Ermitage Kalone is een van de meest veelbelovende springpaarden van onze tijd. Afgelopen september werd hij Belgisch Kampioen met zijn even getalenteerde, opkomende ruiter Gilles Thomas (25). Showgroom Sanne Melsen is sinds eind 2019 bij Thomas. Het team van Horsegrooms sprak met haar op maandagavond, twee dagen nadat haar paard en ruiter de Belgische titel wonnen. Sanne was bezig met het laden van de vrachtwagen voor de Longines FEI Jump Nations Cup Final in Barcelona, waar ze samen met de paarden en groom van Kim Emmen, Barbara Kanka-Gut, zou rijden.
Dit is het verhaal van Sanne.
Wat is jouw achtergrond met paarden?
Ik begon als 12-jarige met rijlessen bij een lokale manege. Ik ging daar na school naartoe op mijn fiets en hielp met het optuigen van de pony's voor de andere kinderen. Ik hield gewoon van de omgang met paarden en pony's en besefte toen al dat ik dat leuk vond om te doen. Ik bleef daar meerdere jaren tot ik aan de universiteit begon. Ik volgde een opleiding tot leraar lichamelijke opvoeding. Maar ik moest stoppen omdat ik van mijn eigen paard viel en een blessure opliep die me belette om in dat vakgebied verder te gaan. Ik belandde in deeltijdse dienst bij de stal van Jan van Dyck en studeerde intussen.
Toen begon ik te werken voor Lieven Hendrickx in de ruitersportwinkel. Ik reed zelf een beetje, maar ik hielp liever mijn ex-vriend, die een ruiter is, in plaats van zelf te rijden. Ik fokte ook een veulen en reed hem tot hij vijf jaar oud was. Hij werd verkocht na de Belgische Young Horse Championships, en sindsdien heb ik geen paard meer gereden. Ik wist ook dat ik geen goede genoeg ruiter was en het plezier in het rijden was verdwenen.
ONTMOETING MET GILLES THOMAS
Ik werkte uiteindelijk parttime voor zowel Lieven Hendrickx als in de stal van Yves Vanderhasselt. Dat was echt een goede combinatie. Het ging lang goed en ik vond het leuk. Ik stopte met werken voor Lieven toen ik met Yves naar Calgary (Canada) ging. Later ging ik met Yves naar een concours in Waregem (België), waar hij vierde werd in de Grote Prijs en Gilles vijfde in dezelfde klasse werd. Dat zou mijn laatste concours met Yves worden. Ik was daar erg verdrietig over. Ik wilde fulltime voor hem werken, maar hij had slechts één paard, en er was een goede kans dat dit paard verkocht zou worden. Hij was erg eerlijk tegen me.
Terwijl ik de vrachtwagen aan het inpakken was op het concours in Waregem, kwam ik de mensen rond Gilles tegen en feliciteerde ik hen. We begonnen te praten over verschillende dingen, en ik vertelde hun dat het mijn laatste concours met Yves was en dat ik op zoek moest naar een nieuwe baan. De volgende dag kreeg ik een telefoontje van Gilles. We bespraken de zaken en ik deed een proefperiode in zijn stal. In het begin was ik niet zeker of ik geschikt zou zijn voor deze baan omdat het volledig werken in een stal zou zijn zonder ook parttime op een kantoor te werken. Ik wist dat het een zware baan zou zijn. Ik begon daar toen ik 30 was; de meeste grooms beginnen als ze jonger zijn, dus ze groeien in het werk. Ik zei eigenlijk dat ik niet zou blijven, maar ik deed een paar concoursen en werd gevraagd om naar Mechelen (België) te komen. Ik had ongelooflijk veel geluk dat ik in een goed team terechtkwam, en ik ben elke dag dankbaar dat ik deze keuze heb gemaakt. We zullen zien wat de toekomst brengt. Ik ben officieel begonnen op 1 januari 2020.
Hoeveel paarden heb je onder je hoede?
Ik heb tussen de 10 en 12 wedstrijdpaarden, maar ik probeer thuis overal te helpen waar ik kan. Thuis hebben we in totaal veel paarden, maar Gilles rijdt niet op al deze paarden. Ik probeer alles in de gaten te houden als ik thuis ben. Ik vind het oneerlijk om slechts een klein deel te doen omdat ik vaak van huis ben. Ik wil ook niet ingrijpen in het systeem dat het team thuis hanteert; ze doen uitstekend werk als ik er niet ben, dus ik zou niet proberen iets te veranderen. Ik moet hun manier van werken volgen. Altieres Santos [Gilles' eigen groom thuis] is een zeer goede groom. Ik hoef me nergens zorgen over te maken. Ik wil zijn routine niet verstoren, dus ik doe wat hij me vraagt te doen.
Wat is jouw dagelijkse routine als je thuis bent?
Eerst probeer ik op tijd op te staan. Ik woon niet echt dicht bij de stal, en ik moet door Antwerpen rijden. Als ik op tijd aankom, begin ik met het voeren van hooi en het schoonmaken van de stallen. Normaal beginnen we om 7 uur, en Marc van Dijck (de eigenaar van de stal) voert krachtvoer rond 7.30 uur. Ik werk voornamelijk met het wisselen van paarden in de stapmolen, en wanneer Gilles aankomt, kijken we of ik help met het optuigen van de paarden of dat de eigen groom dat zal doen. Het hangt af van het schema.
Ik probeer een oogje te houden op de supplementen die ik gebruik op concoursen als ik thuis ben. Ik gebruik de supplementen van Julian & Jones; Gilles wordt door hen gesponsord. In de zomer geef ik al mijn paarden elektrolyten. Thuis krijgen ze eigenlijk niet veel supplementen. Van Lannoo gebruik ik een mineralenbalancer voor de top paarden zoals Ermitage Kalone, Luna van het Dennehof en Feromas van Beek Z. Gilles is daar erg tevreden over. Dat krijgen ze elke avond.
Er bestaat niet zoiets als een typische dag op stal; er is altijd wel iets te doen, zoals handwandelen en in de hand grazen. Ik scheer niet veel, omdat ik daar niet zo goed in ben. Af en toe vind ik het leuk om het te doen, maar ik ben geen professional.
Heb je speciale routines in de verzorging van de paarden? Gebruik je speciale producten?
Thuis gebruiken we Absorbine ShowSheen voor de staart. Ik ben er erg tevreden mee. We borstelen de staarten niet uit wanneer de paarden thuis worden bereden; we halen het meeste stro uit de staart met de hand. Ik was de paarden liever niet voordat we naar een concours gaan. Ik geef er de voorkeur aan om ze te wassen wanneer ze op het evenement zelf zijn geweest. Na het wassen gebruik ik ShowSheen voor de staart als dat nodig is.
Ik gebruik niet veel klei (poultice) om de benen te koelen. Dit komt nu meer omdat we deel uitmaken van het team van Valkenswaard United voor de Longines Global Champions Tour. Via Mel Obst, de groom van Marcus Ehning, gebruik ik de Veredus klei, en daar hou ik van. Het is makkelijk af te wassen. Het hangt ervan af of ik de benen in nat papier en verband wikkelt. Soms laat ik de verbanden overdag of wanneer de paarden niet gewend zijn aan de verbanden, laat ik ze weg.
Ik gebruik ook elke dag hoefvet voor de binnen- en buitenkant.
Voor de rug van de paarden gebruik ik graag Arnica-plus, voor de paarden die echt hard werken, geef ik de voorkeur aan het Activo Med deken.
DE SHOWROUTINE
Op het concours probeer ik echt dezelfde routine te handhaven als thuis. Ik laat ze ook 's ochtends met rust als ze eten; ik begin niet met het uitmesten of het veranderen van het water. Ik vind het ook fijn om met rust gelaten te worden als ik eet. Ik houd er niet van om de paarden tien keer uit hun stallen te halen omdat we dat thuis ook niet doen. We halen ze thuis drie of vier keer per dag uit. Ik maak graag vlechten een uur voor een belangrijke klasse, maar ik zal ze pas een half uur voor Gilles op het paard stapt, omhoog rollen. Ik gebruik 's ochtends het Activo Med deken; het hangt ook af van het paard. Op Zangersheide waren er veel mensen in de stal vanwege Ermitage Kalone, maar een uur voor de klasse begon, zei ik dat iedereen de stal moest verlaten. De paarden hebben ook hun rust nodig. Dit is misschien ook mijn manier om met stress om te gaan.
Zolang ik met de paarden werkte, had ik geen last van stress, maar op het moment dat Gilles op de paarden ging zitten, voelde ik de stress weer. Ik kan echt niet klagen omdat we een uitstekend weekend in Lanaken hadden. Onze 5-jarige was erg goed, en hij had niet veel shows gelopen. Feromas van Beek Z werd tweede in de [FEI Zangersheide] Sires of the World.
Hoe is het om te werken met een hengst zoals Ermitage Kalone als er zoveel druk op hem staat vanwege zijn populariteit?
Persoonlijk vond ik het in het begin erg moeilijk, vooral omdat ik hem maar een paar keer bij me had. Hij deed de drie weken op de Sunshine Tour, maar daar had ik erg lange dagen en niet veel tijd met hem. Hij was in het voorjaar en de zomer vooral bezig met de fokkerij. Ik had niet echt een band met hem omdat ik niet veel met hem te maken had. Valkenswaard (Nederland) was het eerste concours waar hij weer was, maar ik had veel paarden bij me, dus ik werkte niet alleen met hem.
Hij is echt in korte tijd op me gegroeid. Ik had onlangs een paar dagen waarin ik veel met hem werkte en hem beter leerde kennen. Gilles zei al tijdens de persconferentie van het Belgisch Kampioenschap hoe slim Ermitage Kalone is; dat is onwerkelijk. Hij herinnert zich echt alles. Ik voelde de druk die op hem lag, maar hij leek er niet door gehinderd te worden. Ik was blij om tijd met hem door te brengen. Hij weet heel goed hoe dit spel werkt. Hij is een uitzonderlijk paard op alle mogelijke manieren, het is een waar genoegen om met hem te werken.
"HIJ WEET DAT HET ALLEMAAL OM HEM GAAT"
Ermitage Kalone is erg gemakkelijk om mee te werken in de stal, hij heeft een heel aangenaam karakter. Hij laat je ook weten wanneer hij een moment voor zichzelf nodig heeft. Hij kan alle aandacht heel goed verdragen; het maakt hem niet nerveus. Iedereen wist dat we Ermitage Kalone bij ons hadden in Zangersheide voor het Belgisch Kampioenschap. De manier waarop hij bij de prijsuitreiking stond, was 100% alsof hij ervan genoot. Ik kan het niet anders beschrijven. Het lijkt echt alsof hij weet dat het allemaal om hem gaat. Gilles kan goed omgaan met druk, maar het lijkt erop dat Ermitage Kalone dat ook kan - alsof hij weet wanneer het belangrijk is. Het is de combinatie van Gilles en Ermitage Kalone die het bijzonder maakt.
Hoe ga je om met merries, ruinen en hengsten?
Ik heb veel geluk met het gedrag van Ermitage Kalone. Ik heb geen zweep nodig bij de veterinaire keuring. In Lanaken (België) droeg ik een helm bij de keuring, niet omdat Ermitage Kalone zich slecht gedroeg, maar omdat de organisatoren van het kampioenschap dit hadden gevraagd en omdat ik denk dat we ook een voorbeeld moeten zijn voor anderen. In het begin was ik bang dat mensen zouden denken dat hij zich niet goed gedroeg, want dat doet hij echt wel. Feromas van Beek Z kan erg fris en speels zijn; hij kan laten zien hoe hij op zijn achterpoten moet staan. Ik probeerde de ketting te gebruiken voor meer controle over hem, maar ik kreeg het gevoel dat hij bang was voor de ketting, en dan zou hij helemaal in paniek raken. Tijdens de Sunshine Tour dit jaar gebruikte ik de eerste dagen een ketting door het halster om te zien hoe de paarden zouden reageren. Bovendien gebruik ik graag de halsters van Kentucky met een neusriem van touw. Ik heb ook het geluk dat ik met goed gedragende hengsten werk.
Ik heb geen echte voorkeur voor hengsten of merries, maar mijn absolute favoriet is Luna van het Dennehof. Ik kan niet echt uitleggen waarom, maar ze is zo'n vechter; ze geeft zoveel bereidheid om te presteren. Maar nu ik Ermitage Kalone beter heb leren kennen, begint hij ook te groeien. Eigenlijk wil ik geen favoriet paard hebben. Maar zeker de paarden die veel bij me zijn op concoursen maken het werk wat makkelijker.
Gepubliceerd op vraag van Horsegrooms
Bron: Adriana van Tilburg voor Horsegrooms
Foto©: Houou Tomita
Wat is jouw achtergrond met paarden?
Ik begon als 12-jarige met rijlessen bij een lokale manege. Ik ging daar na school naartoe op mijn fiets en hielp met het optuigen van de pony's voor de andere kinderen. Ik hield gewoon van de omgang met paarden en pony's en besefte toen al dat ik dat leuk vond om te doen. Ik bleef daar meerdere jaren tot ik aan de universiteit begon. Ik volgde een opleiding tot leraar lichamelijke opvoeding. Maar ik moest stoppen omdat ik van mijn eigen paard viel en een blessure opliep die me belette om in dat vakgebied verder te gaan. Ik belandde in deeltijdse dienst bij de stal van Jan van Dyck en studeerde intussen.
Toen begon ik te werken voor Lieven Hendrickx in de ruitersportwinkel. Ik reed zelf een beetje, maar ik hielp liever mijn ex-vriend, die een ruiter is, in plaats van zelf te rijden. Ik fokte ook een veulen en reed hem tot hij vijf jaar oud was. Hij werd verkocht na de Belgische Young Horse Championships, en sindsdien heb ik geen paard meer gereden. Ik wist ook dat ik geen goede genoeg ruiter was en het plezier in het rijden was verdwenen.
ONTMOETING MET GILLES THOMAS
Ik werkte uiteindelijk parttime voor zowel Lieven Hendrickx als in de stal van Yves Vanderhasselt. Dat was echt een goede combinatie. Het ging lang goed en ik vond het leuk. Ik stopte met werken voor Lieven toen ik met Yves naar Calgary (Canada) ging. Later ging ik met Yves naar een concours in Waregem (België), waar hij vierde werd in de Grote Prijs en Gilles vijfde in dezelfde klasse werd. Dat zou mijn laatste concours met Yves worden. Ik was daar erg verdrietig over. Ik wilde fulltime voor hem werken, maar hij had slechts één paard, en er was een goede kans dat dit paard verkocht zou worden. Hij was erg eerlijk tegen me.
Terwijl ik de vrachtwagen aan het inpakken was op het concours in Waregem, kwam ik de mensen rond Gilles tegen en feliciteerde ik hen. We begonnen te praten over verschillende dingen, en ik vertelde hun dat het mijn laatste concours met Yves was en dat ik op zoek moest naar een nieuwe baan. De volgende dag kreeg ik een telefoontje van Gilles. We bespraken de zaken en ik deed een proefperiode in zijn stal. In het begin was ik niet zeker of ik geschikt zou zijn voor deze baan omdat het volledig werken in een stal zou zijn zonder ook parttime op een kantoor te werken. Ik wist dat het een zware baan zou zijn. Ik begon daar toen ik 30 was; de meeste grooms beginnen als ze jonger zijn, dus ze groeien in het werk. Ik zei eigenlijk dat ik niet zou blijven, maar ik deed een paar concoursen en werd gevraagd om naar Mechelen (België) te komen. Ik had ongelooflijk veel geluk dat ik in een goed team terechtkwam, en ik ben elke dag dankbaar dat ik deze keuze heb gemaakt. We zullen zien wat de toekomst brengt. Ik ben officieel begonnen op 1 januari 2020.
Hoeveel paarden heb je onder je hoede?
Ik heb tussen de 10 en 12 wedstrijdpaarden, maar ik probeer thuis overal te helpen waar ik kan. Thuis hebben we in totaal veel paarden, maar Gilles rijdt niet op al deze paarden. Ik probeer alles in de gaten te houden als ik thuis ben. Ik vind het oneerlijk om slechts een klein deel te doen omdat ik vaak van huis ben. Ik wil ook niet ingrijpen in het systeem dat het team thuis hanteert; ze doen uitstekend werk als ik er niet ben, dus ik zou niet proberen iets te veranderen. Ik moet hun manier van werken volgen. Altieres Santos [Gilles' eigen groom thuis] is een zeer goede groom. Ik hoef me nergens zorgen over te maken. Ik wil zijn routine niet verstoren, dus ik doe wat hij me vraagt te doen.
Wat is jouw dagelijkse routine als je thuis bent?
Eerst probeer ik op tijd op te staan. Ik woon niet echt dicht bij de stal, en ik moet door Antwerpen rijden. Als ik op tijd aankom, begin ik met het voeren van hooi en het schoonmaken van de stallen. Normaal beginnen we om 7 uur, en Marc van Dijck (de eigenaar van de stal) voert krachtvoer rond 7.30 uur. Ik werk voornamelijk met het wisselen van paarden in de stapmolen, en wanneer Gilles aankomt, kijken we of ik help met het optuigen van de paarden of dat de eigen groom dat zal doen. Het hangt af van het schema.
Ik probeer een oogje te houden op de supplementen die ik gebruik op concoursen als ik thuis ben. Ik gebruik de supplementen van Julian & Jones; Gilles wordt door hen gesponsord. In de zomer geef ik al mijn paarden elektrolyten. Thuis krijgen ze eigenlijk niet veel supplementen. Van Lannoo gebruik ik een mineralenbalancer voor de top paarden zoals Ermitage Kalone, Luna van het Dennehof en Feromas van Beek Z. Gilles is daar erg tevreden over. Dat krijgen ze elke avond.
Er bestaat niet zoiets als een typische dag op stal; er is altijd wel iets te doen, zoals handwandelen en in de hand grazen. Ik scheer niet veel, omdat ik daar niet zo goed in ben. Af en toe vind ik het leuk om het te doen, maar ik ben geen professional.
Heb je speciale routines in de verzorging van de paarden? Gebruik je speciale producten?
Thuis gebruiken we Absorbine ShowSheen voor de staart. Ik ben er erg tevreden mee. We borstelen de staarten niet uit wanneer de paarden thuis worden bereden; we halen het meeste stro uit de staart met de hand. Ik was de paarden liever niet voordat we naar een concours gaan. Ik geef er de voorkeur aan om ze te wassen wanneer ze op het evenement zelf zijn geweest. Na het wassen gebruik ik ShowSheen voor de staart als dat nodig is.
Ik gebruik niet veel klei (poultice) om de benen te koelen. Dit komt nu meer omdat we deel uitmaken van het team van Valkenswaard United voor de Longines Global Champions Tour. Via Mel Obst, de groom van Marcus Ehning, gebruik ik de Veredus klei, en daar hou ik van. Het is makkelijk af te wassen. Het hangt ervan af of ik de benen in nat papier en verband wikkelt. Soms laat ik de verbanden overdag of wanneer de paarden niet gewend zijn aan de verbanden, laat ik ze weg.
Ik gebruik ook elke dag hoefvet voor de binnen- en buitenkant.
Voor de rug van de paarden gebruik ik graag Arnica-plus, voor de paarden die echt hard werken, geef ik de voorkeur aan het Activo Med deken.
DE SHOWROUTINE
Op het concours probeer ik echt dezelfde routine te handhaven als thuis. Ik laat ze ook 's ochtends met rust als ze eten; ik begin niet met het uitmesten of het veranderen van het water. Ik vind het ook fijn om met rust gelaten te worden als ik eet. Ik houd er niet van om de paarden tien keer uit hun stallen te halen omdat we dat thuis ook niet doen. We halen ze thuis drie of vier keer per dag uit. Ik maak graag vlechten een uur voor een belangrijke klasse, maar ik zal ze pas een half uur voor Gilles op het paard stapt, omhoog rollen. Ik gebruik 's ochtends het Activo Med deken; het hangt ook af van het paard. Op Zangersheide waren er veel mensen in de stal vanwege Ermitage Kalone, maar een uur voor de klasse begon, zei ik dat iedereen de stal moest verlaten. De paarden hebben ook hun rust nodig. Dit is misschien ook mijn manier om met stress om te gaan.
Zolang ik met de paarden werkte, had ik geen last van stress, maar op het moment dat Gilles op de paarden ging zitten, voelde ik de stress weer. Ik kan echt niet klagen omdat we een uitstekend weekend in Lanaken hadden. Onze 5-jarige was erg goed, en hij had niet veel shows gelopen. Feromas van Beek Z werd tweede in de [FEI Zangersheide] Sires of the World.
Hoe is het om te werken met een hengst zoals Ermitage Kalone als er zoveel druk op hem staat vanwege zijn populariteit?
Persoonlijk vond ik het in het begin erg moeilijk, vooral omdat ik hem maar een paar keer bij me had. Hij deed de drie weken op de Sunshine Tour, maar daar had ik erg lange dagen en niet veel tijd met hem. Hij was in het voorjaar en de zomer vooral bezig met de fokkerij. Ik had niet echt een band met hem omdat ik niet veel met hem te maken had. Valkenswaard (Nederland) was het eerste concours waar hij weer was, maar ik had veel paarden bij me, dus ik werkte niet alleen met hem.
Hij is echt in korte tijd op me gegroeid. Ik had onlangs een paar dagen waarin ik veel met hem werkte en hem beter leerde kennen. Gilles zei al tijdens de persconferentie van het Belgisch Kampioenschap hoe slim Ermitage Kalone is; dat is onwerkelijk. Hij herinnert zich echt alles. Ik voelde de druk die op hem lag, maar hij leek er niet door gehinderd te worden. Ik was blij om tijd met hem door te brengen. Hij weet heel goed hoe dit spel werkt. Hij is een uitzonderlijk paard op alle mogelijke manieren, het is een waar genoegen om met hem te werken.
"HIJ WEET DAT HET ALLEMAAL OM HEM GAAT"
Ermitage Kalone is erg gemakkelijk om mee te werken in de stal, hij heeft een heel aangenaam karakter. Hij laat je ook weten wanneer hij een moment voor zichzelf nodig heeft. Hij kan alle aandacht heel goed verdragen; het maakt hem niet nerveus. Iedereen wist dat we Ermitage Kalone bij ons hadden in Zangersheide voor het Belgisch Kampioenschap. De manier waarop hij bij de prijsuitreiking stond, was 100% alsof hij ervan genoot. Ik kan het niet anders beschrijven. Het lijkt echt alsof hij weet dat het allemaal om hem gaat. Gilles kan goed omgaan met druk, maar het lijkt erop dat Ermitage Kalone dat ook kan - alsof hij weet wanneer het belangrijk is. Het is de combinatie van Gilles en Ermitage Kalone die het bijzonder maakt.
Hoe ga je om met merries, ruinen en hengsten?
Ik heb veel geluk met het gedrag van Ermitage Kalone. Ik heb geen zweep nodig bij de veterinaire keuring. In Lanaken (België) droeg ik een helm bij de keuring, niet omdat Ermitage Kalone zich slecht gedroeg, maar omdat de organisatoren van het kampioenschap dit hadden gevraagd en omdat ik denk dat we ook een voorbeeld moeten zijn voor anderen. In het begin was ik bang dat mensen zouden denken dat hij zich niet goed gedroeg, want dat doet hij echt wel. Feromas van Beek Z kan erg fris en speels zijn; hij kan laten zien hoe hij op zijn achterpoten moet staan. Ik probeerde de ketting te gebruiken voor meer controle over hem, maar ik kreeg het gevoel dat hij bang was voor de ketting, en dan zou hij helemaal in paniek raken. Tijdens de Sunshine Tour dit jaar gebruikte ik de eerste dagen een ketting door het halster om te zien hoe de paarden zouden reageren. Bovendien gebruik ik graag de halsters van Kentucky met een neusriem van touw. Ik heb ook het geluk dat ik met goed gedragende hengsten werk.
Ik heb geen echte voorkeur voor hengsten of merries, maar mijn absolute favoriet is Luna van het Dennehof. Ik kan niet echt uitleggen waarom, maar ze is zo'n vechter; ze geeft zoveel bereidheid om te presteren. Maar nu ik Ermitage Kalone beter heb leren kennen, begint hij ook te groeien. Eigenlijk wil ik geen favoriet paard hebben. Maar zeker de paarden die veel bij me zijn op concoursen maken het werk wat makkelijker.
Gepubliceerd op vraag van Horsegrooms
Bron: Adriana van Tilburg voor Horsegrooms
Foto©: Houou Tomita