K van ’t Kattenheye Z) en Gilles Thomas (Ermitage Kalone) lieten voor de derde dag op rij geen enkele balk vallen. Dat deden de Britten en Duitsers in de ultieme ronde van de finale wel. Zo won België voor de tweede maal in de geschiedenis goud op het EK. Team Belgium eindigde met amper 5,61 strafpunten. Het zilver ging naar Groot-Brittannië (7,96), het brons naar Duitsland (8,19).

Het gouden team werd samengesteld uit gevestigde combinaties en nieuw jong talent, onder leiding van Chef d’équipe Peter Weinberg, die samen met zijn ruiters en staf deze uitzonderlijke prestatie realiseerde. Abdel Said maakte deel uit van de selectie als reserve en droeg mee bij aan de sterkte van het team.

Voor de 24-jarige Thibeau Spits en de 27-jarige Gilles Thomas was het hun eerste EK bij de seniors. Voor Pieter Devos was het zijn eerste EK met Casual DV Z en zijn derde EK medaille. Devos won eerder goud op het EK in Rotterdam (2019) en brons op het EK in Riesenbeck (2021). Nicola Philippaerts en Katanga vh Dingeshof sprongen hun derde opeenvolgende EK. In 2021 wonnen ze al brons. In zijn prijzenkast hangt daar nu een gouden medaille naast.