Skip to content

Copyright

Martin Fuchs wint met Leone Jei de Rolex IJRC Top Ten Finale voor eigen publiek

© Tomas Holcbecher

De Rolex IJRC Top Ten is beslist! 

Richard Vogel (GER) opende de tweede ronde, nadat hij in de eerste twee balken tegen het zand tikte met United Touch S. Met herstelde focus ging het paar opnieuw de ring in en bleef dit keer wel foutloos. Steve Guerdat (SUI), de nummer twee van de wereld, ging met vier strafpunten op zijn kerfstok van start in zijn tweede ronde met Albfuehren’s Iashin Sitte. De voorlaatste hindernis, de iconische groene rolex oxer, was hen niet goed gezind, wat hen, net als hun voorganger, op een eindtotaal van acht strafpunten zette. 

Mclain Ward (USA) had met zijn Ilex Vp kennis gemaakt met het venijn in de staart van de eerste ronde. Een verdiend applaus gaf aan dat het paar foutloos over de eindmeet kon navigeren. Hun tijd: 50,36s. Max Kühner (AUT) en EIC Cooley Jump The Q gingen met vier strafpunten aan de bak in de tweede ronde. Voor hen bleven dit keer eveneens de balken in de lepels liggen, met de chrono op 53,47s. 

Na vier combinaties was het tijd om de eerste foutloze combinatie terug in de ring te verwelkomen. Ben Maher (GBR) en Point Break mochten de maat gaan aangeven voor hun collega’s. De lat werd meteen hoog gelegd, met een foutloze omloop waarbij de te kloppen tijd op 48,59s. Dat was tevens de snelste rit tot nu toe, bijna twee seconden sneller dan Ward. 

Christian Kukuk (GER) kreeg met Just Be Gentle een springfout op de uitsprong van de dubbel, wat betekende dat de Olympisch Kampioen van Parijs uit de running was voor de winst. Het thuispubliek zat ongetwijfeld op het puntje van hun stoel met het binnenkomen van de volgende combinatie. Plaatselijke ruiter, Martin Fuchs (SUI) kon als laatste nog voor een thuisoverwinning gaan zorgen, en rekende daarvoor op zijn vertrouwde Leone Jei. Het paar werd als vervanger ingeroepen voor deze Top Ten finale, nadat Conor Swail noodgedwongen moest afmelden. Het nodige risico werd beloond met een foutloze rit en een nieuwe leider op het bord. Voor eigen publiek legde het paar het 1,60m hoge parcours vlekkeloos af met 47,02s op de klok, anderhalve seconde sneller dan de Olympisch Kampioen van Tokio, Ben Maher.

In galop kwam Julien Epaillard (FRA) het doek door gereden in het zadel van Donatello d’Auge. Net als Kukuk kreeg Epaillard een fout op de tweede hindernis van de dubbel mar ook op de Rolex oxer viel het hout naar beneden. Martin Fuchs voelde ongetwijfeld de hete adem in zijn nek van de laatste twee starters, waaronder nog de wereld nummer één. Maar eerst was het de beurt aan Kent Farrington (USA). Op Toulayna wist hij wat hem te doen stond, met Fuchs’ tijd van 47,02s boven hem op het scherm. De Amerikaan liet niets aan het toeval over en nam over waar hij kon het risico. Desondanks leken ze niet te kunnen tippen aan de snelle tijd, met 48,05s als hun eindtijd.  

Nog één rit. Nog één combinatie. De nummer één(s) van de wereld. Henrik von Eckermann (SWE) en King Edward. Een weigering gaf het beslissende oordeel - Martin Fuchs kroonde zich tot winnaar van de finale, als koning in eigen huis.

Richard Vogel (GER) opende de tweede ronde, nadat hij in de eerste twee balken tegen het zand tikte met United Touch S. Met herstelde focus ging het paar opnieuw de ring in en bleef dit keer wel foutloos. Steve Guerdat (SUI), de nummer twee van de wereld, ging met vier strafpunten op zijn kerfstok van start in zijn tweede ronde met Albfuehren’s Iashin Sitte. De voorlaatste hindernis, de iconische groene rolex oxer, was hen niet goed gezind, wat hen, net als hun voorganger, op een eindtotaal van acht strafpunten zette. 

Mclain Ward (USA) had met zijn Ilex Vp kennis gemaakt met het venijn in de staart van de eerste ronde. Een verdiend applaus gaf aan dat het paar foutloos over de eindmeet kon navigeren. Hun tijd: 50,36s. Max Kühner (AUT) en EIC Cooley Jump The Q gingen met vier strafpunten aan de bak in de tweede ronde. Voor hen bleven dit keer eveneens de balken in de lepels liggen, met de chrono op 53,47s. 

Na vier combinaties was het tijd om de eerste foutloze combinatie terug in de ring te verwelkomen. Ben Maher (GBR) en Point Break mochten de maat gaan aangeven voor hun collega’s. De lat werd meteen hoog gelegd, met een foutloze omloop waarbij de te kloppen tijd op 48,59s. Dat was tevens de snelste rit tot nu toe, bijna twee seconden sneller dan Ward. 

Christian Kukuk (GER) kreeg met Just Be Gentle een springfout op de uitsprong van de dubbel, wat betekende dat de Olympisch Kampioen van Parijs uit de running was voor de winst. Het thuispubliek zat ongetwijfeld op het puntje van hun stoel met het binnenkomen van de volgende combinatie. Plaatselijke ruiter, Martin Fuchs (SUI) kon als laatste nog voor een thuisoverwinning gaan zorgen, en rekende daarvoor op zijn vertrouwde Leone Jei. Het paar werd als vervanger ingeroepen voor deze Top Ten finale, nadat Conor Swail noodgedwongen moest afmelden. Het nodige risico werd beloond met een foutloze rit en een nieuwe leider op het bord. Voor eigen publiek legde het paar het 1,60m hoge parcours vlekkeloos af met 47,02s op de klok, anderhalve seconde sneller dan de Olympisch Kampioen van Tokio, Ben Maher.

In galop kwam Julien Epaillard (FRA) het doek door gereden in het zadel van Donatello d’Auge. Net als Kukuk kreeg Epaillard een fout op de tweede hindernis van de dubbel mar ook op de Rolex oxer viel het hout naar beneden. Martin Fuchs voelde ongetwijfeld de hete adem in zijn nek van de laatste twee starters, waaronder nog de wereld nummer één. Maar eerst was het de beurt aan Kent Farrington (USA). Op Toulayna wist hij wat hem te doen stond, met Fuchs’ tijd van 47,02s boven hem op het scherm. De Amerikaan liet niets aan het toeval over en nam over waar hij kon het risico. Desondanks leken ze niet te kunnen tippen aan de snelle tijd, met 48,05s als hun eindtijd.  

Nog één rit. Nog één combinatie. De nummer één(s) van de wereld. Henrik von Eckermann (SWE) en King Edward. Een weigering gaf het beslissende oordeel - Martin Fuchs kroonde zich tot winnaar van de finale, als koning in eigen huis.

Vorige Mike Lepiemme laat Belgisch volkslied klinken in Lille Volgende Martin Fuchs: "Ik wist niet of het genoeg zou zijn, in dergelijk deelnemersveld kan iedereen je verslaan"