Jessica Springsteen (29) wist zich ondertussen meermaals te bewijzen op het hoogste niveau. Ook vertegenwoordigde ze al een paar keer de Verenigde Staten in Nations Cups. In de zomer zit de dochter van Bruce Springsteen gevestigd in Brussel. Maar hoe is zij ooit voor het eerst in contact gekomen met de paardensport? We leren haar beter kennen!
"Ik groeide op op een boerderij in New Jersey", gaat ze van start. "Daar hadden we een hele boel dieren staan. Van kippen, tot geiten en koeien, noem maar op! Ik was altijd al een fan van dieren en ben zo op mijn vierde beginnen rijden op een pony. Vanaf dan was ik echt 24/7 bij ze. Uiteindelijk bereik je een leeftijd waarop je gaat studeren. Mijn studies zijn altijd heel belangrijk voor me geweest, en ik deed het ook ontzettend graag. Als ik op school was wilde ik er niet weg, maar als ik dan bij de paarden was wilde ik niet naar school. Ik heb de twee altijd zo goed mogelijk proberen te combineren".
"Toen ik achttien werd, werd alles opeens veel moeilijker. Ik was gewoon van heel vaak mee vooraan te kunnen eindigen en te winnen. Wanneer je de leeftijd van achttien jaar overschrijdt sta je opeens lijnrecht tegenover ruiters die ouder zijn en bakken ervaring hebben. Die overgang vond ik persoonlijk heel moeilijk. Maar het is zo dat ik heb geleerd van niet te lang stil te staan bij tegenslagen. Genieten van de hoogtepunten en je niet laten onderuit halen door tegenslagen is super belangrijk."
"Daarnaast heeft omgaan met paarden me ook geleerd wat verantwoordelijkheid en toewijding is. Dat krijg je al van jongs af mee als je begint met pony's. Die moeten nu eenmaal onderhouden worden. Toewijding is uiteraard ook een sleutelwoord. Soms vragen mensen me: 'Wanneer is jullie rust seizoen?'. Maar die hebben wij niet binnen onze sport. Het hele jaar door wordt er gepresteerd. Dan komt toewijding wel goed van pas", concludeert Springsteen.
"Ik groeide op op een boerderij in New Jersey", gaat ze van start. "Daar hadden we een hele boel dieren staan. Van kippen, tot geiten en koeien, noem maar op! Ik was altijd al een fan van dieren en ben zo op mijn vierde beginnen rijden op een pony. Vanaf dan was ik echt 24/7 bij ze. Uiteindelijk bereik je een leeftijd waarop je gaat studeren. Mijn studies zijn altijd heel belangrijk voor me geweest, en ik deed het ook ontzettend graag. Als ik op school was wilde ik er niet weg, maar als ik dan bij de paarden was wilde ik niet naar school. Ik heb de twee altijd zo goed mogelijk proberen te combineren".
"Toen ik achttien werd, werd alles opeens veel moeilijker. Ik was gewoon van heel vaak mee vooraan te kunnen eindigen en te winnen. Wanneer je de leeftijd van achttien jaar overschrijdt sta je opeens lijnrecht tegenover ruiters die ouder zijn en bakken ervaring hebben. Die overgang vond ik persoonlijk heel moeilijk. Maar het is zo dat ik heb geleerd van niet te lang stil te staan bij tegenslagen. Genieten van de hoogtepunten en je niet laten onderuit halen door tegenslagen is super belangrijk."
"Daarnaast heeft omgaan met paarden me ook geleerd wat verantwoordelijkheid en toewijding is. Dat krijg je al van jongs af mee als je begint met pony's. Die moeten nu eenmaal onderhouden worden. Toewijding is uiteraard ook een sleutelwoord. Soms vragen mensen me: 'Wanneer is jullie rust seizoen?'. Maar die hebben wij niet binnen onze sport. Het hele jaar door wordt er gepresteerd. Dan komt toewijding wel goed van pas", concludeert Springsteen.