Wij weten natuurlijk al langer dat pony's een positieve invloed hebben op de ontwikkeling van een kind. Dat bevestigt ook Jolijn Grooten, die dagelijkse cursussen heeft om kinderen de nodige 'paardenkracht' mee te geven. Ze vertel waarom pony's zo belangrijk zijn voor de ontwikkeling van een kind.
"In de eerste plaats oordelen pony's niet over het je eruit ziet. Het is niet belangrijk of je de nieuwe sneakers hebt of je mooi lang haar hebt. Een pony reageert op wie je echt bent, wat je voelt en hoe je je gedraagt. Daarom bieden pony's een erg fijne leeromgeving voor een kind", gaat Grooten van start. "Sommige kinderen vinden het erg moeilijk om over hun gevoelens of emoties te praten. Als je een kind echter vraagt at een pony van een bepaalde situatie zou vinden of wat die in een bepaalde situatie zou voelen, kunnen kinderen wel vaak een antwoord geven. Eigenlijk vertellen ze dan zelf vanuit hun eigen gedachten, gevoelens en ervaringen".
"Kinderen worden bovendien uitgedaagd om samen met de pony's in beweging te komen. Hierdoor wordt de leeromgeving van een kind heel dynamisch. Veel kinderen legen tegenwoordig achter een computer of Ipad. Met een pony worden kinderen gedwongen naar buiten te gaan en in beweging te komen. Een ander bijkomend voordeel is dat kinderen op deze manier leren hoe ze in een bepaalde situatie moeten reageren. De pony reageert immers op het kind en weerspiegelt dus wat het kind doet. Een kind kan meteen zien wat wel en niet werkt in de communicatie".
“Paarden zijn meesters in non-verbale communicatie, of te wel lichaamstaal. Samen observeren we de paarden en leren hoe zij hun lichaamstaal gebruiken om met elkaar te communiceren. Het leuke is dat kinderen zich er meestal nog niet bewust van zijn, terwijl ze er de hele dag mee bezig zijn.” Jolijn noemt een voorbeeld uit de praktijk: “Als we de kinderen vragen of ze weleens non-verbaal communiceren met hun gezicht, zegt een meisje: “nee hoor!”. Terwijl ze dit zegt maakt ze haar ogen groot en trekt haar wenkbrauwen hoog op. De andere kinderen reageren hier direct op en zeggen; “Jawel hoor! Kijk maar je doet het al!” Zo worden ze zich bewust van de grote en kleine gebaren die horen bij non-verbale communicatie.” Ze leren door de paarden te observeren hoe non-verbale communicatie werkt en hoe ze dat zelf kunnen inzetten.
“Een pony leeft in het hier en nu. Wat gister is geweest is niet meer belangrijk. Morgen is nog ver weg. Voor een pony is veiligheid in het moment belangrijk, het vertrouwt daarbij op zijn instinct. Als we met een pony samen zijn, dan worden we ook aangemoedigd minder te denken en meer te vertrouwen. Kinderen “moeten” al best veel. Het is een hele geruststelling voor kinderen dat je bij de pony niet zoveel hoeft na te denken, maar gewoon jezelf mag zijn en op je gevoel mag vertrouwen.”Bron: Bitmagazine
"In de eerste plaats oordelen pony's niet over het je eruit ziet. Het is niet belangrijk of je de nieuwe sneakers hebt of je mooi lang haar hebt. Een pony reageert op wie je echt bent, wat je voelt en hoe je je gedraagt. Daarom bieden pony's een erg fijne leeromgeving voor een kind", gaat Grooten van start. "Sommige kinderen vinden het erg moeilijk om over hun gevoelens of emoties te praten. Als je een kind echter vraagt at een pony van een bepaalde situatie zou vinden of wat die in een bepaalde situatie zou voelen, kunnen kinderen wel vaak een antwoord geven. Eigenlijk vertellen ze dan zelf vanuit hun eigen gedachten, gevoelens en ervaringen".
"Kinderen worden bovendien uitgedaagd om samen met de pony's in beweging te komen. Hierdoor wordt de leeromgeving van een kind heel dynamisch. Veel kinderen legen tegenwoordig achter een computer of Ipad. Met een pony worden kinderen gedwongen naar buiten te gaan en in beweging te komen. Een ander bijkomend voordeel is dat kinderen op deze manier leren hoe ze in een bepaalde situatie moeten reageren. De pony reageert immers op het kind en weerspiegelt dus wat het kind doet. Een kind kan meteen zien wat wel en niet werkt in de communicatie".
“Paarden zijn meesters in non-verbale communicatie, of te wel lichaamstaal. Samen observeren we de paarden en leren hoe zij hun lichaamstaal gebruiken om met elkaar te communiceren. Het leuke is dat kinderen zich er meestal nog niet bewust van zijn, terwijl ze er de hele dag mee bezig zijn.” Jolijn noemt een voorbeeld uit de praktijk: “Als we de kinderen vragen of ze weleens non-verbaal communiceren met hun gezicht, zegt een meisje: “nee hoor!”. Terwijl ze dit zegt maakt ze haar ogen groot en trekt haar wenkbrauwen hoog op. De andere kinderen reageren hier direct op en zeggen; “Jawel hoor! Kijk maar je doet het al!” Zo worden ze zich bewust van de grote en kleine gebaren die horen bij non-verbale communicatie.” Ze leren door de paarden te observeren hoe non-verbale communicatie werkt en hoe ze dat zelf kunnen inzetten.
“Een pony leeft in het hier en nu. Wat gister is geweest is niet meer belangrijk. Morgen is nog ver weg. Voor een pony is veiligheid in het moment belangrijk, het vertrouwt daarbij op zijn instinct. Als we met een pony samen zijn, dan worden we ook aangemoedigd minder te denken en meer te vertrouwen. Kinderen “moeten” al best veel. Het is een hele geruststelling voor kinderen dat je bij de pony niet zoveel hoeft na te denken, maar gewoon jezelf mag zijn en op je gevoel mag vertrouwen.”Bron: Bitmagazine