Het jaar 2020 zal spijtig genoeg in ons geheugen gegrift staan, als het jaar waarin het Coronavirus onze wereld trof en binnen onze wereld eveneens onze hippische sector. Op dit moment vechten we allen samen voor de volksgezondheid, maar op basis van de noodgedwongen genomen maatregelen stellen we steeds meer en grotere economische crisissen vast van allerlei maten en gewichten.
Om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, werden onze paardenhouderijen verplicht te sluiten en lijden zij verliezen. De sector heeft ondertussen vanwege de overheid mogen rekenen op steun in de vorm van de hinderpremie, de compensatiepremie en het overbruggingsrecht van zelfstandigen.
Onze sector is echter specifiek zwaar getroffen, want een verplichte sluiting betekent geen stopzetting van de lopende kosten. Integendeel, de paardenhouderijen dienen te sluiten, maar wel nog te voorzien in de opvang en de essentiële verzorging van de dieren. Onze paarden zijn levende dieren, die op tijd en stond voldoende voeding en drank dienen te krijgen. Pensionstallen hebben nog inkomsten wegens het verhuur van de boxen en de eigenaars voorzien zelf de zorg voor de paarden. Voor maneges en sportaccommodaties zijn er geen inkomsten tot zij terug open mogen gaan. Zij dienden hun clubhuis of horeca te sluiten en alle inkomsten van de lessen vallen weg, waardoor de economische impact groot is. Sommige eigenaars van paardenhouderijen hebben toegang tot voldoende weideland waardoor de paarden hier kunnen vertoeven, maar ook op deze weidelanden dient er vaak hooi bijgevoederd te worden.
Met dit eenmalig project wensen wij de paardenhouderijen financieel te ondersteunen bij de aankoop van eten (hooi, stro en recreatieve voeding) om zo op te treden dat pony’s en paarden ongewild verwaarloosd of verkocht worden, of naar asielen worden gebracht omdat men de financiële middelen niet meer heeft om hen te ondersteunen en de facturen te betalen.
Om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, werden onze paardenhouderijen verplicht te sluiten en lijden zij verliezen. De sector heeft ondertussen vanwege de overheid mogen rekenen op steun in de vorm van de hinderpremie, de compensatiepremie en het overbruggingsrecht van zelfstandigen.
Onze sector is echter specifiek zwaar getroffen, want een verplichte sluiting betekent geen stopzetting van de lopende kosten. Integendeel, de paardenhouderijen dienen te sluiten, maar wel nog te voorzien in de opvang en de essentiële verzorging van de dieren. Onze paarden zijn levende dieren, die op tijd en stond voldoende voeding en drank dienen te krijgen. Pensionstallen hebben nog inkomsten wegens het verhuur van de boxen en de eigenaars voorzien zelf de zorg voor de paarden. Voor maneges en sportaccommodaties zijn er geen inkomsten tot zij terug open mogen gaan. Zij dienden hun clubhuis of horeca te sluiten en alle inkomsten van de lessen vallen weg, waardoor de economische impact groot is. Sommige eigenaars van paardenhouderijen hebben toegang tot voldoende weideland waardoor de paarden hier kunnen vertoeven, maar ook op deze weidelanden dient er vaak hooi bijgevoederd te worden.
Met dit eenmalig project wensen wij de paardenhouderijen financieel te ondersteunen bij de aankoop van eten (hooi, stro en recreatieve voeding) om zo op te treden dat pony’s en paarden ongewild verwaarloosd of verkocht worden, of naar asielen worden gebracht omdat men de financiële middelen niet meer heeft om hen te ondersteunen en de facturen te betalen.